Vriendschap – een achterhaald begrip

Schrijven is de tijd vullen met woorden. Als je echt niets beters te doen heb, ga je maar schrijven. Zo schreef ik een column: “vriendschap – een achterhaald begrip.” Het schrijven van een column is heel eenvoudig. Iemand zegt iets tegen je, bijvoorbeeld: je hebt helemaal geen vrienden – en dan schrijf je een column om de aanval cognitief in resonantie te brengen.
“Allereerst is het natuurlijk zo,” begon ik dat als je tijdelijk geen contact meer met iemand hebt, de vriendschap niet over is. Soms heb je elkaar even niets te zeggen. Bijvoorbeeld omdat hij een andere leven is begonnen op te bouwen, met iemand die jij niet kent en zelf ben je ook net even met iets anders bezig. Maar hoelang mag zoiets duren?
Vriendschap is als een project dat nooit af is, je bent het ooit begonnen – zonder dat het begin je echt nog helder voor de ogen staat – en vanzelf ging je er tijd aan besteden. Het zogenaamde onderhoud. Het is in wezen niet anders dan Client Relationship Management, maar dan in gewone taal; een relatie – en dus ook vriendschap – moet je onderhouden.
Net als in een team is het met vriendschap zo dat je iets met elkaar moet delen. Of dat een gezamenlijk doel is weet ik niet, maar wel een gezamenlijke interesse. Het steeds veranderen van interessegebied en omgeving is niet bevorderlijk voor het behoud van vriendschappen. Misschien is het wel helemaal zo dat vriendschap en ontwikkeling niet goed samengaan.
Hoelang is het al weer niet geleden dat de schoolreünie zijn opgang had. Schoolbank.nl en dat soort sites. Ook toen ging het om de ontwikkeling en vooral ook de terugblik; hé, wat heeft die gedaan en wat doet hij nu. En vooral ook om het recupereren van verloren vriendschappen. Maar daarmee was het net zoals postzegels verzamelen; je begon met de meest gewone postzegels die niets waard waren en de duurste bewaarde je voor het laatst. De waarde van de verzameling was gerelateerd aan de postzegels die ontbraken. Zeg maar de gezichten van de reünie die blanco bleven. En daar ging het nu juist om. Met gewone netwerken is dat niet anders, de echte schakels ontbreken vaak.
Is het huidige netwerken de schuldige voor de druk op vriendschappen. De vluchtigheid van het dagelijkse leven staat haaks op de vastigheid die voor vriendschap geldt? Onzin… 

Al met al zou je zeggen dat door de moderne contact mogelijkheden zoals e-mail en internet het onderhouden van contacten eenvoudiger zou moeten zijn. Maar tegelijkertijd is het leven veel chaotischer geworden. Iedereen heeft het druk, met werk en privé, maar als je je nu afvraagt waar die tijd in opgegaan is, weet je het niet meer. Toch neemt de laatste jaren, de uitwisseling van allerlei ideeën, contacten en dergelijke toe, terwijl de verdieping van ideeën en contacten lijkt af te nemen, en dat laatste zet misschien wel een begrip als vriendschap onder druk. Vriendschap is niet meer van deze tijd. Het past niet bij de verdieping. Of is het dat vriendschappen vluchtiger zijn geworden, net als het dagelijkse leven. Niet meer niet minder?

Dan maar de afsluiting van de column. In dit geval doe ik dat met de melding dat ik nog wat moet doen. Als mijn vrouw zo van haar werk komt vraag ze: hoe was je dag, wat heb je gedaan? Nu heb ik daar nog geen antwoord op…

Het hele verhaal:

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Voorbij goed en kwaad (Nietzsche)

Begraven of cremeren?