Mathilde Beste Koningin van Europa
Allereerst is er geen Europese Koningin en die zal er ook nooit komen – al moet je nooit nooit zeggen – en ten tweede is Mathilde enkel “de meeste geliefde prinses van Europa.”
Dat, alsook de kop van deze post, komt van Het Laatste Nieuws, een Belgische krant. “Ah, denkt de Nederlandse lezer, geen wonder dat Maxima niet gekozen is. Maar misschien hebben ze wel gelijk, er staat namelijk:
Ze (Mathilde) verstaat de kunst om nooit één van beide gemeenschappen voor het hoofd te storen.” Maxima lukt dat niet, die wil teveel haar eigen mening geven en kan mensen daarmee in het harnas jagen.
Volgens het Amerikaanse maandblad Vanity Fair was Mathilde al een van de stijlvolste persoonlijkheden ter wereld. Het Belgische tijdschrift Royals kroonde de echtegenote van prins Philip al tot populairste prinses van Europa...
Point de Vue heeft een lezersonderzoek gehouden en daaruit ontstonden de volgende top 3:
- Mathilde (47,8% van de stemmen)
- Maxima (21%)
- Letizia van Spanje (18%)
Dat Letizia niet op de eerste plaats staat lijkt me aannemelijk, ze is nogal gereserveerd in het houding. De Nederlandse lezer vraagt zich (dus) af welke criteria zijn gebruikt… en of Point de Vue (PdV) wel representatief is.
U denkt nu misschien “So-What?” Het gaat echter om stijl en productiviteit. De productieve rol van een prinses en hoe functioneel is die? Heeft ze invloed op de cultuur of is ze er enkel een exponent van? De productieve rol van een prinses is vooral de ambassadeursrol, maar wat doet die precies? En in hoeverre wordt die rol en de manier waarop ze deze uitvoert (de stijl) anders gewaardeerd in de verschillende lidstaten (die een koningshuis hebben). In Nederland mag er best wel eens een conflict komen; “de Nederlander heeft geen eigen identiteit,” zo was toch de stelling van onze prinses? Acceptabel of toch maar beter niet. Als ik afga op PdV is het antwoord: Nee. En wint Mathilde. Proficiat!
Dat, alsook de kop van deze post, komt van Het Laatste Nieuws, een Belgische krant. “Ah, denkt de Nederlandse lezer, geen wonder dat Maxima niet gekozen is. Maar misschien hebben ze wel gelijk, er staat namelijk:
Ze (Mathilde) verstaat de kunst om nooit één van beide gemeenschappen voor het hoofd te storen.” Maxima lukt dat niet, die wil teveel haar eigen mening geven en kan mensen daarmee in het harnas jagen.
Volgens het Amerikaanse maandblad Vanity Fair was Mathilde al een van de stijlvolste persoonlijkheden ter wereld. Het Belgische tijdschrift Royals kroonde de echtegenote van prins Philip al tot populairste prinses van Europa...
Point de Vue heeft een lezersonderzoek gehouden en daaruit ontstonden de volgende top 3:
- Mathilde (47,8% van de stemmen)
- Maxima (21%)
- Letizia van Spanje (18%)
Dat Letizia niet op de eerste plaats staat lijkt me aannemelijk, ze is nogal gereserveerd in het houding. De Nederlandse lezer vraagt zich (dus) af welke criteria zijn gebruikt… en of Point de Vue (PdV) wel representatief is.
U denkt nu misschien “So-What?” Het gaat echter om stijl en productiviteit. De productieve rol van een prinses en hoe functioneel is die? Heeft ze invloed op de cultuur of is ze er enkel een exponent van? De productieve rol van een prinses is vooral de ambassadeursrol, maar wat doet die precies? En in hoeverre wordt die rol en de manier waarop ze deze uitvoert (de stijl) anders gewaardeerd in de verschillende lidstaten (die een koningshuis hebben). In Nederland mag er best wel eens een conflict komen; “de Nederlander heeft geen eigen identiteit,” zo was toch de stelling van onze prinses? Acceptabel of toch maar beter niet. Als ik afga op PdV is het antwoord: Nee. En wint Mathilde. Proficiat!
-- 18 aug 2023. Een van de boeken die ik wegdoe en ook nooit meer heb gelezen is het boek: Koning en Onderkoning. Over de invloed van HET HOF en de macht van Jacques van Ypersele de Strihou. Het grote aantal titels van Baron en ... valt me op en daarmee het grote verschil tussen het protestante koningshuis in Nederland en dat van Belgie, dat Katholiek van oorsprong is. Albert Frere, een van de rijkste zakenondernemers in Belgie van die tijd (het boek is van 2001) speelt een grote rol, en alle minder mooie zaken Lernout en Hauspie, Sabena, Fortis, Societe Generale (een bank die ourder was dan Belgie zelf), Suez dat in problemen komt, passeren de revue. De kabinetchef van de koning dus speelt een grote rol en daarmee laten de schrijvers (Gui Polspoel en Pol van den Driessche) zien hoe de invloed van de monarchie is op het bedrijfsleven en de maatschappij in Belgie. En hoe Belgie dus van Nederland verschilt op dat vlak, van constitutionele inmening. [Degene die Congo hebben gelezen weten hoe groot de invloed van de Staat op de maatschappij was in die tijd].
Wat verder opvalt is het bijzonder mooie taalgebruik, ook koninklijk: denksferen, select kransje (voor select gezelschap), stuurknuppel, fulmineerde hij, ...
Reacties