Management, Cultuur & Verandering

De ontwikkeling die Boskalis doorgaat is typerend voor de omgeving waarin ze zich begeeft. De beweging past in een standaard stramien: het bedrijf groeit in eerste instantie en die groei gaat altijd gepaard met bepaalde wildgroei, met decentrale bevoegdheden en met uiteenlopende merken en labels. Dan komt door economische omstandigheden de reactie tot centralisatie, rationalisaering en standaardisering. In deze fase zit het bedrijf nu. De afzetmarkten slippen dicht terwijl de concurrentie zich nog niet consolideert. De inzet op een nieuwe kwaliteitssysteem the Boskalis Way of Working (WoW) is een gevolg. Daarnaast wil het bedijf af van de multilabels en gaat het Boskalis als enkel merk voeren. Het hoofdkantoor wordt "gesaneerd" en door natuurlijke afvloei en andere maatregelen valt het gedwongen ontslag mee, ipv 270 krimpt het aantal FTE met slechts 120. De business drivers zijn niet gewijzigd, een groeiende wereldhandel, groei van de wereldbevolking, en groei van het ene

Altice gaat waarschijnlijk de Nederlandse geschiedenis in als een bedrijf dat even snel verscheen als het ook weer verdween. Het is een bedrijf dat bestaat bij de gratie van haar oprichter, Patrick Drahi, volgens wikipedia a Moroccan-born businessman with French, Portuguese, and Israeli citizenship, living in Switzerland since 1999. Een kleurrijk figuur dus. Het doet me denken aan iemand anders uit de telecom-wereld die ook zo op pad ging met nieuwe ideeën, Martin Varsavsky een Argentijn die o.a. Jazztel oprichtte in Spanje. Uiteindelijk verdwijnen die initiatieven, doordat ze opgaan in een andere constructie of failliet gaan.  Ook Drahi heeft een ingenieurs-achtergrond en zijn productief handelen is typisch dat van een ingenieur: zijn laatste uitvinding is om het bedrijf Altice op te splitsen in twee delen. Een Europees en een Amerikaans deel. Zo opent dan ook het jaarverslag. Separation of Altice USA during 2018.  Altice is planning to separate Altice USA from Altice NV which

Wanneer je de drie jaarverslagen ASMI, Besi en ASML tezamen vergelijkt dan blijkt deze laatste toch wel het meest professioneel: ASML is net iets gedetailleerder met informatie. ASML is duidelijk trots op de behaalde omzet en die trots straalt van het verslag af: "Onze business was niet eerder zo spannend als nu, ... het gebruik van semiconductoren wordt in meer en meer toepassingen gevonden ook buiten de traditionele industrieën." Men is enthousiast over de nabije (en zelfs de verre) toekomst. Het is net alsof ASML een sprong vooruit heeft gemaakt hetgeen onder andere duidelijk wordt in de reference group die de RvC opnieuw heeft geijkt, waar vooral veel niet-AEX bedrijven in voorkomen, zoals: Leonardo-Finmeccanica, Alstom,  Linde, Continental, Nokia, Covestro. Zelfs ASMI is uit de lijst verwijderd. ASML speelt nu in een nieuwe league.   Terwijl de klanten zich opmaken voor een toekomst met EUV, blijft het bedrijf ook inzetten op DUV-innovaties en op Holistic Lithograph

Bedrijven worden niet volwassen. Dat zou je op het eerste gezicht zeggen. De ene generatie leiders staat op de andere komt binnen en als organisatie merk je niets van de wijziging. Of als klant. Dat is het hele idee van organiseren: de werknemer is in feite onzichtbaar. Denk maar aan het ziekenhuis. Je komt bij een specialist, die onderzoekt wat het probleem is, en vraagt je op een andere tijdstip en datum terug te komen voor een vervolg. Bij die vervolgafspraak gaat zijn vervanger met jouw case door. Je bent vrij om dan te zeggen: "ik wacht liever drie weken tot uw collega terug is," maar of dat verstandig is... Ploegendienst is ook typisch een vorm van organiseren, waar de ene professional door de ander wordt vervangen, puur met als doel om de continuïteit te waarborgen. Wanneer ik even niet op mijn werk ben, maar de telefoon wel kan rinkelen, merkt de centrale dit en stuur het gesprek door naar een collega. Of bij minder gesofisticeerde organisaties kan iemand anders de

