Management, Cultuur & Verandering

In de pers blijft het bericht niet onopgemerkt.  SBM Offshore waarschuwt voor verlies SCHIEDAM (AFN) - SBM Offshore verwacht in de eerste helft van dit jaar een nettoverlies te lijden door een afschrijving van 450 miljoen dollar (314 miljoen euro)... De afschrijving hangt samen met mindere vooruitzichten voor twee platforms van SBM Offshore, in Noorwegen en Canada. De aanpassing van een contract met een klant en een nieuwe inschatting van het werk aan de platforms leiden tot een hogere inschatting van de kosten. ,,De kosten zijn aanzienlijk toegenomen, terwijl de kans voor ons om ze goed te maken sterk is gedaald'', aldus de woordvoerder. Beide projecten werden in 2007 in de wacht gesleept . Met Talisman, de opdrachtgever voor het platform in Noorwegen, zit SBM Offshore in een arbitrageprocedure. Het geschil met EnCana over het Canadese platform wordt voor de rechtbank in Nova Scotia uitgevochten. ... Vorig jaar nam SBM Offshore al een last van 30,8 miljoen dollar vanwege

BUSINESS. Bij het besturen van een bedrijf zijn er drie aandachtsgebieden. De eerste daarvan is de business van het bedrijf zelf; datgene wat de klant vraagt en het bedrijf levert aan producten en diensten. De business van Vopak gaat erg goed. Er zijn weinig bedrijven die een dergelijke business aanbieden en deze uitgebouwd hebben tot het niveau van Vopak. Qua business lijkt het bedrijf op een bank; de rol die geld bij een bank speelt moet men dan vervangen door olie en chemicaliën waar het bij Vopak om gaat. Het beheert de commodities van anderen. In tegenstelling tot een bank creëert het geen eigen geld, het heeft dus geen krediet functie: Vopak is volledig afhankelijk van de producten van anderen. Het achterliggende logistieke proces is opslag. Opslag is een onderdeel van de totale logistieke keten en het grote voordeel van opslag t.o.v. transport is dat transport slechts één functie heeft: verplaatsen. Bij opslag is er naast de fysieke functie (die vorm wordt gegeven door de ta

Op de website van postnl.com, de corporate site van postnl.nl is nog ruimte voor verbetering. Het is duidelijk dat de site nog niet lang operationeel is. Zo is er wel een contact-adres voor de pers, maar geen algemeen adres voor investors relations. Mijn vraag - twee keer verstuurd naar het pers-adres - levert geen antwoord op*. Er is niemand thuis. Bij een ander e-mailadres dat nog verwijst naar de oude structuur (...@tntpost.nl) krijg ik een op-vakantie-melding. De organisatie besteedt op de website veel aandacht aan het proces, met informatie over business principes, een klokkenluidersregeling. Ook staat er dat de organisatie zoveel mogelijk transparantie nastreeft. Wat dat laatste betreft zou ik dan graag pro-forma informatie vinden over de bedrijfssituatie; dit moet niet moeilijk zijn omdat de twee bedrijven nagenoeg als aparte divisies zijn gemanaged, voordat PostNl alleen verder ging . Via historische jaarverslagen is deze informatie wel te achterhalen, maar als echt klantvrie

De Franse schrijver van dit boek (Jean-Michel Guenassia) is geboren in Algerije. Of dat er iets toe doet? ik denk het wel. Zijn filosofie - of die van de hoofdpersoon Michel - is dat schrijvers bovenal personages moeten zijn; "hoe kan je een boek lezen van een schrijver die zelf niets meegemaakt heeft." In het boek met bovenstaande titel (in het Spaans: El Club de los optimistas incorregibles ) hebben de meeste personages allen wat meegemaakt, hetgeen langzaam duidelijk wordt. Ze hebben al een leven achter de rug en beginnen opnieuw in Parijs in de jaren zestig. Dat proberen ze, zoals de arts die taxichauffeur wordt; optimisten als het zijn. De club bestaat uit schakers die voornamelijk vanuit Rusland zijn gevlucht en die in achterzijde van een café samenkomen. Er ontvouwt zich een portret dat als een kunststuk in elkaar is gezet met vele tegenstellingen; oost en west ("Wat is het verschil tussen een dollar en een roebel? Een dollar!"), vrijheid en gevangenschap, di

