Posts

Posts uit april, 2014 tonen

Leven in de (micro)brouwerij

Afbeelding
Gebouwen of ruimtes waarin niet geleefd wordt hebben geen bestaansrecht. Datzelfde geldt voor bedrijfsorganisaties. In België neemt de binnenlandse bierconsumptie af, terwijl de export blijft toenemen. Dit leidt ertoe dat AB Inbev relatief meer buitenlandse merken in portefeuille heeft. De diversificatie neemt ook af naarmate het schaalvergrotingsproces doorzet. De kleine brouwerij - waar de Belgische biercultuur op gestoeld was - lijkt te verdwijnen. microbrouwerij "De biercultuur vindt men immers terug doorheen heel België. In elke provincie zijn er brouwerijen, verenigingen, museums, opleidingen, evenementen, feestelijkheden, restaurants en cafés die bijdragen aan het sprankelende en creatieve bierlandschap." Unesco moet nu beslissen of de Belgische biercultuur een plaatsje krijgt op de Lijst van het Immaterieel Cultureel Erfgoed , naast onder de Heilig Bloedprocessie in Brugge of de carnavals van Binche en Aalst. Die beslissing wordt in de loop van volgend jaar v

Typisch Hollands - De AEX

Cees Vermaas, de spelverdeler van de Amsterdam Exchange, onderdeel van Euronext, hield bij BNR een pleidooi voor de AEX en dat het een mooi Nederlands product was, tegen de kritiek in van onder meer een bekende analist die de index te weinig Nederlands vind. Er zijn de laatste tijd initiatieven om met een echte Nederlandse index te komen, onder andere van TOM, maar dat initiatief werkt m.i. niet. Nederlands financieel landschap is al klein en voor een extra index is geen ruimte. Denk ik. Maar wat is typisch Nederlands? Juist die AEX is een product dat Nederland prachtig weerspiegelt. Laten we beginnen met OCI - Orascom Construction Industries, dat is een Egyptisch bedrijf en daarmee zien we een islamitische invloed in Nederland terug. Mooier kan het haast niet. Gemalto, is een Frans bedrijf, in Unibail klinkt nog het ouderwetse Rodamco voort - ooit van Robeco, maar ook bedrijven als Reed Elsevier staan met twee gespreidde benen, waarvan de eerste in het VK en de tweede bij ons. Dit g

Eerlijk gaat meestal te snel

Eerlijkheid of beter gezegd "Honesty" is een organisatiekernwaarde. Deze wordt best vaak gebruikt en dat is niet verwonderlijk. Willen we allemaal niet een eerlijk antwoord op een vraag, of een eerlijk proces als het gaat om een functioneringsgesprek of een willekeurige andere evaluatie. Het feit dat er kernwaardes bestaan verbloemt vaak een gemis in de organisatie of een verandering om het manco te herstellen. "Klantgericht," is typisch een waarde die invulling geeft aan een gebrek aan klantfocus. Werknemers zijn allen hard bezig, maar vaak niet voor de klant of wat deze echt wil. Ook de interne klant komt niet altijd op de eerste plaats. "Klantvriendelijk," lijkt op klantgericht, met de nuance dat vriendelijkheid ingaat op de gevoelsdimensie. Iemand kan klantgericht bezig zijn, maar doordat deze zo goed zijn best doet, vergeet hij even te glimlachen. Die glimlach is vaak niet helemaal echt. Vertegenwoordigers die geselecteerd worden op hun klantvrien

Een Franse slag in 't Angelsaksische bolwerk

Afbeelding
Met een overdonderend epos over de groeiende ongelijkheid in de westerse wereld veroorzaakt de Franse econoom Thomas Piketty een internationale storm. Hij schudt de wereld wakker: de rijken worden als vanzelf steeds rijker en dat kan gevaarlijke vormen aannemen. Ook in Nederland. ... Het is veel te dik, het heeft niet bepaald een opwindende titel, het is nog maar een paar weken uit in de Engelse vertaling, maar nu al hét economieboek van deze eeuw. De Franse econoom Thomas Piketty heeft een meesterwerk geschreven in de traditie van Keynes, Marx en Schumpeter (bron: trouw ). ... Piketty is al lange tijd onderzoeker op het gebied van economische ongelijkheid. Toen hij nog niet geboren was in 1968 stonden zijn ouders al op de barricades te demonstreren voor de communistische idealen. En dan opeens schrijft hij een boek waar blijkbaar iedereen op zit te wachten. Een verhaal ...  dat het rendement op kapitaal harder stijgt dan de economische groei is geen natuurwet: er valt wat aan

