Management, Cultuur & Verandering

Beatriz Colomina "is architect en historica," en kreeg een plaats in het boek Dat is architectuur, sleutelteksten uit de twintigste eeuw. We zijn dan in het jaar: 1988. "Ze startte in Valencia en Barcelona maar verhuisde in 1982 naar de VS, waar ze architectuurtheorie en -geschiedenis doceert..."  "Volgens de Griekse mythologie," schrijft ze "was Daedalus de eerste architect," al is dat nauwelijks vol te houden. Hij bouwde het Kretenzische Labyrint, maar hij heeft de structuur ervan nooit begrepen. In feite kon hij alleen maar uit het doolhof ontsnappen door eruit weg te vliegen. De echte architect, zo vervolgt ze was in feite, Ariadne. Die heeft het eerste werk van architectuur volbracht, want zij was het die Theseus de bol draad gaf waardoor hij de weg uit het labyrint kon vinden (nadat hij de Minotaurus had gedood)... Zij bouwde dus niet het werk, maar deed de interpretatie en dat is architectuur in de moderne betekenis. Dit deed ze door repre

In het woord productiviteit zit product, logischerwijs. Een product is gemaakt. En de meeste producten zijn zichtbaar, ik zou al schrijvende niet weten welk product niet direct zichtbaar is. Maar productiviteit is meer dan produceren, en de meest bekende vorm is dienst-verlenen. Services zijn al veel minder zichtbaar, maar toch nog steeds niet weg te denken en dus vallen ze op. De ober die een bestelling opneemt, de wegenwacht die je accu komt laden langs de weg. Deze zijn uiteindelijk zichtbaar.  cultuur volgens scionadvisors Echt minder of soms nauwelijks tot niet zichtbaar zijn productieve zaken die zich ondergronds afspelen. De communicatiekabel die grote tech-bedrijven op de zeebodem hebben gelegd is onzichtbaar, maar wel bestaand.  Conditie is ook iets dat onzichtbaar is. Prof voetballers hebben een conditie nodig en ik meen als amateur dat Ronaldo altijd een betere conditie had dan Messi. Zo zou je de twee topspelers kunnen differentiëren. De een heeft die conditie toch net iets

Waar horen we allemaal niet bij? Meer of minder Officieel?  Zo ben ik ouder, vader, zoon van, broer, een heel familienetwerk zit om me heen. Onzichtbaar maar het is er toch. Je familienaam is wel het meest bekende symbool van ergens bijhoren.  Dan ben je je baan, hoor je nog wel eens. Of student, op de universiteit kan je bij een studievereniging aansluiten, sporters horen bij een club, en wanneer je jong bent of net begint zijn die clubs niet zo aanzienrijk, maar een club als Ajax of Bayern, geeft ook status. Na je achtiende mag je stemmen en dan hoor je bij het fenomeen kiezer. Al dan niet lid van een politieke partij, hoor je toch ergens bij. Wat eer een VVD'er dan een Groenlinkser. VRoeger was er de boerenpartij, nu is er oiets als Denk. De partijen groeien en bewegen mee met de tijd. Iedereen hoort bij een generatie al is dat al minder stringent. Ik zou niet weten welke generatie precies. Boomers? Of de verloren generatie, maar er is niet één duidelijk omlijnde definitie van e

Huid en Haar was een boek dat ik nog niet gelezen had. Niet dat ik alles heb gelezen van Grunberg, in ieder geval de miljarden voetnoten niet, maar ook niet alle romans. Echter en zeker die waar een professional centraal staat, kan ik niet laten staan. Zo was er de Architect, de Psychiater, en dit keer in een eerdere roman, de Econoom. Deze voorgaande boeken waren anders que stijl, stonden vol met one-liners die in dit boek ontbraken, wel een enkele kwam zo af en toe om de hoek, zoals deze: Die zich in het ene specialiseert zal het andere verwaarlozen. Hij heet Roland Oberstein aanwezig op een congres in Frankfurt. Als buitenstaander, samen met een collega. Die college is niet alleen econoom maar ook historicus. Roland vindt die collega maar een econoom van niks, waarschijnlijk omdat hij niet alleen economie maar ook geschiedenis gestudeerd heeft*. Dat blijkt een belangrijk ingrediënt in het verhaal, want al snel komt er een ander hoofdpersoon, de lift van het verhaal in: Walter Benja

