Posts

Posts uit september, 2010 tonen

Crucell en Johnson & Johnson: van strategische partners naar...

Afbeelding
Ik bladerde door de laatste drie jaarverslagen van Crucell nu het bedrijf een overnamebod heeft ontvangen van Johnson & Johnson. Ook las ik ergens op het Internet dat een analist of fondsbeheerder “het openingsbod” interessant vond. En Delta Lloyd laat weten dat de overname "nog geen gelopen race is." Wat me opviel in de jaarverslagen was dat na de overname en integratie van de Zweedse (SBL) vaccine producent, de CEO Björn Sjöstrand niet langer in de raad van bestuur zit. Hij blijkt sinds januari 2010 CEO te zijn van een pharmaceutische dochteronderneming (UnitechPharma) van een groter biotechnologisch bedrijf (Unitech BioPharma). Aangezien er met geen woord over deze wijziging gesproken wordt in het verslag ga ik ervan uit dat de kandidaat niet langer paste bij het bedrijf. Hij was de enige echte noorderling waar de andere bestuurders affiniteit met Nederland of Nederlandse bedrijven hebben. Dit gebeurt wel vaker dat bij een overname de voormalige CEO in de Raad van be

AkzoNobel verzwakt haar vorm

Als criticus loop je het risico dat je een negatief imago krijgt. Daarom begin ik deze bijdrage met een positieve noot: ik ben zeer te spreken over de aankoop van Alberto Culver door Unilever . Qua bedrijfsarchitectuur is het prachtig ook al "is de overname duur" volgens de analisten. Ik realiseer me dat bedrijfsarchitectuur nog niet erg bekend is in de harde wereld van haute finance, beleggen en investeren. Daar vertrouwt men vooral nog op accountants en cijfers...EBITDA hetgeen natuurlijk ook niet onbelangrijk is... De laatste bestuurswijziging van Akzo is m.i. niet erg geloogwaardig. Wie vertrouwen heeft in de uitbreiding van haar raad van bestuur (met vier managers) terwijl nog geen half jaar geleden de bonden wilden staken voor betere voorwaarden, heeft iets over het hoofd gezien. Een vraag is namelijk hoe de ex-bestuurder van Vedior samen gaat werken met de nieuwe personeesfunctionaris. De eén zal het namelijk altijd beter weten op het gebied van resource managemen

Robeco nog te optimistisch

Afbeelding
Paul van liempt (BNR) had vandaag Roderick Munsters, de CEO van Robeco te gast. Toevallig las ik dezelfde ochtend over het vertrek van Rolf Stout bij BNP Paribas Fortis OBAM, een fonds dat eerder bij het prestigieuze Mees Pierson in handen was. Ik was onbekend met de precieze achtergrond van het fonds: De Onderlinge Beleggings en Administratie Maat­schappij ( obam) dateert uit 1936, toen enkele Franse nonnenkloosters in ons land vreesden dat hun vermo­gen zou worden geconfisqueerd door de Nederlandse overheid. Zij zochten een veilig onderkomen van hun kapitaal en vonden dit in de oprichting van obam. Wie het over Robeco heeft mag niet voorbij gaan aan Fortis Obam, maar de interviewer liet de kans liggen om de heer Munsters commentaar te vragen over het vertrek van Stout; een grote concurrent. De geruchten gaan dat Stout op moest stappen en op IEX kregen we een optimistische en verslagen Stout te zien: optimistisch vlak voor de crisis, verslag na het rendement van -65% in 2008 dat in

Wouter Bos naar KPMG

Ex-minister van Financiën Wouter Bos heeft een nieuwe baan gevonden. Hij wordt partner bij KPMG en zal verantwoordelijk zijn voor de adviestak Publieke Sector en Gezondheidszorg... ...bekendgemaakt Wouter Bos te hebben gestrikt als partner...  Als het ooit in de financiële sector belangrijk was dat het wederzijds begrip groeit tussen de private sector en politiek en toezichthouders, dan is het nu wel. Ik hoop daar mijn bijdrage aan te kunnen leveren', zegt Bos... Partners bij KPMG verdienden in de jaren 2008-2009 gemiddeld 497.000 euro, zo blijkt uit de jaarverslagen. Bos gaat, vanwege zijn jonge gezin, vier dagen werken en daarmee zal zijn inkomen uitkomen op een slordige 400.000 euro. Schrijft het FD. "Als jullie dat persbericht naar buiten sturen, zet daar dan in dat ik vier dagen per week ga werken, jullie begrijpen wel hoe gevoelig dat ligt bij de Nederlandse bevolking. Mensen zijn nogal jaloers... Maken jullie je geen zorgen om facturabele uren, ik zorg wel voor ee

