Management, Cultuur & Verandering

 Het aardige van een Bed & breakfast is dat het een van de eenvoudigste bedrijven is, die er zijn. En ook behoorlijk uniek: want je bent ondernemer, vaak eigenaar van een pand, dat al dan niet bij de onderneming hoort - het huren van een pand maakt de business een stuk risicovoller - maar je bent ook gewoon privépersoon. Juist die combinatie is zo aardig. Hoe zorg je ervoor dat die twee levens gescheiden blijven? Laatst bezocht ik een B&B en dat vond ik toch wel boven andere uitsteken. Niet zozeer de locatie of prijsstelling, als wel de principiële houding van de eigenaars. Waar iedereen bijvoorbeeld al vrij lastig doet met reserveringen en voorafbetalingen waren zijn vrij relaxed. Later vroeg ik erna en de man zei, ach als het fout gaat, dan gaat het fout. Hij sprak uit ervaring want de meeste reserveringen gaan goed. Maar het geeft een blijk van vertrouwen.  En het is de vraag wat nu het belangrijkste is bij de B&B? Dat er geld binnenkomt - cashflow is natuurlijk essentie

 Welke wetenschap is eigenaar van het fenomeen vertrouwen? Als je zegt fenomeen, dan moet het wel de filosofie zijn. Maar zelfvertrouwen is typisch iets van de psychologische wetenschap. "Een inschatting van eigen kwaliteiten," lees ik ergens over zelfvertrouwen. De Praxeologische wetenschap dan, de wetenschap van het menselijk handelen. 1. Trust In Human Action komt trust (een van de twee vormen, naast eerder genoemde confidence) voor in het hoofdstuk Uncertainty: Gambling, engineering, and speculating are three different modes of dealing with the future.  The gambler knows nothing ahout the cvcnt on which the outcome of his gambling depends. All that he knows is the frequency of  a favorable outcome of a scries of such events, linoudedge which is  useless for his undertaking. He trusts to good luck, that is his only  plan.  In het hoofdstuk, the market (XV), gaat het niet om vertrouwen, maar om betrouwbaarheid: The buyer must always rely upon the trustworthiness of the seIl

 Nooit eerder van gehoord, tot ik "Vertrouwen" las van econoom Bart Nooteboom. Emmanuel Levinas (Kaunas, Litouwen, 12 januari 1906[1] - Parijs, 25 december 1995) was een Frans-joodse filosoof van Litouwse afkomst. Wijsgerig gezien was hij een fenomenoloog en existentialist. Levinas koesterde aanvankelijk een grote bewondering voor Heidegger maar in de verdere ontwikkeling van zijn denkweg heeft Levinas een zeer fundamentele kritiek ontwikkeld op het denken van Heidegger én op de existentieel fenomenologische traditie in zijn geheel. Heidegger heeft zich positief uitgelaten over het naziregime en dit kan ook een rol gespeeld hebben in de (wijsgerige) breuk tussen Levinas en Heidegger. De kritiek van Levinas op de fenomenologische traditie luidde dat er vanaf het begin geen ruimte was voor de Ander. Het belang van dit begrip, dat het meest kenmerkende aspect van zijn denken vormt, blijkt uit het feit dat hij het consistent met een hoofdletter aanduidt.[2] De receptie van zijn g

 Spionage is van ... aller tijden.  Veelzijdig als hij was, was Jan Van Eyck niet alleen actief als schilder. Volgens de legende werd hij in opdracht van het Bourgondische hof ook regelmatig op geheime Europese missies gestuurd als spion. Een kunstenaar uitlenen aan een rivaliserend hof om artistieke opdrachten uit te voeren, was in de middeleeuwen immers de ideale dekmantel om in het hoofdkwartier van de concurrentie rond te kunnen neuzen. (https://visit.gent.be/sites/default/files/content/brochure/files/OMG_magazine_NL.pdf ) Een recenter voorbeeld: Lieven Bauwens (Gent, 14 juni 1769 – Parijs, 17 maart 1822) was een Zuid-Nederlands ondernemer en industrieel spion. Hij bracht de Engelse katoentechnologie naar Europa. ...  Bauwens werd geboren in de Waaistraat in Gent als zoon van George Jean Bauwens en Jeanne van Peteghem, leden van de gegoede Gentse burgerij, die een leerlooierij en wijnhandel dreven. De jongen was al vroeg bezeten van machines. Op dertienjarige leeftijd ging hij van

