Management, Cultuur & Verandering

“Een les in nederigheid”, noemt Philippe Vlerick de financiële crisis. Volgens de voorzitter van het aandeelhouderssyndicaat van KBC Groep heeft deze crisis een nieuw begin ingeluid (bron: trends ). In het interview komt de crisis aan 't bod, waaronder de culturele vraag "waarom deed u aan die gekte mee?" (1) alsook de vraag, "hoe kwam het dat die vreemde producten (zoals CDO's) tot stand kwamen?" (2): 2 ... “Wij hadden de beste techneuten in dienst die daar, dachten wij, de meeste performante producten maakten. Maar dat waren huurlingen. ... Dat had niets meer te maken met de kernactiviteit van KBC. Die mensen, met wie we nu niet meer samenwerken, opereerden in een omgeving die de onze niet was. Dat is de grootste fout die we gemaakt hebben: KBC was voor een stuk weg gegroeid van zijn basiswaarden en zijn identiteit. Wij hebben ons laten meeslepen met de stroom. Het is alsof een goede bakker plots vis gaat verkopen omdat het goed opbrengt, terwijl hij v

Tot nu toe was de batterij "iets" van de infrastructuur, iets waar je liever niet teveel geld aan spendeert als gebruiker en consument. Een noodzakelijk kwaad. Een batterij staat model voor de ondersteunende productiviteit. Een rol die in het gehele productieve proces vaak ondergesneeuwd wordt als het gaat om prioriteiten en waarde. Maar zonder voeding werkt geen enkel systeem, geen mens en geen organisatie. Wat er veranderd is? Alvorens we komen tot het  internet of everything en de mobiele telefoons en apparaten continue online staan is het wel nodig dat al die individuele systemen van energie voorzien worden. Tot nu toe was dat geen probleem, maar bij een gewone smartphone is het al gebruikelijk (nodig) om elke dag of twee keer per dag een toestel op te laden. Dat is storend en niet gebruikersvriendelijk. Ook is de batterij het grootste element in een telefoon die steeds kleiner kan worden gemaakt. Eindelijk krijgt dan iets dat tot het noodzakelijke kwaad werd gereke

" Ten Cate stort zich op superlichte auto's," kopte de telegraaf gisteren, ... De goedkope maatregelen (optimalisatie motormanagement en aerodynamica) zijn al toegepast, de iets duurdere ideeën, waaronder kleine turbomotoren en hybridisering, beginnen inmiddels ook op te raken. Fabrikanten sprokkelen nu nog bij met energiezuinige lampen, verwarming en airconditioning. Wat rest, is afvallen: hoe lichter de auto, hoe minder energie nodig is om te rijden. Spijkerharde vezels Het is deze trend waar TenCate van hoopt te profiteren. De beursgenoteerde onderneming uit Nijverdal is wereldwijd bekend om haar kunstgrasvelden. Ook levert het bedrijf al jaren superlichte, maar spijkerharde vezels voor toepassingen in de militaire industrie . Met de verschillende varianten van de koolstofvezel bestormen de tukkers al de luchtvaart, waarbij TenCate onder meer levert aan Airbus. Nu komt daar de auto-industrie bij. ... De betaalbaarheid van koolstofvezeltoepassingen is tot op heden

Borges vertelde ooit dat hij merkte dat zijn grootouders op een verschillende manier tegen hem spraken. Later kwam hij erachter dat de ene Engels tegen hem sprak en de andere oma Spaans. Volgens Antonio Muños Molina van wie deze anekdote afkomstig is, zijn de Spanjaarden het slechts in het spreken van een vreemde taal. Zelfs in Portugal worden de kinderprogramma's op de tv ondertiteld. Met schaamte luistert hij hoe goed de Portugezen zelfs het Spaans spreken. Het dubben in Spanje maakt de Spanjaarden dom, zegt hij. Nederlanders "spreken hun talen," horen wij wel vaker, maar echt uitzonderlijk is onze kennis van vreemde talen niet. Zeker niet wanneer het blijkt dat er mensen zijn die wel honderd talen beheersen. Iemand die hier dicht in de buurt komt is een Griek die voor de EU werkt. Als vertaler. Ioannis Ikonomou (Heraclion, 1964) is een van de 1750 vertalers die voor de EC werkt, maar de enige die 32 verschillende talen kan spreken. "De Engelsen zijn het slecht