Gabriel, Mario en Jorge

Afbeelding
Als het gaat om productiviteit dan vormen kunstenaars een uitzondering op de regel dat de stijl ondergeschikt is aan de productieve rol. Een advocaat of een arts wordt meestal niet geselecteerd op zijn stijl. Bij de analyse van een tandarts kan men letten of de praktijk er netjes en verzorgd uitziet. Maar of de ene tandarts beter is dan de andere is moeilijk te bepalen. Bij kunstenaars en dus bij fictie-schrijvers gaat het bijna helemaal om stijl als men de ene stillist wil vergelijken met de ander. Er is nauwelijks een criterium om schrijvers te classificeren, behalve dan voor de voorstanders van de canon die daaarmee een rangorde denken aan te geven. In het geval van Gabriel, Mario en Jorge kan men eenvoudig stellen dat het grootmeesters zijn. Het aantal verkochte exemplaren is misschien een maatstaf voor de kwaliteit, en in het geval van Gabriel is te zien in google-trends dat hij het meeste geciteerd werd. Mario kreeg volop aandacht toen hij de nobelprijs won en Jorge Luis kr

Voor wie de schoen past

Afbeelding
Een metafoor kan helpen om het fenomeen cultuur uit te leggen; zoals cultuur als kleding. En dan in tegenstelling tot ons naakte lichaam. Ons naakte lichaam is onze natuur, een jas (of kleren) die we aandoen is onze ontwikkelde cultuur. In de winter dragen we een winterjas. Dat past bij het tijdperk. Een winterjas in de zomer past niet. Zo is het ook met cultuur. Een schoen behoort ook tot de garderobe en past ook bij deze metafoor: Welk bedrijf past bij deze schoen, die ING nu wil "afdanken?" In deze recessie dragen we winterkleding en dat heeft impact op de organisatiecultuur, al zal deze niet fundamenteel veranderen. Maar toch heeft het economische tij alles met cultuur te maken. De cultuur van voldoening (complacency) die over de jaren in Europa is opgebouwd heeft alles te maken met een leven aan luxe en overvloed waarin omvangrijke crisis gewoonweg niet voorkwamen. Dat is een reden waarom mensen nu zoveel moeite hebben met de crisis; tijdens de tijden van economisch

Even opnieuw proberen (ergens in 2020)

Afbeelding
Ik probeer een vertaling te vinden voor Reset, en dat is nog niet zo eenvoudig. Niet verwonderlijk dat Nederlanders snel Engelse termen importeren, het verzinnen van een alternatief van eigen bodem kost tijd en tijd is geld. Dan maar even snel "zo laten." Bij resetten denk ik aan de computer of modem even aan-en-uit-doen, in de hoop dat hij dan weer werkt. Zo is een reset van het mondiale geldsysteem iets nieuws verzinnen en het dan weer opnieuw proberen. Het blijft knutselen, dat is mijn eerste conclusie. Reset-metafoor pas significant vanaf jaren '50 Laten we dus niet te theoretisch worden over de big reset. Toch was ik nieuwsgierig, in de letterlijke betekenis en dacht dat een gratis seminar of webinar me op de hoogte zou brengen van deze TBR. De geestelijk vader is Willem Middelkoop. Dat is iemand die het nodige respect verdient, niet alleen door zijn succesvolle boeken, maar vooral ook door zijn ondernemingszin die zeer lucratief is gebleken. Het is iemand zond

De optimist wil wel...

Wouter van Dieren - "werd ooit de groene Paus genoemd" - vertelt ( Eén op één, uitzending gemist ) over een grote nieuwe economische crisis, die veroorzaakt wordt door een veranderend klimaat. Hij stelt dat door de winning van fossiele brandstof de temperatuur op aarde vier graden warmer wordt. In Nederland krijgen we dan (rond 2060) temperaturen van rond de 50 graden... In zijn betoog gaat hij ervan uit dat de traditionele olieconcerns "kunnen omvallen," omdat ze niet met de fossiele winning door kunnen gaan en hun voorraden zullen moeten afwaarderen. De crisis is te vermijden wanneer deze concerns overschakelen op alternatieve (duurzame) energie. Die mogelijkheden zijn er volop. Van Dieren noemt een voorbeeld waar auto's via de inname van lucht brandstof (gas) kunnen produceren... Aan het eind komt de hij met een uitspraak van Karl Popper die zegt dat je verplicht bent om optimistisch te zijn (it is our moral duty to be optimistic). "Optimisme,"

De man van 30,000+

Afbeelding
De linkedIn-cultuur is er een waar kwaliteit niet zonder kwantiteit kan en dat is te merken aan het aantal threshold-contacten dat gesteld is op 500. Onder dit aantal contacten valt uw profiel buiten de norm. Dat betekent niet dat er uitzonderingen naar beneden zeer invloedrijk kunnen zijn. Er zijn belangrijke persoonlijkheden die geen of nauwelijks een profiel op de site tentoongesteld hebben. De uitzondering naar boven is minder snel zichtbaar vooral wanneer de professional geen 1ste-lijns-contact is. Het aantal is niet zichtbaar. Om in de 500+ categorie op te vallen moet je dus iets extra's doen. Zoals dit contact - ... - dat naar eigen zeggen 30,000 contacten heeft. "And counting." De persoon heeft in zijn profiel het nummer "30 mille contacts" opgenomen. Interessant. Wat aan het profiel opvalt is dat hij in de olie-en-gas-sector werkt, voor bedrijven als Chevron en Shell (die laatste overigens niet gerelateerd). Dat deze persoon voor deze sector werkt