Koninklijke Ten Cate is een bedrijf waar men in Nederland trots op kan zijn; een internationale speler op het gebied van ... En dan wordt het moeilijk. De materialen "The Materials that make a difference" komt men tegen in het Amerikaanse leger en meer prominent en bekend is het kunstgras. Hiervoor heeft het bedrijf in 2004 een slimme zet gedaan door met de Cruijff Foundation in zee te gaan, voor de ontwikkeling van mini-football-piches. Bij het doorlezen van de jaarverslagen krijgt de geïnteresseerde al snel inzicht waarom het bedrijf succesvol kan zijn. De materialen zorgen o.a. dat de energiebehoefte verminderd. Het zijn innovatieve product-toepassingen die steeds weer een markt vinden. Het management, voornamelijk in de persoon van Loek de Vries, spoort aan op een product-innovatie strategie opdat het product maar vooral geen commodity wordt; blijkbaar worden de producten steeds weer nagemaakt door de concurrenten. Logisch, vooral ook in deze tijd. Het bedrijf heeft

Er is niet al te veel informatie over de recente beslommeringen bij Philips. Misschien is het zo dat een bedrijf dat minder succesvol is minder aandacht krijgt. Net als de voetbalclub die dreigt te ontsporen. Veel informatie is puur gericht op de belegger, behalve in deze onderstaande analyse. Dat het niet lekker gaat bij Philips is een understatement. En dat er orde op zaken gesteld wordt logisch. Maar waar Philips echt naar snakt, is een product dat scoort bij consumenten. Dat Philips in zwaar weer verkeert, wisten we al. Maar dat het technologieconcern er zo slecht aan toe is, kwam voor kenners toch ook nog een beetje als een verrassing. Vanwege het gebrek aan consumentenvertrouwen, kunnen we gerust stellen dat de patiënt die Philips heet, inmiddels op de intensive care ligt. En dat terwijl het bedrijf voor veel mensen nog altijd een beetje Nederlands hoop in bange dagen is. Spijtig genoeg voor Philips draait van de drie kerndivisies die het bedrijf heeft, alleen de medische ta

Over de tweede stresstest schrijft de NRC, oa: Het aantal van acht is slechts één meer dan vorig jaar, toen zeven banken de test niet haalden. Onder de banken die zakten zijn vijf Spaanse, twee Griekse en een Oostenrijkse. Volgens de Europese Bankautoriteit, toezichthouder van de Europese Unie voor de bankensector, heeft een aantal van 16 banken de test ternauwernood gehaald. Ook in die groep bevinden zich geen Nederlandse namen. Bij een stresstest wordt gekeken in hoeverre banken bestand zijn tegen snel verslechterende economische omstandigheden tijdens crisissituaties. Wat als de economie in de eurozone dit jaar een half procent krimpt? Of als de huizenprijzen fiks dalen? En ook de aandelenmarkten nog een klap krijgen? Blijven de banken dan overeind? Belangrijk bij de stresstest is de vraag of de banken voldoende financiële buffers hebben om dit soort negatieve ontwikkelingen op te vangen. ( NRC ) CatalunyaCaixa, Banco Pastor, Unnim, Caja3 en CAM zijn de vijf Spaanse (Spaar)

Het aardige bijeffect van de storing van gisteren is dat er weer even aandacht komt voor het fenomeen stabiliteit en service-niveau. Om te beginnen met het laatste gaat de gemiddelde gebruiker ervan uit dat hij een perfecte service krijgt, terwijl hij daar niet voor betaalt. Iedereen die een beetje in de materie zit (elke partij die hostingsdiensten aanbiedt, heeft het service-niveau standaard in zijn contract staan) weet dat een hoger service geld kost. Alleen differentiatie zorgt voor het juiste beheer; dat betekent dat diegenen die de beste service eisen voor hun tradingsbusiness een hogere prijs betalen. Artikel 12 - Continuïteit in dienstverlening De bank stelt zich het adequate functioneren van voorzieningen ten behoeve van haar dienstverlening (bijvoorbeeld apparatuur, programmatuur, systemen, infrastructuur, netwerken) ten doel, maar staat er niet voor in dat deze voorzieningen continu actief en storingsvrij zullen zijn. De bank streeft ernaar onderbreking / storing, voor

Ik zal geen namen noemen, maar elke bank (groot of klein) die met een beetje beursvolume het laat afweten mag zichzelf geen bank noemen. Schande. Ik vind de beurs gevaarlijk momenteel, en dat heeft nog steeds te maken met het uit de lucht zijn van Alex en Binck onlangs. Dit heeft me aan het denken gezet, omdat ik ervan uitga dat het een signaal is dat wij handelaren, die pogen beurshandel te systematiseren, niet mogen negeren. Hoe goed wij ook ons vak proberen uit te oefenen, de handelsplatforms die wij gebruiken kunnen gewoon zo maar uit de lucht zijn, zonder waarschuwing vooraf. Dit is een 'systeemrisico' wat ik niet kan beheersen, en ik houd niet van systeemrisico's die ik niet kan beheersen. Maar ik hoor er verder niemand over, ik lees er niets over, ik zal dus wel de enige zijn die dit als een slecht voorteken ziet en een bedreiging voor ons vak...( Ruud van Megen ) Systeemrisico? Wanneer er voldoende banken zijn zou dit risico er juist niet mogen zijn. De storing