 Eindelijk een boek uit 1886, in de Engelse vertaling Beyond Good and Evil, en ik las eerst de samenvatting van Blinkist, daarna het boek.  Ook al hoor je ... (bron) dat Nietzsche's legaat voor de filosofie nauwelijks bestaat, spreekt zijn schrijven me erg aan. Bijvoorbeeld wanneer het als volgt begint: Supposing that Truth is a woman? Het boek bestaat uit negen hoofdstukken. Een. Over de vooroordelen van de filosofen. De samenvatting begint hier met de observatie van de eenvoudige-lijkende gedachte van Descartes, "ik denk dus ik ben," bij nader inzien of onderzoek, toch niet zo eenvoudig is, maar bestaat uit een aanname. Voor de voorgangers van Descartes was dit een voorbeeld van Immediate Certainty. Een idee dat zo vanzelfsprekend lijkt dat er geen rechtvaardiging voor nodig zou zijn. Je weet dat je denkt, dus je weet ook dat je bestaat. Eenvoudiger kan het niet. Descartes bouwde zijn hele filosofische systeem op deze ene gedachte. Maar is het werkelijk zo voor de hand

 Dit boek is uit 1992 en moet destijds veel aandacht hebben gekregen anders was mijn oog er niet op gevallen, denk ik zo. Ik vraag me zelfs af of ik het toen wel gelezen heb. In het woord vooraf, betuigt de auteur zijn dank aan Laurence S. Rockefeller.   Het boek - Money and the meaning of life - bestaat uit drie delen. De welvaartstaat en de verarmde geest (1), de munt met de grootste waarde (2) en drie: het ondefinieerbare iets dat overal binnendringt. De inleiding opent met het centrale thema dat de mens gevangen zit, zonder zich daarvan bewust te zijn. En, dat de mens er slechter aan toe is dan hij denkt, maar in tegenstelling tot de bewering van Freud die hieraan precies gespiegeld is, meent Needleman dat de mogelijkheden voor de mens ongekend groot zijn. Geld heeft een rol bij de zoektocht naar de zin van het leven. en door het boek komt de tegenstelling rijk en arm continue terug in twee vormen materiele rijkdom versus spirituele armoede. En visa versa. John Kenneth Galbraith is

Poor Economics. Ik dacht in eerste instantie dat het over de wetenschap zelf ging. Maar het is een serieus verhaal. En dat begint met een grafiek. Een eenvoudige grafiek met op de horizontale as het huidige inkomen en op de verticale as, het toekomstige inkomen.  En de S-curve die volgens de auteurs - Abhijit Banerjee en Esther Duflo - ontstaat is typisch voor arme landen, of arme mensen. Op de website pooreconomics (nu archived) staat een excerpt: Esther was zes toen ze in een stripboek over Moeder Teresa las dat de stad die toen Calcutta heette zo druk was dat iedereen maar 10 vierkante meter had om in te wonen. Ze had een visioen van een enorm dambord van een stad, met vierkanten van drie meter die op de grond waren afgebakend, elk met als het ware een menselijke pion erin gedoken. Ze vroeg zich af wat ze eraan kon doen. Toen ze eindelijk Calcutta bezocht, was ze vierentwintig en studeerde ze aan het MIT. Toen ze op weg naar de stad uit de taxi keek, voelde ze zich vaag teleurgestel

 The Urban Monk is een boek van Pedram Shojai. Oosterse wijsheid en moderne "Hacks" om de tijd te stoppen, succes te vinden, geluk en vrede.  Ik las de samenvatting. En die is inspirerende genoeg. Moet je dan nog het boek lezen, of eerder de instructies en de filosofie opnemen? Het idee is namelijk simpel: ondanks alle technologische vernieuwingen en verhoging van de levensstandaard, wordt de mens niet echt gelukkiger. Of gezonder (te denken aan nieuwe moderne ziektes zoals Obesitas). We bewegen te weinig. Onze voorouders bewogen veel meer, leefden veel meer in de natuur. "Dat moet je terug zien te vinden." Door kunstmatigheid van ons leven (kunstlicht dat ons uit onze slaap houdt) krijgen we nieuwe problemen, we slapen korter en slechter. Bv. Om een stadsmonnik te worden is hard werk nodig.  De Zen monniken mediteerden niet alleen, voor en na de spirituele rustperiodes was het water halen en houthakken. Bewegen dus. Langzaam eten kan een middel zijn om meer monnik