Volgens de Tianjin Universiteit zijn er gedurende het decennia 2000-2010 meer dan een miljoen Chinese dorpen verdwenen, "een verlies van 300 dorpen per dag," ze zegt de studie. Iedereen kent op het internet de foto's van grote Chinese steden - "links de situatie van 1999, rechts anno 2013" die in korte tijd getransformeerd zijn tot stedelijke jungles. Minder bekend, en minder zichtbaar is de invloed van deze massale trek naar de stedelijke regios op de Chinese cultuur. "De Chinese cultuur," is traditiegetrouw gebaseerd op deze lokale plattelandsdorpen, "en nu deze dorpen verdwijnen verdwijnt deze cultuur." zegt iemand tegen een westerse verslaggever. Het gaat vooral om de muziektradities, zoals het bespelen van instrumenten. "wanneer ik speel, leef ik." Destroying villages and their culture also reveals deeper biases. A common insult in China is to call someone a farmer, a word equated with backwardness and ignorance, while t

Onlangs luisterde ik naar een aantal afleveringen van Economische Verhalen . Daarin onder andere het verhaal van " geldmoord " die volgens de spreker symbolisch tot stand kwam met de komst van de centrale banken. Zojuist vond ik een oude presentatie uit april 2011 - op en nabij het hoogtepunt van de Euro-crisis, waar de spreker aan de hand van de Oostenrijkse School uitlegt hoe we - werknemers, consumenten maar vooral de groep die geld verdient zonder kapitaalmiddelen - armer worden; "waarom u armer wordt." De presentatie ademt een beetje de sfeer van de presentaties uit 2008 en 2009 toen de markten crashten. Via ingenieuze demonstraties kregen we zicht op de schuldenberg van de VS en de klikkende tijdbom. Of de presentaties bedoeld waren om juist angst weg te nemen of juist te propageren werd me niet duidelijk. Toch speelt emotie een grote rol. De presentatie van Brecht Arnaert begint zeer professioneel over vier economische visies hoe crisissen ontstaan. De e

De familie Peugeot geeft de traditie van het familiebedrijf op waarin zijzelf de grootste aandeelhouders zijn. Afgelopen week heeft het bedrijf bij monde van Thierry Peugeot een akkoord getekend met de Franse Staat en de Chinese autoproducent Dongfeng om haar belang van 25% terug te brengen naar 14, in ruil voor... Eind 2009 nam VW haar concurrent Porsche over. Een artikel in de VK eindigde toen met : Met de Piëch-Porsche-familie zelf komt het echter wel goed, vermoedt Der Spiegel. Die gaat er door een overname alleen maar op vooruit: ‘Pas nu staat de Duits-Oostenrijkse industrieclan op gelijke hoogte met de grote dynastieën van de wereld, de Fords, de Agnelli’s, de Peugeots."  Maar het patrimonium van de Peugeots is fors geslonken - schrijft  the nytimes - waar de beurswaarde voor de crisis nog rond de 16 miljard lag is dat nu niet meer dan 4,5. En dat terwijl VW in beurswaarde stijgt. En dit feit kan wel eens de oorzaak zijn van de wijziging in strategie van de familie, &q