Ahold in België

Afbeelding
Via het verhaal over de contractteelt, een nieuw fenomeen voor mij, kwam ik bij een website uit met de naam "Supermacht" punt NL . Knappe vondst. In het betreffende artikel staan de verschillen beschreven tussen de Nederlandse Gigant en haar Belgische concurrenten (Colruyt en Del Haize) die nog wel het veilingssysteem volgen en ook over de gedragscode. Maar een gedragscode is niet sterk genoeg om invloed uit te oefenen op een wereldspeler zoals Ahold. Ahold - puur en eerlijk - koopt haar groente en fruit direct per contract bij de agrarische producent en omzeilt het veilingssysteem (de markt). "Maar de consument merkt niets van dit voordeel," lees ik in de media. Supermacht.nl is een initiatief dat het daglicht zag via de praktijken in de VS (Wal-Mart) en het VK, waar de grote supermarktketens steeds meer de macht kunnen gebruiken, omdat de kleine retails zijn verdwenen. Dus eerst de prijs verlagen, zodat de kruidenier op de hoek niet kan overleven, en vervolgen

Louis de Funès, ... een Spanjaard in Frankrijk

Afbeelding
De krant El Sur richt zich in het culturele supplement op de culturele verschillen tussen Frankrijk en Spanje. Niet zonder reden, begint het artikel begint met Louis de Funès, van Spaanse afkomst: Zijn familie behoorde tot de adel van Sevilla. Zijn vader, Carlos Luis de Funes de Galarza, was een advocaat. Zijn moeder, Leonor Soto Reguera, was een huisvrouw, dochter van een notaris Ortigueira (La Coruña). Ze komen in Frankrijk in 1904, na Carlos Funes hen naar de jonge Leonor Reguera, ondanks het verzet van de Familie ésta. Eenmaal geïnstalleerd in Frankrijk, Carlos Luis de Funes de Galarza niet in staat is om te bewegen zijn advocatenpraktijk zodat verbindt het kantoor van de juwelier, voor zijn vertrek naar Venezuela uit die weer een paar jaar later geconsumeerd door tuberculose. In 1934 sterft in alleen Spanje (es.wikipedia ) Dit is een logische inleiding op de recente ontwikkelingen in Frankrijk, waar Manuel Valls (de nieuwe minister president, "zoon van een schilder en een

Spaans-Argentijnse cultuurverschillen

Afbeelding
Ik heb me nooit gerealiseerd dat er zo'n gigantisch verschil bestaat tussen de Spaanse en de Argentijnse cultuur. Het cultuurverschil is op te merken wanneer een Spanjaard en een Argentijn samenwerken. Het gaat hier dan natuurlijk om generalisaties, maar de waarheid is in het specifieke geval terug te vinden. De Argentijn is dan een perfecte communicator. Argentijnen worden in Spanje volop gerekruteerd voor verkoopactiviteiten en vooral voor telemarketing, die dan ook nog eens in Buenos Aires kan plaats vinden. Een duidelijkere case voor sourcing is er niet; zowel bedrijfsmatig - sterke verkopers - als organisatorisch - kosteneffectief. De Argentijn kan dus goed zijn verhaal houden. Dat geeft vaak vertrouwen, maar kan ook wantrouwen opwekken wanneer het verkoopverhaal geen opvolging krijgt. Een belangrijk verschil tussen beide culturen is dat de Spanjaard eerst Catalaan, Bask of Andalusiër is en dan pas Spanjaard. De Argentijn daarentegen voelt zich altijd eerst Argenti

Organiseren is ... even niets doen

Iemand die nog weinig werkervaring heeft begint vaak enthousiast met het werk dat hem/haar "opgedragen wordt". Als een jonge hond gaan ze aan de slag en die energie is natuurlijk positief. Er is niets aanstekelijker dan enthousiasme. Maar diezelfde opgetogenheid kan afkoelen wanneer de eerste kleine probleempjes en onduidelijkheden op de weg verschijnen. "Hoe moet ik dit precies doen," is een vraag die even tijd nodig heeft wanneer de taak niet voor de hand ligt of dat deze op verscheidene manieren kan uitgevoerd worden. Wat we doen, zijn vaak duidelijke taken of activiteiten, zoals het bellen van een klant. Maar wat gaan we die klant precies vragen, wat willen we informeren, welke reactie hebben we klaar als deze geen extra informatie wil, of hoe reageren we op een vraag die we niet kunnen leveren? Voor we de klant bellen, gaan we dus een organisatie-activiteit uitvoeren. Het kenmerk van organisatie is dat de klant deze achter-de-schermen-activiteit niet ziet,