Cognitive closure, is een term uit het boek, Black and White thinking. The burden of a binary brain in a complex world .  Van sommige boeken is er een element dat er uitsteekt en het boek al zijn waarde geeft. In dit geval, en voor mij in ieder geval gaat het om het begrip: cognitive closure , dat ik nergens anders ben tegengekomen. De evolutie gaf de mens het talent om te categoriseren. Maar tegelijkertijd ontstonden er "de grijze gebieden," en juist daar is het moeilijk om te navigeren. De mens kan o.b.v. categorisch denken, te nauw of te breed of los categoriseren. De laatste categorie bijvoorbeeld bevat de spaarders, mensen met het Diogenes-syndroom: Zij doen alles in een "speciale categorie" en kunnen daardoor niet weggooien. Mensen verschillen in de maat waarop ze in het spectrum vallen van cognitive closure tot cognitive complexity. Eind jaren 40 was de psycholoog Else Frenkel-Brunswick bezig met een onderzoek waar ze bekend door werd. Op het ene spectrum lag

Naam maken. Waar Peter R. naam maakte met de ontmaskering van de Heineken-ontvoerders, kwam de ontgroening van John van der door de ontmaskering van Bouterse...  John van den is geboren in Amsterdam en groeide op in Eindhoven als zoon van een Marokkaanse vader en een Nederlandse moeder. Zijn Marokkaanse vader heeft hij nooit gekend. Direct na het afronden van de havo in Eindhoven begon hij zijn carrière bij de Amsterdamse politie. Hij werkte in Amsterdam als rechercheur bij de CID. Sinds 1990 is hij misdaadverslaggever bij De Telegraaf. Sindsdien werkte hij aan talloze nationale en internationale misdaadreportages...  (wikipedia) ---   De Eindhovense misdaadjournalist John van den staat op de tweede plek wat betreft populaire misdaadverslaggevers. Dat meldt tv-producent HBO NL na een peiling onder 1.050 Nederlanders. Ze onderzocht hoe Nederlanders denken over misdaadjournalisten, detectives en het gevoel van veiligheid in Nederland. Peter R. de  wordt als beste misdaadverslaggever best

Language Intelligence: Lessons on Persuasion from Jesus, Shakespeare, Lincoln and Lady Gaga, is een boek van Joseph J. Romm een communicatie-expert en betrokken bij een  climate change awareness project. Hoe beïnvloedt de taal die we spreken in de manier waarop we denken en doen... En ... hoe slim of intelligent gaan we met taal om?  Hier - nr 1 tot 8 - een voorlopige samenvatting van een samenvatting (blinkist): Zelfs een basiscursus retoriek zorgt dat je minder manipuleerbaar wordt. korte woorden zijn effectief retorisch gereedschap, vooral in politiek. I have a dream, to be or not to be... if you don't repeat you can't compete. Herhalen is een goede manier om je punt te maken, zo laat de bijbel zien. Lady Gaga: Poker Face herhaalt ze 30 keer! Ironie kan gebruikt worden om de waarheid om te buigen of om onopvallend een punt te maken. Bv dat in de jaren 60 men dacht dat er een IJstijd zou komen (Michael Crichton).  Dus dat men nu ook niet zo overtuigd moet zijn over het klima

 Climate, Democracy, and Other Last Chances   Catherine Keller is "constructieve" theologe, en schreef in 1996, Apocalypse Now and Then: a Feminist Guide to the End of the World . In een interview met de uitgever van dit boek vertelt ze dat het idee van de Apocalypse maar niet verdwijnt. En daarom meende het thema opnieuw op te pakken en te spiegelen aan de Bijbeltekst met dezelfde naam: openbaring. Apocalypse betekent namelijk niet meer dan dat, het onthullen van een dieper inzicht. Zij noemt dit dreamreading, de woorden van het laatste Bijbelboek moeten niet opgevat worden als waarschuwing zoals de meeste mensen dat nu doen, dat de eindtijd aanbreekt, maar als bespiegeling van onze cultuur. De klimaatcrisis met haar ontkenners aan de ene kant en de nihilisten aan de andere zijde die niet meer geloven dat er een oplossing is voor de problemen van nu staat natuurlijk wel model voor het apocalyptische denken. Net als dat de Bijbeltekst product is van een tijd waarin er grote v