Het doel van het LSR is om mensen met een beperking en mensen die gebruik maken van hulp-, zorg- en/of dienstverlenende organisaties, zeggenschap te geven over aspecten van hun leven. Het gaat daarbij om zorg en ondersteuning, wonen, vrije tijd, werk en andere  vormen van dagbesteding. En om de kwaliteit van zorg , poliklinische en klinische behandeling, wonen en welzijn te verbeteren.  Onlangs... Ok, eergisteren kwam ik geheel onverwacht met deze organisatie in aanraking die de kwaliteitsverbetering van de zorg tot missie heeft. Dan kan je niks fout doen, denk je dan al snel. Want wie wil nu niet de kwaliteit verbeteren? Een cliëntenvertrouwenspersoon voor de Wet zorg en dwang stelde zich voor .  Ik begrijp dat ... vanuit de zorginstelling 1x per week op bezoek mag bij ... Ik begrijp ook dat ... [EN] Doordat ... heeft ....  Ze wilde een gesprek voeren. Over deze hulpvraag. Ik heb het overleg afgehouden, omdat ik de fundamenten niet vind kloppen. Je moet als vertrouwenspersoon neutraa

 Beste,  Uiteindelijk laat ik het zo als het is. Natuurlijk ben ook ik gevoelig voor de druk van buiten, en wil ik ook ergens bij horen. Opgenomen worden in Managementboek is natuurlijk aardig los van of je boek daarmee ook beter verkoopt. Maar kunnen pronken met "daar zit ik ook," of "daar hoor ik ook bij" is waar menigeen het voor doet. Dan is er nog het feit dat Philip ook uit Schiedam komt, of dat MB er zit, want daar heb ik wel een speciale band mee, wanneer je er zo lang gewoond hebt. Maar goed, niet iedereen kan meedoen en precies daarbij horen waar hij of zij precies wil. En de impliciete keuze voor Amazon is in dit geval tegen de Nederlandse boekhandel. Eerder schreef ik al dat het toch op een bepaalde manier pijn doet wanneer je boek niet gelezen wordt, en dat sommigen je zelfs geen schrijver noemen. Maar aan de andere kant heeft het ook zo zijn voordelen. Je krijgt geen kritiek en je kan in je eigen tempo doorschrijven, gewoon omdat je dat van nature doet

Productieve voorbeelden, Groen: 1. Onderhandelen. Je gaat naar de markt en je dingt af op de prijs van iets dat je wilt kopen. Voor sommigen is dit een hele sport. Niet het kopen, maar de kick om af te dingen. Onderhandelen is groen, en de bijbehorende stijl bij dit soort trading is ook groen: conservatie. Je wilt niks verliezen, net zoals de belegger op de beurs. 2. cultuur: agility. flexibiliteit, heeft wel een kostenkant. Flexibiliteit. Iedereen heeft het over Scrum, Agility, XLR8, en snel aanpassen. Maar dit gaat niet zonder kosten. Flexibiliteit is duur. Denk maar aan je eigen situatie. Wanneer je als zelfstandige werkt dan doe je alles zo veel mogelijk zelf. Op het moment dat je taken gaat uitbesteden ben je twee keer zoveel tijd kwijt voor elke taak: je moet de taak uitleggen, de inhoud die je aangeleverd krijgt controleren, feedback geven, aanpassingen doorspreken, etc. Dit heeft alleen zin, wanneer je echt veel meer werk verwacht. Anders kan je het op kleine schaal beter allem

