Management, Cultuur & Verandering

Gisteren zag ik John de Mol op de tv. Hij sprak over het TV-format en zijn doorbraak in de VS. Zijn droom. De Ondernemer zat als gast alleen aan tafel en het duo probeerde de show niet te stelen. Het was zijn show. Unieke televisie. Een zeldzaam figuur. Maar wel in een Nederlands klimaat. Een Nederlandse handelscultuur: het TV-format. Het doet er niet toe wat je doet, als het maar verhandelbaar is. We leven in een tijd dat elke TV reclame internationaal verhandelbaar is. Dat is efficiënt voor de producent, want zo hoeft een adverterend bedrijf als VW maar alles één keer te betalen en uit te rollen. Een ander woord voor efficiënt is: goedkoop. In het programma Pauw & Witteman kwam het bedrijf Endemol ook nog even ter sprake. Uniek uit de tijd van Endemol is dat het aan de Nederlandse beurs stond genoteerd. Het werd destijds overgenomen door het Spaanse Telefonica (in hetzelfde jaar waar het bedrijf via Terra ook Lycos overnam). Het telecombedrijf Telefonica neemt alles over wa

Er is meer dan financiële informatie. Daar zijn ze bij DNB nu ook van doordrongen. Sinds kort hebben ze een nieuw expertisecentrum opgericht: Cultuur, Organisatie en Integriteit. Als enthousiaste jongens die een nieuw spel hebben uitgevonden gaan ze aan de slag: Ter illustratie twee voorbeelden: groupthink en narcistisch leiderschap. Groupthink is een klassiek voorbeeld van risicovol gedrag, waarbij het streven naar eensgezindheid en harmonie binnen de groep ten koste gaat van een kritische discussie. In het ergste geval krijgt de groep de illusie onkwetsbaar te zijn, en zet haar grenzeloze zelfoverschatting aan tot het nemen van grote risico’s. En omdat de groepsleden het altijd eens zijn met elkaar, en nooit een tegengeluid horen, zijn ze er ook nog eens van overtuigd dat ze moreel 'de beste' zijn. Een ander gedragsrisicoprofiel is dat van de 'narcistische' leider. Omdat de narcist geen ruimte geeft voor input – laat staan kritiek – van anderen, ligt ook hier ris

Of: de geschiedenis van de bedrijfsarchitectuur. Als u hier bent aangeland en mij kent dan bent u op de hoogte van het begrip bedrijfsarchitectuur. Ik schreef daar in 2008 een boek over, en de metafoor van de vis en de vijver is er een bijproduct van. Nu een aantal jaar later, is het m.i. tijd om verder te gaan met een nieuwe stap. Ik durf de stelling aan dat er over een aantal jaar (ca. vijf à tien) het vak de geschiedenis van de bedrijfsarchitectuur zal worden gegeven op de universiteiten.Ik moet er bijzeggen dat ik niet goed op de hoogte ben op wat er precies allemaal gedoceerd wordt, maar uitgaande op een nieuwe publicatie over organisatiecultuur , denk ik dat er nog weinig veranderd is. Het vakgebied architectuur dat een afsplitsing is van de ingenieursopleiding (bouwkunde) heeft een variant gekregen in het gebied kunstgeschiedenis. Kunstgeschiedenis is een tak binnen de richting geschiedenis en binnen kunst. Als er kunstgeschiedenis is, en architectuur daar weer een ond

Eén verloskundig systeem, klinkt als en lijkt op een vergelijkbaar initiatief: het EPD , dat zodra het er is, alle problemen oplost, alle communicatieproblemen. In theorie. In de praktijk blijken systemen op cruciale momenten niet te werken, omdat de gebruikers zich niet aan de regels houden, of de regels niet te kennen, of... Het 1e-2e-lijns systeem tussen huisarts en specialist in het ziekenhuis is ook een systeem, net als het vergelijkbare systeem tussen verloskundige en specialist (gynaecoloog) . Waarom de communicatie huisarts-specialist wel werkt en verloskundige-gynaecoloog niet, lijkt me te liggen aan het verschil in opleiding. de verloskundige is geen arts en daar kan een echte arts (gynaecoloog) moeite mee hebben. GEld speelt hier geen rol;  de uitzonderingssituaties zijn relatief onbelangrijk voor het inkomen van de verloskundige. Hier gaat het om eerder om (markt)macht. ... Maar, bij veranderingen gaat het om momentum. De emmer kan langzaam voldruppelen en dan opeens