Management, Cultuur & Verandering

Het aftellen eindigt hier. Volgens een NLP-expert is het gebruik van het werkwoord "moeten" funest voor een positief of effectief taalgebruik. Toch is het in dit geval een passend begrip: ik ben geneigd veranderingen voor me uit te schuiven alsof het een vervelende opdracht is. Toch zag ik een aantal maanden geleden al "de bui hangen," zogezegd. Zes maanden geleden nam ik me voor  om te stoppen met bloggen. In ieder geval tijdelijk, als een soort sabbatical, dan wel een kortere adempauze. Opnieuw energie opdoen, bij-lezen, terugblikken alvorens verder te gaan, en meer van dat soort gedachten speelden daarbij door mijn hoofd. Het schrijven begon allemaal op een namiddag dat ik een Engelstalige article site vond. 22 september 2005 publiceerde ik daar mijn eerste artikeltje . Deze Engelstalige exercitie stopte in 2009, ca. 1000 articles verder. In 2007 begon ik dit blog, MCenV. Nu vijf jaar later - en wederom ca. 1000 blogposts verder - vind ik het een mooi mom

"Omdat iedereen het doet, moet jij het ook doen?" Die vraag is van een ouder tegenover het kind dat thuiskomt met een gescheurde broek, of nog erger. Iedereen deed het dus, daarom deed ik mee. De ouder ziet direct het cultuurprobleem; het gedrag van het kind strookt niet met de waarden die hij meekreeg bij de opvoeding. De invloed van de ouders neemt naarmate het kind groeit proportioneel af en de ontwikkeling van de zoon of dochter gaat gelijk op met de school, straat en andere omgevingen buiten het ouderlijk huis. Op het werk, en in het bedrijfsleven in het algemeen komt "dit" gedrag terug; iemand doet iets en het gedrag krijgt navolging. Wat is nu het grootste probleem. Cultuur werkt door kopieër-gedrag. Dat zal nooit veranderen. Waar men op moet letten, vooral ook op kantoor is, dat wat iedereen doet, meestal de gemakkelijke weg is. De weg van de minste weerstand, maar niet altijd de beste weg. Als iedereen het doet, is het vaak niet goed of ethisch niet

Zoek op het internet naar cultuurscan en vele links verwijzen naar "de dilemma's in een organisatie" en "cultuurtypen zoals deze door Cameron en Quinn zijn onderzocht en geformuleerd" waar de vier kwadenten: familie, adhocratie, hiërarchie en markt een rol spelen. Qua referenties komen dan de meest uiteenlopende organisatie naar voren; een ziekenhuisdirecteur reageert met "zeer herkenbaar," een marktorganisatie, tot pure overheidsbedrijven. En allemaal maken ze gebruik van dezelfde cultuurscan. Zonder natuur geen cultuur is mijn motto. dat betekent in de praktijk dat zonder natuurscan een cultuurscan geen zin heeft. Of de bedrijven zo ver gaan is de vraag. Het merendeel van de informatie op het internet lijkt deze stelling te ontkennen. Het gedrag binnen de organisatie staat los van de structuur of natuur. En dat is op zijn minst vreemd te noemen. Een natuurscan is niet complex of omvangrijk, maar wel essentieel: het geeft namelijk zicht op de s

Het concept waarderen hoort in diverse wetenschapsgebieden thuis, zoals in de psychologie (waardering die iemand voelt) de sociologie (waardering voor bepaalde patronen van gedrag, zoals in de tegenwoordige tijd samenwerken algemeen gewaardeerd wordt) en in de economie (de waarde van een valuta, of de waardering van een product t.o.v. een alternatief). Politicologie houdt zich meer bezig met de waardering van productiefactoren. De uitspraak "It's the economy, stupid," verwijst volgens mij naar dit waarderingsverschil. De Partij van de Arbeid waardeert arbeid boven kapitaal. Bij organisatiecultuur staat waarde en waardering bovenaan de prioriteitenlijst. Ook hier zou je kunnen zeggen dat er een soort politieke maatstaf is - het beleid - die aangeeft welke productiefactoren meer waardering toegedeeld krijgt. Organisatiecultuur heeft dan ook alles met productiviteit te maken; zoals in het voorbeeld: - de  voorkeur van nieuwbouw  (boven onderhoud). Een ander bekend voorb

