Moderne digitalen versus klassieke talen
"De volgende generatie wordt hyperintelligent," en ik visualiseer hoe dat eruit kan zien. Via Google-glass analyseer je de wereld en zelfs een taal als Frans krijg je door Google-Ear automatisch vertaald. Google-speaker zorgt voor de kennis om een baguette in een Franse bakkerij op de camping te bestellen. In die wereld waar alles voor je gereged wordt en waar alles mogelijk is,... wat is dan nog relevant? En welke kennis is belangrijker, taal of rekenen, of is dat onderscheid niet belangrijk of mag je het niet zo zwart-wit op de spits voeren?
"Ben jij een kind van deze generatie," vraagt de Intermediair interviewer ... waarop het antwoord volgt, ik ben "wel optimistisch en denk dat alles mogelijk is." Zelf kom ik uit een andere generatie, die nog skeptisch was. In mijn generatie was eigendom nog belangrijk, tegenwoordig is het niet meer cool om een auto te bezitten. Laat iemand anders rijden - iemand uit de vorige generatie - en gebruik die vrijheid om mobiel te communiceren.
Wanneer een generatie intelligent wordt, waar zit dan de emotie? Gaat de volgende generatie even een dag werken op de beurs - via Google-exchange krijgen ze de tools - en verdienen even een fortuin. Niks emoties, pure intelligentie. Er zijn ook geen verliezers in die generatie, behalve een handvol ouderen die nog vanuit hen gut-feeling proberen te overleven, maar verslonden worden door de creativiteit van de moderne generatie.
Wanneer het over innovatie en de toekomst gaat hoor ik altijd dat "creativiteit" nodig is. "Ons educatiesysteem is ontwikkeld tijdens de industriele revolutie," zegt Nalden. Wat we nodig hebben in de toekomst is een maatschappij van "creatieven."
Ik merk inderdaad dat ik het niet begrijp. Ik ben al te oud om de nieuwe ontwikkelingen bij te benen, laat staan om ze te duiden. Ik weet wel nog dat twitter mogelijk is geworden toen de "ajax"-technologie op de markt kwam, een computer-taal ("interface, ... het is allemaal computer "jargon") om realtime via een webpagina een database te benaderen. Want dat was het probleem met het nu al weer oude html; deze taal had geen geheugenfunctie en bezoek aan een pagina stond los van elke andere pagina. Internet was stateless heette het als ik niet mis heb. Sindsdien is een realtime-internet-ontwikkeling op gang gekomen. We schrijven anno 2005? Lichtjaren geleden.
Maar moet dan iedereen informatie-kennis hebben? Moet ik html kennen om een applicatie te ontwikkelen? Het is een oude discussie over die auto en weten wat er onder de motorkap gebeurt. Ik wil alleen de auto besturen, of hij op waterstof rijdt of op benzine deert me niet. Maar wel is het duidelijk dat met technische kennis, toegepaste kennis, je dingen kan maken. De productiviteit van de toekomst verschuift zich in het maken en ontwerpen en dan is rekenen belangrijk, maar ook taal om een verhaal - een visie - te vertellen.
Naast de moderne talen die de creativiteit stuwen hebben we ook klassieke talen nodig om nieuwe ontwikkelingen te remmen. Kwaliteit ontwikkelt zich namelijk wanneer de snelle jongens worden afgeremd door de behoudende oude garde. De digitalen tegenover de klassieke talen. Echt klassiek zijn natuurlijk de talen Latijn en Grieks, en daar zegt men nu misschien ook van dat deze minder relevant zijn, terwijl ze juist een analytische vaardigheid ondersteunen. Maar puur utilitisch gezien heb je er weinig aan.
HTML kent iedereen. Maar iemand die een vreemde taal leert, leert over cultuur en over verschillende gebruiken. Net zoals de gebruiker van het computerspel. Maar een vreemde taal evolueert niet zo snel.
Een computertaal is nodig voor de ontwikkeling van systemen en het ontwerp van producten. Een vreemde taal leert hoe je met mensen contact kan leggen en kan communiceren. Het product staat tegenover de relatie in deze discussie.
Ik als vertegenwoordiger van mijn verloren generatie blijf er maar even bij dat Frans even relevant is als HTML. Deze laatste bestaat er over vijf jaar niet meer. En al die moeite om het te leren blijkt vergeef geweest te zijn.
Hoe zou deze stelling er 30 jaar geleden hebben uitgezien, in de tijdgeest van toen zou de vergelijking zijn geweest: Fortran of Cobol is belangrijker dan Duits. Ook in de IT was er toen een groot verschil tussen de ene en de andere taal. Cobol was veel meer commercieel georienteerd, Fortran of pascal was technischer. "Cobol is meer relevant dan Duits," zou een bepaalde groep hebben aangesproken.
It was toen nog niet mainstream, zoals nu. Een ander belangrijk verschil in de tijd is dat het kapitalistische systeem van nu nog meer door de samenleving klinkt. Er is geen tijd meer om Grieks of een oude taal te leren. We kiezen nu veel meer voor de vernieuwing, omdat daar het potentiele geld zit.
Reacties