De beurs is voor vele een losgeslagen wereld die niets met de normale economie te maken heeft. Hoor je vaak. "Wall street," staat los van "Main street," zegt men dan. Aan de andere kant is de beurs te zien als een schat van informatie - Big Data - die wel degelijk iets zegt over de stand van de economie en vooral over veranderingen in de maatschappij. Aandelen hebben een signaalfunctie. Sommige bedrijven hebben een grote afzet in Emerging Markets en fungeren als een thermometer voor een dergelijk gebied (Heineken). Coca-Cola is dat ook in bepaalde mate, maar vertegenwoordigt toch vooral de consumentenmarkt. Door technologische veranderingen en globalisering verdwijnen de banen voor de middenklasse. Dit is ook te zien op de aandelenmarkt. Ondernemingen die zich richten op het middensegment doen het minder goed. Een mens heeft meerdere rollen: burger, consument en werknemer (of werkgever). ... volgens de theorie van Robert Reich heeft de consument niet het geweten

Het "klassieke" schaatsen versus shorttrack is een soortgelijke vergelijking als moderne talen versus klassieke talen of moderne talen versus computertalen . Niet helemaal natuurlijk maar het thema (schaatsen - shorttrack) is door de recente Olympische spelen wel actueel. Wie zei nu precies dat ze liever een bronzen shorttrackmedaille won dan een zilveren of gouden schaatsmedaille? De Nederlanders zijn duidelijk de winnaar op deze spelen in 't schaatsen. Shorttrack is een variant van rolschaatsen en pas een jaar of twintig in opkomst. De verschillen tussen beide sporten zijn groot; bij schaatsen gaat het nog "ouderwets" om kracht en doorzettingsvermogen, bij shorttrack gaat het om wendbaarheid, "acceleratie," interactie met anderen (schijnbewegingen en ruimte-innemen) wat bij het klassieke schaatsen geen rol speelt. Het klassieke schaatsen is veel te netjes, echt "klassiek" shorttrack is veel meer een straatsport. Bij shorttrack speelt riva

Waarom luistert de man op straat wel naar de verhalen over "als de dollar valt," en het verhaal van "the big reset, (tbr)" en niet naar gewone economische verhalen? Waarom is de schrijver van bovenstaande boeken zo succesvol, zonder dat hij economie gestudeerd heeft en zijn de andere wel economen / hoogleraren veel minder succesvol (als een bestseller de maat is voor succes)? Waarom zijn succesvolle literaire schrijvers wel miljonair en de meeste succesvolle filosofen niet? In het verlengde van het voorgaande komt dit omdat ze verhalen vertellen. Het verhaal van de schrijver laat ons niet los en we geloven het. Elk literair en dus fictie-werk moet voldoen aan het geloofwaardigheidsprincipe. The big reset en de dollar valt voldoen daar niet aan. Het is namelijk non-fictie. De reden dat ik met een academische achtergrond dergelijke boeken niet lees, is omdat ik ze niet geloofwaardig acht (omdat het altijd eindigt met de "call to action: koop goud"). Had

Op de beurs heerst de emotie, of beter gezegd wie met die emotie om weet te gaan. Of het opzettelijk gebeurt (misleiding) of dat men op media zoals twitter juist wil dat de ander niet in valkuilen loopt (Dit is een berenval / bear-trap) het media wordt overspoeld met emotie-intensieve informatie. Een voorbeeld is een toevallige parallel tussen de koersontwikkeling van nu en die van 1929. Een "scary parallel". Een dergelijke grafiek blijkt dan gemanipuleerd te zijn, al dan niet opzettelijk, maar de emotie-component overheerst. Anderen proberen dit afleidingsmechanisme juist weer inzichtelijk te maken aan de hand van diverse onliners. Zoals deze: "The crowd thinks with its heart; the individual thinks with his brain (Neill Humphrey)" Nu heb ik deze laatste even opgezocht en dat blijkt een figuur (komiek, columnist) uit onze tijd te zijn, geboren in 1974. Massa's zijn er echter al veel langer. En ook het gezegde is veel ouder.  Ik neem een willekeurige denker