Ik ben geen voorstander van deze metafoor, omdat deze tot op heden negatieve emoties op kan roepen. Diegenen die iemand door de ziekte hebben verloren zullen een eigen beeld oproepen wanneer ze kanker als metafoor tegenkomen. Ziekte in het algemeen is een krachtige metafoor, en die kan natuurlijk verbijzonderd worden, zoals een virusziekte (Aids). De virus als metafoor is misschien even talrijk als de ziekte zelf. Nadat ik de context van het gebruik van deze metafoor tegenkwam, bedacht ik me dat elke metafoor een bepaalde scope moet hebben. JE kan niet meer verklaren met een metafoor dan het gebied waarin deze oorspronkelijk betrekking op heeft. Een ziekte als metafoor gaat dus over ziektes of algemener over een probleem. Iemand die een ziekte tot metafoor neemt, neemt automatisch het gezonde deel niet mee in de vergelijking. Kanker is een ziekte, maar niet elk mens krijgt deze ziekte. Wanneer je deze lijn doortrekt - en dus de metafoor gebruikt - dan kan b.v. een samenleving o

Financial engineering is een term die aangeeft dat de constructies die uitgevonden worden in de financiële wereld niet onderdoen aan die in de fysieke wereld. Als er een ingenieur aan de pas komt dan wordt het al snel onbegrijpelijk voor de gewone mens. De bitcoin is een product van de ICT-ingenieur, die een uitvinding hebben gedaan als alternatief betaalmiddel. En de ICT-er is wars van centrale autoriteiten en dus is de bitcoin een decentraal product dat vergeleken wordt met het P2P-mechanisme. Maar wat is het precies? Hoe werkt het en is het betrouwbaar, zal het als echt economisch betaalmiddel gaan fungeren? Ik weet het niet. Ik vind het vooral interessant als cultuurverschijnsel. Het kan best zijn dat de ingenieurscultuur met iets uniek is gekomen zoals de bitcoin. De uitvinding moet echter gecommercialiseerd worden. Dat vindt plaats in het domein van de handelscultuur. De handelsgeesten proberen het product nu aan de man te brengen. Wordt ongetwijfeld vervolgd... of we hore

Onlangs kondigde AFKLM een managementstructuurwijziging aan. Zeven jaar na de fusie zijn de twee oorspronkelijke divisies nog duidelijk aanwezig in de organisatie(*). 'Air France-KLM wijzigt managementstructuur' VRIJDAG 24 JUNI 2011, Air France-KLM werkt aan een herindeling van de managementstructuur. Volgens de Franse krant La Tribune is een Franse topambtenaar de aangewezen kandidaat om de leiding te krijgen over de Franse luchtvaartmaatschappij Air France. Air France en KLM zijn zelfstandige luchtvaartmaatschappijen binnen de luchtvaartgroep. Op dit moment hebben de twee hoogste bazen van het concern Jean-Cyril Spinetta en Pierre-Henri Gourgeon een dubbele rol. Zij zitten zowel in het bestuur van de groep als van Air France. Volgens La Tribune gaat dit begin 2012 veranderen. Gourgeon zou zijn uitvoerende taken bij luchtvaartmaatschappij Air France dan staken en topambtenaar Alexandre de Juniac zou het roer overnemen. De Juniac werkt nu voor de Franse minister van Financ

Het gebruik van kernwaarden is niet zonder gevaar, maar het is vaak het meest tastbare bewijs van cultuur. Alles natuurlijk afgezien van het gebruik en naleving van deze waarden. Echter wanneer de waarden bij het bedrijf passen is dat een eerste indicatie van dat de cultuur past bij de business en organisatie van het bedrijf. Het jaarverslag van ahold over 2010 heeft als motto "putting the customer first," en het is ook het jaar dat de nieuwe kernwaarden richting de stakeholders worden gedistribueerd. Waarom nu, is de eerste vraag, als het gaat om putting the customer first. Het eerste antwoord is misschien dat Dick Boer in tegenstelling tot zijn voorganger John Rishton meer aandacht geeft aan een gezamenlijke organisatiecultuur. De leider bepaalt in grote mate de richting van de cultuur. In 2010 hebben we de waarden voor heel Ahold bepaald:  Putting the customer first, Doing what’s right, Loving what we do, Making ideas happen, Getting better every day Deze waarden zi