Edward De Bono heeft enorm veel boeken gepubliceerd. Het bekendste is dat van de petten-methode, maar daarvoor had hij al roem opgebouwd door het begrip lateraal denken te introduceren. Dit boek I am Right you are wrong , kende ik nog niet. Ik kwam het tegen in de literatuuropgave van een proefschrift en werd daarmee in een bepaalde richting geframed, want het gaat niet zo zeer over zwart/wit denken, wat ik verwacht had, maar wel over een metafoor die erop lijkt: water-logica en steen-logica. De laatste is vast en onbeweeglijk. Niet flexibel, water, zegt het al, neemt alle vormen aan. Je ziet dit later terugkomen bij het begrip vloeibaarheid [...] Het gelijk aan mijn kant gaat niet over gelijk hebben en gelijk krijgen. Maar De Bono wilde ons toen al / het boek is uit 1991 /  waarschuwen voor de oude manier van denken, en met name de valkuil van vooroordelen die ons vaker beletten om met vernieuwing om te gaan of om open te staan van nieuwe ervaringen. Deze percepties zijn erg belangrij

Dit boek (IE) is uit 2010, ik heb destijds het boek opgemerkt, maar nooit echt gelezen. Dat doe ik nu wel. Tegelijkertijd loop ik nog een keer mijn vorige reactie op het boek na. Was het echt een tijd van en voor veranderingen?  Deel een van het boek geeft een inleiding. Dat begint met een vrouwelijke medewerker bij een bekend accountantskantoor. Er heerst een agressieve bedrijfscultuur, maar er is een duidelijk onderscheid tussen hoe vrouwen en mannen daarin de vrijheid krijgen om te opereren. Een vrouw, die op het punt stond tot partner gepromoveerd te worden kreeg het advies om zich anders te gedragen, meer vrouwelijk waarop zij reageerder met een rechtszaak op basis van sekse discriminatie. Economie, zo schrijven de auteurs, George Akerlof en Rachel Kranton, gaat naast vraagstukken over consumptie en inkomen ook over niet-economische motieven. Bijvoorbeeld het motief om voor een bedrijf te werken en je daar mee meer of minder te identificeren. Zoals bijvoorbeeld met de business pri

Dit gaat niet over het boek van Leon de Winter. Het gaat ook niet over DWDD, waar " Je weet binnen een minuut of iemand aan tafel bij De wereld draait door “het recht op terugkeer” krijgt. " ( de groene )  Ik ben deze constructie zelf nog niet eerder tegengekomen, maar heb deze enkel van horen zeggen. Een bedrijf geeft werknemers de mogelijkheid om met onbetaald verlof te gaan, voor de periode van een jaar, en aan het einde van die termijn moet deze aangeven of hij of zij hier opnieuw van gebruik wil maken.  [Een normaal sabbatical is wel bekend en veel bedrijven geven deze mogelijkheid. Maar onbetaald verlof en dat als een soort huurcontract jaren kan duren, is mijn nieuw.] Dat leek me wel een mooie oplossing om meer ondernemersschap te promoten. Ga een jaartje iets voor jezelf ondernemer en mocht het niet helemaal lukken dan kan je terugkomen. De vraag is hoe de details precies werken, want die ken ik niet, maar het idee is krachtig. Het is een soort navelstreng, die niet h

Hoe meer iemand nadruk legt op de nutteloosheid van een bepaald beroep, hoe meer je gaat afvragen of de bewering wel klopt. Zijn (toekomst)plannen en voorspellingen helemaal zinloos? Ik heb zelf - lang geleden een spreadsheet gemaakt in vergelijking met een officieel financieel plan, waar je inkomsten (sheet 1) en uitgaven (sheet 2, etc) naast elkaar zet en een verwachting produceert. Op basis van inflatie groeien uitgaven en door persoonlijke groei mag je verwachten dat inkomsten ook toenemen. Maar een financieel plan voor de crisis van 2009 was natuurlijk anders dan een plan na deze crisis.  Economicshelp.org Een crisis kan je niet voorspellen. En een persoonlijke crisis waarschijnlijk ook niet. Maar een financieel plan bevat natuurlijk niet enkel en extrapolatie van inkomsten en uitgaven. Juist het feit dat je inkomsten en uitgaven in kaart brengt geeft je de ruimte om na te denken over gebeurtenissen in je leven, de belangrijke events zoals trouwen, van baan verwisselen, [en cal