Een aardig boekje over conversatie is geschreven door Theodore Zeldin en gebruikt het onderwerp (conversatie) als titel. Het boekje begint met de uitdagende opening dat het wel goed is om te praten " It's good to talk ," maar niet zonder de nuancering waar de schrijver de vergelijking met eten maakt: niet al het eten is gezond. Zo is het ook met conversatie, of met de ingrediënten van een gesprek; u kan niet zomaar alles zeggen... verder in het boek volgt een voorbeeld van gesprekken en de verschillen tussen landen; in Italië praat men veel meer om de vorm en als spel, terwijl in de VS anderen criteria gelden. Wat motiveert ons om het ene wel te zeggen en het andere niet in de conversatie in te brengen? Stel. U bent in gesprek met iemand, het is een gewone conversatie en op een moment vertelt de persoon over zijn beroep. U kent hem verder niet goed maar had niet direct gedacht dat hij een dergelijke rol zou uitvoeren. Waar gaat uw interesse naar uit? Naar de compete

Vervolg van Rusland 2018 ... En de doorgang werd lastig, precies zoals je misschien verwacht van een land als Rusland. Het cliché dat de functionarissen niet werken zoals in het westen, dat is redelijk voorspelbaar en transparant maar volgens een geheel eigen agenda. Nu was het visum-probleem feitelijk een probleem aan mijn kant want de aankomstdatum kwam niet overeen met mijn ticket. Dat de Russische ambassade daar verantwoordelijk voor was doet er niet toe. De vrouw bij de douane keek een paar keer naar de stempels en de visumaanvraag en riep na een bepaalde tijd iemand bij zich. De mensen achter me werden ongeduldig, de tijd stond even stil. Er werd druk gepraat over het probleem en het uiteindelijke resultaat was dat ik "mee moest komen." Ik kwam bij een kantoor en er werd me gezegd dat ik op de consul moest wachten. E.e.a. duurde de nodige tijd. Ik wachtte op de consul en in kamer waar de woorden langs me heen schoten. Onverstaanbaar Russisch. De consul kwam en hij

Mijn manisch-depressieve volgelinge  (tegenwoordig: borderliner) herkent dit: een zwart-wit-getint oordeel is snel geveld, maar elke grijze nuancering kost tijd. Het manisch-depressief-mechanisme werkt volgens het zwart-wit stramien: aanvankelijk ziet de patiënt enkel het witte of het positieve van een idee of voorstel, en hij of zij sluit de ogen voor elke zwarte kritiek. (Er zijn vele varianten: Je kan lullen wat je wilt tegen een persoon die zit door te drammen, luisteren doet hij toch niet ) Pas wanneer de manie zijn toppunt bereikt en daarna de patiënt in schaamte ontwaakt in een wereld die zwart ziet van bezwaren en somberheid herkent de zieke zijn beoordelingsfout. Een lange depressie volgt. Nu is het merendeel van de bevolking niet gevangen door deze ziekte, maar het mechanisme van het ontbreken van nuanceringen is universeel. Vooral ten tijde van crisis. Dit heeft alles met emoties te maken (bij zwart-wit-denken). En met gevoel (nuanceren). Het is daarom ook niet bijzon

De beleggingsmetafoor - zoals onder andere gepresenteerd in het boek "Uw Organisatie op Koers" - is wat mij betreft één van de meest rijke metaforen voor management en organisatie; u vindt er de wispelturige markt (klant) die ongrijpbare klant die steeds weer iets anders wil en moeilijk te duiden is. U vind er de verscheidenheid aan producten en expert die kennis van deze producten hebben. U vindt er de goeroe en het bedrijf die zelf iets aanbiedt: van bemiddeling tot fabrikant. Wat de manager onder andere kan leren van deze metafoor is om het proces van organisatie en inrichting (in parallel met asset-allocatie); vertrouwt hij daarbij op zijn eigen expertise of huurt hij hiervoor een (organisatie- c.q. beleggings-) adviseur in? Het op eigen kracht een portefeuille inrichten vraagt kennis en moed. In dezelfde mate heeft een manager deze kennis, maar vooral ook de moed nodig om een organisatie onderdeel te vormen. Een manager kan niet anders dan vertrouwen op zijn eigen inz