De koers van het aandeel IBM staat de laatste tijd onder druk, nadat het bedrijf zeven kwartalen van afnemende omzet laat zien. De afname zit voornamelijk in de hardware-unit. De concurrentie komt vooral uit de hoek van de dienstverlening waar software als service geboden wordt. IBM ziet dan ook als nieuwe koers een business waar de hardware verder wordt afgestoten ten bate van de cloud-computing-dienstverlening. Misschien houdt de organisatie wel het design van hardware en servers in huis, maar besteedt ze de productie ervan uit.. De nieuwe koerswijziging - afstoten van het onderdeel hardware - is mogelijk juist omdat de CEO geen band met deze tak heeft in tegenstelling tot haar voorganger. Desondanks heeft de nieuwe CEO nog geen verbetering van de resultaten kunnen bieden sinds zij aan de macht is ( Ode aan de nerd 2012). Deze transformatie van het bedrijf is te vergelijken met die van Philips waar ze de productie van TV's heeft afgestoten. De nieuwe CEO van IBM werkte voorhe

De hypothese "als de dollar valt," vraagt om twee andere dilemma's. Als eerste de vraag wanneer deze zal vallen, want juist het moment waarop is essentieel voor het dilemma. Gaat het om een val in het komende kalenderjaar, het volgende jaar of een decennium later. Dit heeft alles met risico te maken. Correcties op de beurs zijn statistisch uit te rekenen, maar de val van de dollar ligt veel moeilijker, vooral ook door de komst van de euro die statistisch pas een decennium met de valutahandel mee doet. Het andere dilemma is dan ook de vraag: wie vangt de dollar op? Valuta's zijn alleen in paren te verhandelen. Je kan geen pond kopen zonder een andere valuta aan te bieden zoals de Euro. De valutamarkt is een markt van communicerende vaten. Dus wanneer de dollar valt, welke valuta gaat dan stijgen? De Japanse Yen, de Euro, de Chinese munt (yuan of renminbi) of een van de commodity-currencies (zoals de Australische dollar)? Of goud? Maar goud is geen munt of valuta. 

Dit blog kreeg zoveel bezoeken die op een VDM-artikel terecht kwamen ( VDM failliet ), waar dit echter een andere VDM is dan de op dit moment in de media actuele VDM woningen . Naar ik begrijp is het Friese (of Groningse) bedrijf uit Drogeham met ook een vestiging in Almere - sinds 1880 - in mogelijk faillisement gekomen. VDM heeft een duurzaam bouwconcept vooral door het gebruik van hoge isolatie die geleverd wordt door het Belgische bedrijf Recticel. Daarnaast bieden ze een eigen concept verwarmingssysteem. Over zonnepanelen is geen informatie bekend. De vraag is of het duurzamheidsconcept altijd een speerpunt is geweest of dat dit er later bij is gekomen. Naast het duurzame concept is vooral het prefab-concept typerend voor het bedrijf. De woningen worden deels onsite geimplementeerd en gebouwd en deels off-site ontwikkeld. Het grote "klimaat"probleem is natuurlijk de bouw in Nederland die net als in andere landen grotendeels ingestort is. Qua organisatie valt me op

Ik stel deze vergelijking in een iets andere vorm even vanuit een interview met een jonge en succesvolle internet-ondernemer. Misschien om aandacht te trekken, of te willen provoceren zegt hij "een taal als Html is relevanter dan Frans." "De volgende generatie wordt hyperintelligent," en ik visualiseer hoe dat eruit kan zien. Via Google-glass analyseer je de wereld en zelfs een taal als Frans krijg je door Google-Ear automatisch vertaald. Google-speaker zorgt voor de kennis om een baguette in een Franse bakkerij op de camping te bestellen. In die wereld waar alles voor je gereged wordt en waar alles mogelijk is,...  wat is dan nog relevant? En welke kennis is belangrijker, taal of rekenen, of is dat onderscheid niet belangrijk of mag je het niet zo zwart-wit op de spits voeren? "Ben jij een kind van deze generatie," vraagt de Intermediair interviewer ... waarop het antwoord volgt, ik ben "wel optimistisch en denk dat alles mogelijk is." Zelf

