Management, Cultuur & Verandering

De quarantaine hier helpt me om weer eens een roman te lezen. Dat doe ik bijna nooit meer, of weinig. Ik las een boek van Hella Haase (), en "Inge en Mira," van (), en om er in te komen "Tirza" dat ik al eens eerder gelezen had. Maar Grand Hotel Europa (GHE) is toch wel een verhaal apart. Het gaat namelijk over Management, cultuur en verandering. Management in de vorm van het besturen van een traditioneel Hotel in Noord-Italië, cultuur over o.a. het massatoerisme, maar ook over het domineren van de taal van het gastland, en over reizen in het algemeen. En natuurlijk over verandering, want de oude manager van het hotel maakt plaats voor een nieuwe Chinese eigenaar. Typisch van deze tijd in feite. Al zou je na het coronavirus het verhaal heel anders lezen. In die zin borduurt het boek  voort op het globaliseringsproces, waar we nu juist een wending in maken. Of willen maken. Het boek sprak me - in het licht van MCenV -natuurlijk aan. Als cultuurliefhebber word je

Groepsimmuniteit is een fenomeen dat al bestaat en door sommigen - zoals ik het begrijp - ingezet wil worden om de huidige corona-crisis te lijf te gaan. Het idee is om het coronavirus populair gezegd, "een beetje zijn gang te laten gaan," en zo iedereen die besmet raakt automatisch in het leger komt van mensen die immuun raken, en zodoende en bevolkingsgroep opbouwen die immuun is geworden voor het virus en niet meer gevaar oplevert. Er speelt ongetwijfeld meer,en mijn vertaling en samenvatting schiet natuurlijk tekort. Maar mij gaat het om het organisatorische element in de discussie. Ik heb lang moeten denken wat nu precies het probleem was met deze tactiek, waar ook Boris Johnson een voorstander van was... Een medisch probleem van groepsimuniteit is dat de zwakkere in de samenleving opgeofferd zouden kunnen worden, want de nadrukkelijke blootstelling is voor zwakkeren (ouderen, en mensen met een chronische ziekte) zijn niet zozeer sneller vatbaar, als wel dat ze minde