In het normen-en-waarden-debat winnen de waarden het meestal van de normen. Waarden zijn zeker de laatste tijd de referentie voor cultuur en gedrag. Dat komt mogelijk omdat deze tot de verbeelding spreken en abstracties zijn, terwijl normen concreet en een realistische connotatie hebben. Bedrijven praten en schrijven (in jaarverslagen) over kernwaarden, maar veel minder over normen. Ziekenhuizen zijn bedrijven die veel met normen te maken hebben en dat komt omdat deze bedrijven meer dan marktbedrijven met wetgeving geconfronteerd worden. Dit - onderdeel zijn van een dergelijke markt - is direct van invloed op de bedrijfscultuur Hier wat voorbeelden van expliciet gecommuniceerde normen: ... het werken met gemotiveerde werknemers met kennis van zaken en het verrichten van werkzaamheden waarbij wordt voldaan aan de hoogst mogelijke normen op het gebied van integriteit en ... (JV AEGON 2006) ...Ons beleid op het gebied van Maatschappelijk Verantwoordelijk Ondernemen geeft al onze

In navolging van het exposé over humanisme , vraag ik me af: Waarom wordt het nooit wat met humanisme? Heeft het humanisme een schijn van kans, of is het een beweging die louter bestaat als concept? Mijn antwoord na enig amateuristisch gestoei met het thema is dat het Humanisme als beweging niet echt bestaat of nooit echt bestaat heeft. Daar waar het Rooms Katholicisme of Protestantisme werkelijke bewegingen zijn geworden die gesteund zijn met daadwerkelijke structuren en organisaties en bouwwerken, hebben deze varianten van religie dus een echt cultuurgoed achtergelaten. Het humanisme daarentegen is nooit meer dan een concept geworden dat in de hoofden van sommige leiders wel degelijk tot idealen heeft geleid maar niet tot een concrete en blijvende organisatie. Een eenvoudige vraag als: "Ben jij ook een humanist," zal niemand ooit stellen. Het ontbreekt de beweging aan marketing. Het humanisme rivaliseert dan ook niet met andere bewegingen religies of idealen, het is een

"Ethisch leider hoeft niet aardig te zijn," schrijft Laura van Baars in Trouw (22/09/11) op basis van een promotie van Psycholoog Niek Hoogervorst. "... Een van de belangrijkste bevindingen in mijn onderzoek is dat managers moeite hebben om ethiek hoog te houden als hun eigenbelang in het geding komt. Ze gaan zichzelf voor de gek houden." ... "Hij [de ethisch leider] inspireert als rolmodel. ... is bereid het teambelang boven zijn eigen belang te zetten. ... Nee, aardig hoeft de ethische leider niet per se gevonden te worden. Vindt deze leider het belangrijk dat iedereen hem mag, dan zou dat zijn effectiviteit zelfs wel eens in de weg kunnen staan. Want wat blijkt? ... dat vooral leiders die onzeker zijn over hun machtsrol toch beïnvloed worden door de mate waarin ze aardig gevonden worden." ... "Het bedrijfsleven kan nog veel leren van een zogenaamd 'softe' wetenschap als psychologie." Opmerkelijk vind ik vooral die laatste opmer

Wie het boek "De logica van het gevoel," kent - van Arnold Cornelis - weet hoe belangrijk emoties zijn in onze cultuur. De filosoof heeft drie emoties geselecteerd als primaire drijfveren van onze cultuur. Het gaat om angst, boosheid en verdriet. Via een ingenieus systeem verbindt de schrijver deze emoties met organisatiesystemen: het natuurlijk systeem, het sociale regelsysteem en het zelfsturingssysteem of communicatieve zelfsturing. De drie systemen werken op elkaar in, maar kennen ook een bepaalde gelaagdheid. De primaire emoties van geborgenheid of veiligheid zit geworteld in het natuurlijke systeem. Wanneer dat systeem niet goed werkt ontstaat angst. Die angst probeert men via een sociaal regelsysteem te ondervangen, maar ook dat systeem is niet perfect en een nieuwe emotie kan de bewoner ontstemmen. Boosheid is in deze filosofie duidelijk een hogere emotie. Wanneer de regels niet werken of niet rechtvaardig overkomen ontstaat boosheid. Hoe realistisch deze filosofie i