Met Spaanse hersens in Holland

Weer een opmerkelijk bericht. Dit keer in de Spaanse krant El Pais . Die hield een onderzoek naar de arbeidssituatie zo vlak voor de algemene staking van 29 september. De onderstaande brief is van Laura, ze woont in Nederland (vertaald met Google/translate): Een van die hersens die weglopen In mijn land voel ik me klein en onbeduidend. Mijn titel is waardeloos. Niet behandelen mij met respect en ze kon nooit een fatsoenlijke baan, of lading genoeg om zelfstandig te wonen of hebben kinderen Mijn verhaal is net als veel jonge mensen die we zijn gedwongen om te emigreren naar andere landen omdat ons geeft ons weg. Net als ik velen van ons, het afromen van de jaren dertig, maar al te goed voorbereid en geheel gewijd aan ons beroep. Maar in plaats daarvan voelen we ons verloren, totaal verkeerd begrepen. In Spanje kunnen we niet trots op onze prestaties, of een groep enorm populair in de wereld ... nee, in Spanje hebben we klein zijn en moeten worden mishandeld, omdat de elite en heb

Einde Kip Caravans

Afbeelding
'Faillissement Kip Caravans onafwendbaar' (Bron: Blik op Nieuws ) De doorstart van van Kip Caravans in Hoogeveen heeft volgens het CNV niet het gewenste resultaat opgeleverd...  Na een eerder faillissement beleefde het bedrijf een doorstart met als doel het produceren van duizend caravans per jaar. Vanwege de economische crisis bleek dit aantal niet haalbaar. Daardoor zag de directie zich gedwongen vandaag het faillissement aan te kondigen. Bestuurder Jacqueline van der Veen van CNV Vakmensen hierover: 'Ik vind het verschrikkelijk. Hiermee is bovendien de laatste Nederlandse producent van caravans van de markt verdwenen. Samen met de directie hebben we naar mogelijke oplossingen gezocht. Helaas zonder resultaat. Het is zeer treurig voor alle mensen die hier lange tijd met hart en ziel hebben gewerkt.' Een opmerkelijk bericht in de krant... Wat zou hier het cultuur-element zijn? Ik denk dan - al speculerend -  dat Nederlanders wel volop met hun Caravan rijden e

KPN... (In gesprek)

Achteraf wordt soms alles duidelijk. "Waarom zeggen die headhunters dat," kan je misschien denken, maar wellicht is er niets uitgelekt of is het in de markt sturen van een gerucht onderdeel van het circus. De troonopvolging . Maar toch zijn geruchten dodelijk. Een onderdeel van transparantie is niet alleen het geven van duidelijkheid, maar ook het uit de weg nemen van onduidelijkheid die hier bij KPN in de vorm van speculatie voortsiddert. Wat moeten wij hier nu mee? Wij als beleggers en investeerders, als werknemers als concurrenten... En dus ga ik ook maar een beetje meespeculeren... Een van de wetten voor het vinden van een opvolger is dat deze zijn voorganger niet in de schaduw mag zetten. Philips lijkt dat aardig opgelost te hebben. Frans van Houten was niet al te bekend, maar over zijn keuze valt een goed verhaal te vertellen: hij leidde de verzelfstandiging van een chipdivisie, kent Philips, kent (dus) ook de wereld er buiten. En, direct na aankondiging van de

Intellectuelen snappen niets van organisatiecultuur

Afbeelding
Claude Lévi-Strauss mag dan de bekendste antropoloog-filosoof van onze tijd geworden zijn, het eigenlijke veldwerk ter plaatse lag hem niet zo best. 'Mijn motieven om antropoloog te worden waren eigenlijk heel onzuiver, moet ik toegeven: het perspectief om een leerstoel filosofie te bekleden leek me weinig aanlokkelijk en ik zocht een middel om eraan te ontkomen. In die tijd (1935) was de ethnologie een ontsnappingspoortje voor geaggregeerden in de filosofie. Ik hield van kamperen, bergwandelingen, en het leven in openlucht, en dus ben ik vertrokken.' (Bron: Humo ) Antropologen zijn per definitie de wetenschappers die het meeste over cultuur weten. En dan vooral over vreemde culturen. Organisatiecultuur valt hier buiten en is een vak apart. Maar ook hier kom je twee soorten onderzoekers tegen: de man (m/v) in het veld en de traditionele wetenschapper. In Nederland is er een combinatie in de vorm van de ondernemende wetenschapper; de hoogleraar / professor die ook bedrijven ad

De Biografie van een Journalist / Presentator

Afbeelding
De wereld draaide even door in Nederland en we werden zo getrakteerd op een confrontatie tussen twee professionals. De biografie van de professional is een boek dat voor willekeurige professionals geschreven is met als doel om deze te helpen bij zijn vervolgkeuzes. Voor het tweetal in de confrontatie is een dergelijke hulp niet nodig, want die komen er zelf wel uit, maar soms wil de prof nadenken over een vervolg. Het opbouwen en hebben van een imago is dan een eerste indicatie van toekomstige mogelijkheden. De imagos tussen beide heren verschillen sterk. De ene journalist (C.q. presentator, c.q. tafelheer) heeft het tij mee, dan ander moet tegen de stroom inroeien en dat is te merken. Het grootste verschil tussen beide "journalisten" zit niet in hun productieve rol, maar in hun stijl. En dat punt is niet aan de orde gekomen. Het is niet het dure pak van drie duizend euro wat Jort heeft verzekerd, maar moet men eerder zoeken in zijn achtergrond. De ene professional heeft via

Hoe open is De Krant op Internet?