Homo Ludens, het boek van Johan Huizinga, is een tijdloos boek. Wanneer je nu het laatste hoofdstuk leest, XII Het spel-element der hedendaagsche cultuur , dan sluit het ook goed aan op onze tijdgeest. Homo Ludens gaat over cultuur. Over de mens die de cultuur "maakt". En het eerste wat ik na het lezen van het boek gedacht heb is om een simpele cultuuranalyse te maken. Door de vraag te stellen, hoe wordt het boek op wikipedia ontvangen in de diverse talen/culturen? Te beginnen met het Nederlands. Opvallend genoeg besteedt "de Nederlander"  279 woorden aan het werk op nl.wikipedia. Men richt zich op het gebruik van de term* - homo ludens - en geeft wat aanvullende informatie over de schrijver. Nederlanders zijn niet trots op "eigen" kunnen. Die gedachte speelde door mijn hoofd. Maar het kan ook zijn dat Nederlanders meer op de Engelse site actief zijn. * [zoals] - De uitdrukking homo ludens werd voor het eerst gebruikt in 1938 door Johan Huizinga in he

"Verander niets wanneer het goed gaat." Die gedachte past bij het jaarverslag van Besi over 2017. Het gaat goed en de layout en inhoud van het verslag zijn weinig gewijzigd. Het thema blijft ook weer "kunst," door moderne schilderijen in het verslag op te nemen.  Samenvattend gaat het goed met de semiconductor business, neemt het marktaandeel van Besi toe, stijgt ook de vraag en neemt door allerlei nieuwe thema´s zoals Big Data, IA en IoT de structurele vraag naar chips toe. Een combinatie van de Mobil Revolution en de Digital Society. Nieuwe marktontwikkelingen (niet specifiek voor dit jaar overigens) zit o.a. in Solar en batterij-toepassingen. Ook de markt waar Besi actief in zit zoals de packaging ontwikkelt zich positief. Het bedrijf investeert in nieuwe assembleertechnologieën om de toenemende vraag ook in de toekomst te kunnen leveren. E.e.a. wortd duidelijk in de orderportefeuille die bijna verdubbelt. De meeste vraag zit in: die bonding and packaging sy

Het verslag van ASML heeft als thema SHRINKING DIMENSIONS, EXPANDING PERSPECTIVES en slaat op de toenemende technologisering in de maatschappij en daarmee de noodzakelijke verkleining en performance-verbetering voor de sector: meer 3D,  kleiner formaat, meer producten en meer type / soorten klanten. De CEO prijst de innovatieve ALD technologie waar ASMI een leiderschapsrol in heeft en tevens wil hij inzetten op en verdere expansie van de epitaxy (met Intrepid ES waar ze nieuw marktaandeel kan veroveren) and PECVD capaciteiten. 3D-NAND (in our Plasma Enhanced CVD (PECVD) activity) levert voor het eerst een dubbelcijferige omzetgroei op.  De omzetgroei van ASMI loopt met een gemiddelde stijging van 14% vooruit op het marktgemiddelde dat volgens Gartner voor de WFE markt  (Wafer Fabric Equipment) op 6% ligt. Ook de komende jaren blijft positief, verwacht men. De wafer-machines vertegenwoordigen een markt van ca. 47 miljard dollar. Het bedrijf ontvangt twee onderscheidingen va