Terwijl ik het e-mail adres zocht van iemand om te reageren op een post (het emailadres kon ik niet meer vinden overigens) kwam ik op deze e-mail terecht die ik in juli 2003 naar Ronald Giphart had gestuurd. Nooit meer iets gehoord [maar later heeft hij wel gereageerd]... Het gaat over het boek Gala , daar refereert hij aan een boek van Baltasar Gracián. Volgens mij en zoals ik destijds reageerde, klopte de vertaling niet. Het gaat om een personage uit het boek. Het staat te ver van me af om precies te weten waarover het nog gaat, maar Gracián maakt een vergelijking van mensen op leeftijd (de twintiger is een ... de dertiger is een ...) Wat is een twintiger, waarmee kan je die vergelijken? Met een Pauw , vooral omdat deze (nog zo) trots is, of eerder met een Kalkoen , omdat hij zulke domme dingen doet? Het werk waaraan Giphart refereert heet: "Handorakel en kunst van de voorzichtigheid," van Baltasar Gracián. Deze handleiding bestaat uit 300 leefregels. Artikel 276 is op

 Ik stuitte toevallig op dit boek bij het lezen van een economisch boek. En in eerste instantie dacht ik dat ik de inhoud wel kende. Het gaat namelijk over rationele en emotionele keuzes in het leven van het mens. De auteur duikt in de hersenen en ziet intuïtie en logica naast elkaar bewegen, maar vaak in verschillende richting en met andere intensiteit. Maar de essentie is: moraal. In hoeverre komen we tot morele keuzes? Dit boek is uit 2012, maar rond het jaar 2000 schrijft de sociaal psycholoog een artikel getiteld : The intuitive Dog and the Rational Tail . Dat artikel geeft de professional een boost in zijn reputatie. Het argument is heel eenvoudig: je kan een hond niet zijn staart laten zwaaien om zijn gevoel te veranderen. Dat is een krachtige boodschap. Later is dus ca. tien jaar daarna, de hele theorie tot stand gekomen omtrent moraal en vijf kernproblemen of aandachtsgebieden daarin: De psychologische ideeën zijn niet nieuw en kom je in vele andere boeken tegen, waaronder bij

"Economie is een aspectwetenschap." Aspectwetenschap is een begrip dat je niet veel tegenkomt op het internet. Hierbij een bloemlezing.  -- Facility Management wordt bij deze benadering meer gezien als een aspectwetenschap van bedrijfskunde (f-facts.nl) -- Een sociologie is slechts een aspectwetenschap, omdat overige aspecten, onder ander van biologische- en geografische aard, minder belicht worden. (worldsupporters.org) -- Ook in Nederlandse leerboeken zien we deze definitie. Arnold Heertje noemde economie “de wetenschap van de wijsheid van het eeuwige tekort” (Heertje, 2006, p. 35). Economie gaat over menselijk gedrag in situaties van schaarste. Het is een aspectwetenschap die focust op het verstandig (zuinig) omspringen met de schaarse middelen. De wetenschap is niet beperkt tot het economisch domein; economiseren is altijd belangrijk. Elke maatschappelijke situatie heeft een economisch aspect, elk probleem een economische dimensie, en een econoom is dus overal inzetbaar

  Het is niet voor het eerst dat ik een schilderij "ontdek" door het werk van een professional die dat werk gebruikt om een verhaal te vertellen. Een beeld zegt meer dan duizend woorden. In dit geval gat het om Onno Steenbeek die zijn inaugurele rede wijdt aan "Risico's van een goed pensioen." Ergens in het jaar 2012. Laten we goed voor ogen houden hoe iemand in het leven zou staan op verschillende leeftijden: als jonge hond, als sterke leeuw in de kracht van zijn leven, of als wijze oude wolf. In de pensioenwereld is het levenscyclusmodel van Modigliani een soort evidence-based uitgangspunt waar beleidsvragen mee uitgewerkt worden. Het schilderij van Titiaan is een van de vele kunstwerken in de oratie, maar steekt boven de andere werken uit, omdat het ook op de kaft van het stuk pronkt.  Gerijpt kunstenaar. Als gerijpt kunstenaar schilderde Titiaan omstreeks 1570 een indringend, drievoudig mansportret 'De Allegorie van Prudentie'. Wie het eenmaal gezien