Tijdens de vakantie heb ik een klein onderzoekje uitgevoerd om te zien hoe kranten omgaan met "reacties". De verschillen tussen de dagbladen zijn niet groot, maar er zijn een aantal details die wel opvallen. Het meest opvallende was dat sommige kranten een erg duidelijk beleid hebben m.b.t. het posten van een reactie terwijl bij andere dit beleid volledig ontbreekt. Een voorbeeld van deze laatste is het FD. Die open-heid is belangrijk omdat een website aan de hand van een URL de bezoeker kan laten doorsurfen naar een andere site en loopt daarmee de kans dat de bezoeker de krant - met een enkele klik - verlaat... Een lastig probleem. Hoe gaan de kranten hiermee om? Is er een best-practise vroeg ik me later ook nog af? Het Financiële Dagblad. Bij het FD kan de bezoeker op twee manieren reageren; op columns die door gastschrijvers zijn geschreven en op de columns van officiële bloggers op de site. In beide gevallen moet de bezoeker zich eerst registreren en kan dan in het eerste

CPB: Concurrentie en kwaliteit in Ziekenhuizen

Afbeelding
Misschien zijn onderzoeken wel in twee extreme typeringen te vatten: op het ene onderzoek zit vaak niemand te wachten, het andere is zo commercieel, maar de uitkomst is vaak even triviaal dat het effect per saldo nul is. Een goed voorbeeld van het laatste type onderzoek is de bankenstresstest; zeer commercieel maar nauwelijks zinvol omdat het effect van een negatieve uitslag een te grote impact zou hebben. Onderzoeksinstellingen moeten ook vechten voor hun voortbestaan en daardoor voeren deze onderzoeken uit die commercieel te verkopen zijn. “Waar marktvraag naar is.” De onderzoeksinstelling CBP (*) heeft wat dat laatste een imagoprobleem opgelopen sinds de financiële crisis waarin duidelijk werd dat ze eigenlijk geen voorspellende waarde kon communiceren aan haar afnemers en probeert nu op een ander gebied te scoren: zorg en ziekenhuizen hetgeen altijd goed valt bij het publiek. Vooral bij de politiek. De vraag die in dit onderzoek – voorzichtig geformuleerd als “discussion paper

Leren vallen en opstaan

Kinderen zijn het vallen verleerd, schreef het NRC onlangs. Op gymles moet men weer aandacht geven aan het leren vallen. Het probleem werd opgemerkt in de ziekenhuizen, als resultaat van business intelligence: Volgens de stichting belanden 39.000 kinderen tussen de acht en twaalf jaar na een val in het ziekenhuis. Dat is bijna een verdubbeling ten opzichte van zes jaar geleden. Eén op de vijf komt in het ziekenhuis met een gebroken pols. Enkelbreuken, hersenschuddingen en hoofdwonden komen ook vaak voor. Omdat kinderen dikker zijn dan vroeger, zijn ze minder goed in staat hun eigen val te breken, stelt een woordvoerder. Vallen hoort bij het nemen van risico’s. Leren vallen is een belangrijk onderdeel van sport en uit bovenstaand verhaal kan het ook zijn dat kinderen niet goed weten hoe ze warm moeten lopen (opwarmen). Er lijkt me een mogelijke relatie met het aantal sportblessures vooral in voetbal, waar deze leiden tot de onmogelijkheid om topspelers te plaatsen (Robben, ...). Maar o

Project-leider of manager?

Onlangs kreeg ik een productiviteitsprofiel onder ogen waar ik moeilijk een beroep uit kon destilleren. Even later zag ik dat de persoon manager was en toen viel het kwartje; het productiviteitsprofiel van een manager is anders dan elk ander profiel. Opeens werd alles duidelijk. De grote vraag die open bleef is wat voor soort managementrol deze professional uitvoerde. De twee belangrijkste stromingen qua productiviteitsverschillen zijn: algemeen business management of meer de organisatorische managementkant. In de eerste situatie is de manager direct verantwoordelijk voor een bepaald business onderdeel, zoals verkoop, logistiek, operations waar meestal concrete targets bij passen. Aan het begin van het jaar krijgt de manager een opdracht – 10% meer omzet dan vorig jaar en 2% minder kosten – en daarmee gaat de manager aan de slag. De manager die aan de organisatiekant opereert heeft in veel gevallen een minder duidelijke doelstelling. Een projectmanager heeft steeds weer een ander doel