Wanneer anderen je een spiegel voorhouden, dan moet je even opletten. Zo las ik opeens een artikel van een Spaanse journalist in Brussel die schreef over de Hollandse onverdraagzaamheid. Dat vond ik bijzonder. De Spaanse term was la intransigencia holandesa  en dat zou je zonder te wijzigen kunnen vertalen in Hollandse intransigentie. Wanneer je daar op zoekt, kom je in allerlei historische archieven terecht. De term intransigentie is niet meer in gebruik: Er is veel geschreven over de diplomatieke verwikkelingen, mislukte onderhandelingen, Indonesische intransigentie en gekrenkte Nederlandse trots. [Ulbe Bosma, NEDERLANDS NIEUW-GUINEA EN DE LATE EMPIRE BUILDERS] Spaanse reacties op het verlies van Den Bosch; de religieuze intransigentie houdt het Zuiden van het Noorden verwijderd; [Frederik Hendrik(1978)–J.J. Poelhekke Prins van Oranje. Een biografisch drieluik] In het door mij samen met mijn collega Jolanda van der Vorst-Molleman Dijksterhuis vertaalde boek dat in het najaar zal

Arcadis weet tenminste hoe ze een pdf-verslag moeten aanbieden.  Bij Arcadis is in 2017 het nodige veranderd. Allereerst is de CFO Renier de Vree vertrokken, hij kwam tijdelijk aan het hoofd na het ontslag/vertrek van de vorige CEO. Inmiddels is er (rol RvC) een nieuwe CEO aangetrokken, Peter Oosterveer. Sinds maart 2018 leidt hij het bedrijf. Bij zo´n wisseling is het altijd belangrijk te weten waar die nieuwe bestuurder vandaan komt en welke (culturele) bagage hij meeneemt.  Om te beginnen lijkt Fluor een soortgelijk bedrijf. Fluor is qua omvang groter (60,000 werknemers), maar ook technischer en minder ontwerpgericht dan Arcadis. Dat zorgt voor een eerste cultuurverschil. Het is een Amerikaans bedrijf, met hoofdzetel in Texas (niet de meest innovatieve locatie in de VS) en heeft qua business niet alleen de oplevering van engineering projecten, maar juist ook het onderhoud ( procurement, construction, maintenance and project management ). Verder heeft Fluor eenzelfde soort g

Aperam heeft een positief jaar achter de rug, iets dat bijzonder is gegeven de marktbeweeglijkheid voor specifieke grondstoffen. Vooral de nikkelprijs beïnvloedt de winstprognoses, maar ook de prijs van chrome erts en ferrochrome die volgens het bedrijf beïnvloed werd door vraag uit China en aanbod-problemen in Zuid Afrika. Aperam is op een breed aantal terreinen actief (al concentreren de fotos in het verslag zich op de constructiebusiness) zoals: aerospace, automotive, catering, construction, household appliances and electrical engineering, industrial processes, medical, and oil & gas industries. Het verslag is nauwelijks gewijzigd qua dat van 2016, er zijn nu 6 ipv 8 transformation offices, en 16 verkoopkantoren ipv 20. Ook de "Leadership Journey®" gaat door en daar is het bedrijf aangekomen bij phase drie. De projecten die onder deze fase vallen worden met mooie abstracte termen omschreven ( to further transform the business and address next generation needs o

Denk niet aan een Olifant, waar ken ik dat van? Hoe zat het ook al weer? Was dat niet een boek, dat wanneer je niet wil dat men ergens aan denkt je er zelf niet over moet beginnen? Maar hoe het ook al weer precies zat... Vaak heb je dat met boeken. Een boodschap is soms zo duidelijk en kort dat hij als een spelt in je vinger prikt, je wordt wakker. Maar de pijn blijft helaas niet, je vergeet het ook snel weer. Als samenvatting en dan gericht op persoonlijk handelen, zou je kunnen zeggen: wanneer je een idee wilt verkopen richt je dan niet op iets waarmee je de toehoorder al in een hoek drukt waar hij niet meer uitkomt, en jouw boodschap evenmin. Toch is dat het niet helemaal. Het boek is geschreven rond het belang van metaforen. Dat als eerste. De schrijver George Lakoff is een taalkundige en heeft zijn theorie van het gebruik van metaforen onderzocht of getoetst via hersenonderzoek. Onze hersenen werken met beelden en het zijn juist die beelden die werken als een filter omdat we