ECOWASBAL heeft dezelfde werking en effect als wasmiddel. Deze biologisch afbreekbare kunststofbal is gevuld met kleine keramische deeltjes. Komen deze deeltjes in aanraking met water dan ontstaan daarin zogenaamde hydroxylionen. Deze ionen verminderen, in dezelfde mate als wasmiddel, de oppervlaktespanning van het water, omringen het vuil en weken het los van de vezels. De zachtheid, elasticiteit en kleur van het textiel blijven behouden. Fijne of zware stoffen bont of wit … schoon wordt de was. Interessant is dat grote bedrijven een groot R&D budget ter beschikking hebben, maar dat altijd in het verlengde richting werkt als de bestaande producten; Unilever ontwikkelt zodoende een wasmiddel dat kan werken met koud water, maar het blijft een wasmiddel. Het alternatief van deze wasbal is het resultaat van out-of-the-box denken. Het idee begon in Spanje als ik het goed begreep. Bacteriën. In tegenstelling tot wasmiddel doodt ECOWASBAL bij lage temperaturen de bacteriën wél. Wa

Surfen met zoektermen als cashless society leid je tot de meest vreemde uithoeken, die dan ook nog eens dichtbij blijken: conspiratie, complottheorieën. Typisch een onderwerp voor de cultuur-consulent. Hoe staat het met de cash-less society? Of meer vanuit de cultuuroogpunt: is cash-geld nu wel of niet nodig?  Nee, zegt de moderne consultant. Misschien ingegeven door hoop naar nieuwe technische innovaties waar bedrijven van kunnen profiteren: Dat investeren in duurzaamheid lonend kan zijn, bewijst het succes van het ´groene´ imago dat banken als ASN en Triodos een significante groei heeft opgeleverd. Het maatschappelijk profiel van financiële instellingen zal een steeds belangrijker rol gaan spelen in de keuze die de klant maakt. Zeker nu de overstap van de ene naar de andere dienstverlener steeds makkelijker wordt en bijvoorbeeld het concept van de ‘vaste bankrelatie’ onder druk komt. Sterker nog: door de razendsnelle ontwikkeling van alternatieven als online betalen (PayPal, eBay

Kort geleden vond ik een column slordig denken getiteld. Ik kwam erop via twitter waar een gebruiker de column loffelijk aanprees. Het begint zo.  Wat de discussie over de euro en de eurozone ernstig vertroebelt, is de slordige en vaak ook onzindelijke manier waarop zaken worden verward en begrippen door elkaar worden gehaald. Soms heeft iemand het over de eurozone, maar blijkt hij de Europese Unie te bedoelen. Soms gaat een betoog over de voordelen van de euro, maar blijken de voordelen van vrijhandel te worden bedoeld. Soms wordt gewezen op de gewenste stabiliteit van de euro, maar blijkt het de discussiant om de samenstelling van de eurozone te gaan.   Hier aangekomen voelt menige lezer zich aangesproken. En dat is wat een columnist wil: invloed uitoefenen. Effect sorteren. Vervolgens is de vraag hoe dit verder gaat. Welke kant gaat de schrijver op? Gaat het in de parallel met taalpurisme over algemene zorgvuldigheid en cultuur als vormende waarde of over de onder

Samenwerken kan op vele manieren. Het probleem van samenwerken is het vinden van de gezamelijke doelstelling. Wanneer die er is, heeft de samenwerking kans van slagen. Santeon maakt zich sterk voor uitkomstmeting. Bij het meten van zorgkwaliteit moet meer dan nu het geval is gekeken worden naar het uiteindelijke resultaat van een medische ingreep. Dat bepleit Douwe Hemrika, bestuursvoorzitter van het OLVG in Amsterdam en voorzitter van de Santeon-ziekenhuizen. (bron: skipr ) Santeon is een samenwerkingsverband tussen zes ziekenhuizen (Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis Nijmegen, Catharina-ziekenhuis Eindhoven, Martini Ziekenhuis Groningen, Medisch Spectrum Twente Enschede, Onze Lieve Vrouwe Gasthuis Amsterdam en St. Antonius Ziekenhuis Utrecht, Nieuwegein) . De naam of beter gezegd het merk Santeon is afgeleid van santé en pantheon, dit laatste als tempel in Rome "voor alle gezindten met de eerste koepel ter wereld," staat er op het internet wanneer de samenwerking officieel