 Waarom doe ik de dingen die ik doe? Wat is mijn missie? In het boek .... (ik weet niet meer welk)  vond ik deze oefening, maak een a-b-c-tje van termen die je veel gebruikt en waarmee je je missie tot uitdrukking kan brengen, ik begon enthousiast:  A. aandacht, actief zijn, assessment. Je begint een "onderneming" in de zin van iets dat je doet met een bepaald doel, omdat je aandacht voor iets wilt. B. Bewust zijn. Zelfbewust zijn is nodig om te groeien. Ik heb geworsteld met mijn eigen ontwikkeling en bewustwording was daarin een belangrijke factor. Daarmee wil ik mensen helpen... C. Cognitief bezig zijn. In deze wereld van kennis-intensiviteit probeer ik bij te dragen aan de cognitieve wedloop door kennis op een andere manier te presenteren. Eenvoudiger, via een model (M). D. Doen en Denken. [hier kom ik al in de knoop, want wat is nu belangrijker? Doen of Denken?] .. [misschien maak ik het lijstje toch een keer af..] Zo begon ik, en zo maakte ik het niet af. Ik twijfel zee

 David van Reybrouck is archeoloog, en schreef diverse Odes, maar hier gaat het om een andere archeoloog. De onbekende archeoloog, de amateur, al staat Basil Brown, die verantwoordelijk wordt gesteld voor de grootste vondst van Engeland (Sutton Hoo), symbool in dit schrijven. Brown was geen echte archeoloog, maar een autodidact die de boerderij van zijn ouders had geerfd, "maar liever naar de sterren keek." Ik kwam op zijn naam via de Netflix-film The Dig. Een mooi verhaal over iemand in het bijzonder, maar over de archeoloog in het algemeen. Met een prachtige zin: "You can spend your whole life digging without ever finding something..." in soortgelijke woorden. De archeoloog, de archetypische figuur, die met bovenstaand gezegde tot leven komt: iemand die zijn hele leven opoffert om - minder heroïsch dan Indiana Jones - naar een ... schat op zoek gaat, zonder te weten of deze echt bestaat of te vinden is... Iemand die leeft in het verleden.  -- https://mcenv.blogs

"Ik zie dat veel mensen lijden," die zin is van een coach waar ik de laatste tijd mee werk. In het Spaans ging de discussie om dolor versus sufrimiento . Pijn (het eerst) is onvermijdelijk, maar lijden (het tweede) is niet altijd noodzakelijk. Sterker nog het is een keuze. Ik kwam er onlangs achter dat mijn boek , niet automatisch ook in de Nederlandse boekhandel terecht komt, en ik bedoel dan vooral managementboek.nl, of bol.com. Dat is denk ik de consequentie van in het buitenland wonen en toch in het Nederland gelezen willen worden. Of in ieder geval in het Nederlands schrijven. Via Nederlandse vrienden die meer contact hebben met wat er allemaal speelt in Nederland, hoor ik de discussie over de paspoorten. "Wilders, is tegen twee paspoorten." Opeens heb ik te maken met wat Wilders wil. Niet eerder meegemaakt. Maar de consequentie van in Spanje wonen is dat je toch minder Nederlander bent. Ik schreef enige tijd terug over " weerstand tegen mijn boek ,"

 Gilles Lipovetsky is de auteur van het bekende werk, het tijdperk van de leegte (la era del vacio), uit 1986. Schreef ook Het hypermoderne tijdperk (2004) en zijn laatste boek heet in de oorspronkelijke titel: plaire y toucher, essay du societé de seduccion. In het Spaans, vertaald als Gustar y Emocionar. In het Nederlands wellicht te vertalen met, Like (de facebook like, die in het verhaal voortkomt) en emotioneren?  Het boek bestaat uit twee delen. Deel een gaat over het meer persoonlijke aspect van verleiding, "de erotische verleiding." Daar komen onderwerpen aan bod als de Geisha als personificatie van verleiding en zaken als flirten, het versieren (als proces maar ook van het lichaam) en schoonheid. De moda en aantrekkingskracht vormen een soort brug naar het tweede en belangrijkste deel als het gaat om cultuur: de maatschappij van de verleiding. De centrale gedachte is dat verleiding steeds meer in opgang is gekomen, vanaf de middeleeuwen, en dat het een handig hulpmid