In 't bedrijfsleven bestaat wel de trendwatcher, maar niet de profeet. De profeet als productieve rol bestaat wel binnen organisaties en wordt dan meestal uitgeoefend door een specialist op een bepaald vlak, domein en die aan de hand van zijn expertise voorspellingen doet. Een strateeg is ook een soort profeet, maar zijn rol is geïnstitutionaliseerd. Trendwatchers worden meestal extern ingehuurd en werken onafhankelijk, zijn zelfstandig opererend of vanuit een bureau. De trendwatcher zoekt de wereld af naar nieuwigheden en wat later een trend kan worden. Binnen organisaties heeft men hier meestal geen tijd voor of is het geen full-time job. Iedereen doet op zijn eigen manier wel aan trendwatching, maar de expert maakt er zijn beroep van. Een dergelijke structuur wekt vertrouwen.  Zowel de profeet als de trendwatcher hebben de toekomst als uitgangspunt en aandachtsgebied. Ze kijken niet naar het verleden, maar bouwen een visie op van waar de wereld heen gaat. Natuurlijk heeft me

In een wereld waar alles met alles samenhangt kan je bijna geen reductionistisch onderzoek laten uitvoeren. Maar dat gebeurt om allerlei logische redenen - politiek, invloed, marketing - natuurlijk wel. Zo ook het onderzoek naar een Exit van NL uit de EU. (Dit initiatief om een exit van Nederland uit de EU te onderzoeken lijkt op het kosten-baten-immigratie-onderzoek ) De samenhang is dicht bij huis te vinden. Het is niet voor niets dat Jeroen Dijsselbloem al bijna voorzitter af is. Aan een recalcitrant EU-lid hebben ze niets daar in Brussel. Hoe bereken je trouwens imago-schade? Ben benieuwd hoe dit verder gaat. Kees de Kort heeft trouwens gelijk; EU-voorstanders moeten niet zo defensief zijn...

Mijn moeder zegt altijd dat "wanneer je iets niet zelf hebt meegemaakt je er niet over kan oordelen." Daar zit natuurlijk een kern van waarheid in, maar evenzo goed is het tegengestelde waar: juist doordat je iets niet hebt meegemaakt kan je er over oordelen. Of in ieder geval een mening over vormen of sympathie voor kweken. Juist die afstandelijkheid houdt ons neutraal. Misschien iets minder gevoelig, maar soms is dat maar goed ook. Voor je het weet huilen we allemaal mee met de wolven. "Ook" normaal doen past in dit thema wat natuurlijk gaat over ervaring. Normaal doen en normaal zijn is de statistische norm die bepaald wordt door wat een grote groep mensen "allemaal" meemaakt. Zo is de ervaring van mijn moeder die de oorlog nog heeft meegemaakt voor mijn opvoeding heel normaal omdat bijna iedereen uit die generatie de oorlog op een bepaalde manier heeft meegemaakt. Dat maakt een uitzonderlijke gebeurtenis - de oorlog - tot iets "normaals".

Of bovenstaande term taalkundig juist is kan ik niet inschatten. Op het internet komt het begrip in ieder geval niet voor. Wel het Engelse "Swanocide". Zwaanicide? In El País  (foto) lees ik een artikel over een zwanenplaag in New York, en over het controversiële initiatief van de gemeente om 2200 zwanen uit te roeien. De plannen wekken weerstand op ondanks het feit dat het om een intrusieve dierensoort gaat. Normaal zou dat geen probleem moeten opleveren, omdat species die door de mens van de ene plaats naar een nieuwe leefomgeving worden gebracht tot problemen kunnen zorgen. In de krant bespreken ze het voorbeeld van een reuzenrat afkomstig uit Gambia die als huisdier naar Florida is gebracht en daar tot grote problemen heeft geleid. Hoe een rat zich tot een nieuwe populatie ontwikkelde vertelt het verhaal niet, maar duidelijk is dat de mens (vanuit haar cultuur) dacht een onschuldig en half-gedomesticeerd beest in een nieuwe (natuurlijke) omgeving te introduceren waar he