Net als werknemers niet willen opruimen en schoonmaken, willen bedrijven geen zaken doen waar "niets" te verdienen valt. DSM deed jaren geleden als zijn bulkchemie van de hand. Nu is het bedrijf verder geoptimaliseerd richting een business waar enkel hoge marges te behalen zijn. Philips was een bedrijf van elektronica, tv's en consumentenproducten, maar ook Philips ging op zoek naar de hoge marges en ontwikkelde zich tot high-tech en high-design leverancier. Wessanen, richt zich op specialty food . Unilever op innovatieve producten voor de consument. Tal van bedrijven richten zich enkel nog op de markt waar hoge marges te behalen zijn.  3 okt 2012 Dit betekent allereerst een verandering voor de organisatie: alleen winstgevendheid telt. Innovatie moet, maar alleen als het bijdraagt aan marge-doelstellingen. Bedrijven worden echter ook gevoeliger voor risico's. Wat als die hoge marges nu niet verder mogelijk zijn. Hoe ver kan innovatie doorgaan, zonder

Chipsoft en iSoft zijn belangrijke ICT-leveranciers in de zorg en vooral bij ziekenhuizen. Via deze website is een overzicht te verkrijgen van de distributie van beide ict-leveranciers binnen de Nederlandse ziekenhuizen. iSoft wordt meer gebruikt bij Universitaire Ziekenhuizen (UMC's), in 2010 verandert dat: UMC's vervangen iSoft na 37 jaar door Chipsoft ... Het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) en Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMC) hebben een overeenkomst gesloten met zorgautomatiseerder Chipsoft. De automatiseerder voert de komende anderhalf jaar bij de academische ziekenhuizen een nieuw zorginformatiesysteem (zis) in. Het gaat om CS-Ezis. Net van Chipsoft dat het huidige systeem van iSoft vervangt. ... iSoft, Siemens en Epic waren ook in de race voor de opdracht. ... De ziekenhuizen verwachten met het nieuwe zorginformatiesysteem de dossiervoering, communicatie tussen zorgverleners en de planning van opnames, onderzoeken en bezetting van behandelruimten t

"De kunst van het traden," was een boek dat ik onlangs tegenkwam. De deeltitel "De Kunst," spreekt erg aan. Het woord kunst spreekt tot de verbeelding. Slechts een procent van de bevolking weet zich in 't leven te houden als kunstenaar en voor vele is deze persoon een boegbeeld: vrij van regels, doet waar hij zin in heeft en verdient "er" ook nog geld mee. Past het predicaat kunst ook bij de handelaar op de beurs of is een dergelijke toevoeging een eenvoudige publiekstrekker? Is de handelaar niet gewoon een ambachtsman? Het boek doet dit vermoeden. De inhoudsopgave op bol.com geeft uitsluitsel: - een goed begin is meer dan het halve werk - psychologie van het traden - trendfollowing - motivatie; dromen, denken en doelen stellen - voorspellen is een illusie - bouwstenen van een mechanisch trendsysteem ... Een aantal kernwoorden zoals discipline passen ook bij de kunstenaar, maar dat het brein van nature niet geschikt is voor de trader dat za

Gisteren brachten we onze dochter naar De Grote Stad, daar waar ze gaat studeren. Die stad is te bereiken met het openbaar vervoer en kost dan twee of drie uur reistijd per dag. Soms kon ze ook met iemand anders meerijden en dan was ze heen-en-terug een uur reistijd kwijt. Of het op kamer wonen nu juist wel of niet bij het opvoeden hoort is niet precies het onderdeel van dit schrijven, maar die vraag mag wel even gesteld worden. Ik denk dat het erbij hoort, al brengt het  de netto opvoedtijd naar beneden. Door iemand op kamers te sturen zijn studenten eerder uit huis en dat geeft ruimte voor de ouders. Het kost ook ruimte wanneer - zoals hier - een studiebeurs niet vanzelfsprekend is. De essentie van opvoeden is dat je een service geeft aan je kind; je besteedt tijd en geld, en draag rationele en emotionele kennis over. Je geeft kinderen waarden mee, al gebeurt dat laatste zo impliciet dat niemand precies weet hoe het werkt en wat het netto effect is. De essentie van bovenstaande