Management, Cultuur & Verandering

The Wall Street Journal kwam deze maand met een verhaal met deze titel: Why You Should Write a Memoir—Even if Nobody Will Read It* Miljoenen mensen dromen ervan om hun persoonlijk ervaringen in een best-seller te transformeren. Maar ook al komen de meeste niet verder dan een eerste hoofdstuk, kan het juist zinvol zijn om zo'n verhaal juist wel te schrijven... Zo ongeveer begint het artikel. Het gaat om de positieve effecten van wat wel therapeutisch schrijven genoemd wordt. En zijn zelfs professionele bureaus die hierin begeleiding geven: het schrijven van je eigen autobiografie. Een van de positieve dingen die ik zelf in 2017 gedaan heb. Ik begon in februari en het verhaal stond er twee maanden later. Maar tot de zomer ben ik er mee aan de gang gebleven, met schaven en polijsten, en met het idee om het uit te geven. Dat laatste heb ik uiteindelijk niet gedaan. Het artikel van WSJ snijdt ook dit thema aan, van de mate waarin het autobiografische materiaal publiekelijk g

Sinds iets meer dan een jaar ben ik begonnen met zo´n taal-app. Taal-apps zijn voorbeelden van technologie die je leven kunnen veranderen. Want het leren van een taal in de jaren voordat die app verschenen waren en daarna is een wereld van verschil. Het is te vergelijken met de komst van twitter of facebook waarin je moet herinneren hoe het leven ook al weer was voor die tijd. Voor twitter moest je zelf nog op zoek naar informatie omtrent je vakgebied en het nieuws dat dagelijks uitkwam. Met een (twitter)-app draait alles om: je hoeft niet meer zelf op zoek, het nieuws wordt automatisch bij je afgeleverd. Een taal leren in het pre-app-tijdperk kostte heel veel energie en bijzonder veel discipline: een of meer boeken aanschaffen, en elke dag of periodiek aan de slag. Niemand die je controleerde of je inhoudelijk voortgang boekte dan wel of je periodiek tijd besteedde aan het onderwerp. Ik ben geen echte talen-liefhebber maar kwam erachter dat ik toch zonder echte moeite Mieses Karma

Nederland is een land van regels en regeltjes. En Nederland is een aantrekkelijk land voor bedrijven om haar zachte fiscale regime. Maar ondanks al die regeltjes in Nederland is er niet automatisch sprak van een hoge kwaliteit. De regels maken het wel duur. Dat is gebleken aan een project als het PGB - het persoonsgebonden (zorg) budget. Typsich Nederlands. Ook typisch Nederlands is dat er een bedrijf van enige omvang zomaar een notering krijgt in de Nederlandse AEX, maar op zich zou dat nog kunnen. De combinatie van de vele regels en de ontzonderlijke openheid van de nederlandse cultuur tov buitenlandse bedrijven zorgt echter voor de nodige problemen. Zoals bij of met Altice. Het bedrijf dat sinds iets meer dan een jaar in de AEX opgenomen is en recentelijk - na continue koersdalingen sinds de notering in Amsterdam ook nog eens halveert in koers. In Nederland kan dat. Je zou zeggen als belegger moet je weten waarin je investeert en zonder een jaarverslag te lezen mag je geen

Op dit moment zijn de zes grootste bedrijven in de wereld (meer dan 500 mrd beurswaarde) allemaal techbedrijven, Apple, Alphabet, Amazon, MS, Tencent en Facebook meen ik, zo hoorde ik op de radio. Het zijn stuk voor stuk bedrijven die zich concentreren (focus) op een bepaalde technologie, met beperkte diversiteit. Er zijn in deze wereld ook verliezers, waaronder GE, het bedrijf heeft nu een koers van 18 euro en dat lijkt weinigzeggend, maar staat daarbij in een van de grootste beurs indices in de wereld, de Dow Jones en dat is een prijsindex. Alle "slechte" performers worden uit de index gehaald (Alcoa, AT&T, zeg maar de oude technologie) en vervangen door nieuwe groeidiamanten, zoals Apple, Visa en Nike. GE is het enige bedrijf dat nog overleeft in deze index na 125 jaar. Kan GE - onlangs haar 125 jarig bestaand vierend ("a remarkable achievement in resiliency") - overleven in een wereld van digitalisering? Hoe zal het een van de laatste conglomeraten in dez

Gemalto is bekend in Nederland omdat het op de beurs (aex) genoteerd staat. Het is een Frans bedrijf dat doet in beveiliging van transacties, aanvakelijk via de verkoop van Sim kaarten en EVM toepassingen. In essentie gaat het om de functies van "Authenticate (1) en Protection of data (2)." Een blik op de koersontwikkeling laat zien dat het bedrijf de echte succesjaren achter zich heeft. Sinds de zomer van 2013 daalt de koers. Wat is er aan de hand hier? Het gaat om een betrekkelijk jong bedrijf. Zoals de volgende tabel laat zien verdubbelde de winst omzet in 2006 en dat was het jaar van de constitutie, het samengaan van Axalto en Gemplus, twee bedrijven die uit verschillende omgevingen soortgelijke operaties hadden. Het bedrijf heeft ca. 15000 medewerkers in dienst, ca. 3000 R&D ingenieurs, volgens informatie op de website als ook dat het sinds haar oprichting naast hardware ook software oplossingen biedt: "30% van de omzet gaat naar software en services.&quo

Als het gaat om motivatie dan spreken psychologen over intrinsieke en extrinsieke varianten, de laatste is daarbij het minst krachtig omdat deze - logisch - afhankelijk is van een wisselend (economisch) klimaat. Zo blijkt oa. uit vele studies dat bonussen veelal niet werken wanneer het gaat om o.a. creatieve of complexe taken. Bij mechanische taken werkt het bieden van meer geld wel, maar wanneer de taak moeilijker wordt of creativiteit vraagt spelen financiële incentieven meestal geen rol meer van betekenis. Een theorie die past bij de hedendaags populaire positieve psychologie is die van SDT, self determination theory. Deze stelt dat motivatie een soort functie is van drie variabelen: autonomie, competentie en betrokkenheid (in het engels, relatedness). Om met deze laatste te beginnen, is motivatie afhankelijk van de relaties die het werk biedt, deze staat wat in contrast met de eerste variabele, autonomie. Wanneer we een taak zelfstandig kunnen uitvoeren dan vergroot dat de motiva

Nederland is het land van de regeltjes, maar in grote lijnen weet  je hier wel wie waarvan het meeste profijt heeft. Zo is destijds vrij revolutionair de vermogensrendementsbelasting ingevoerd, dat niet gekoppeld aan het vermogensrendement toch een netto belastingtarief van 3 of 4 % oplevert voor de staat. Sinds de rente zo laag is klagen velen kleine vermogenden hierover, maar de toon is gezet en de belasting blijft. Nederland is - als het gaat om het belastingimago - streng voor haar inwoners, maar niet voor de bedrijven die er willen zetelen. Daarom zetelen in de beleggingsindex de Aex bedrijven als Gemalto, Altice en OCI (AMX) waar niemand nooit van gehoord heeft, buitenlandse bedrijven. kauwgum verwijderaar Nederland schijnt een belastingparadijs te zijn. Of dat imago in detail klopt weet ik niet, maar in het algemeen is de eerdere omschrijving wel juist: Nederland is vriendelijk voor bedrijven. En vooral voor multinationals. (België en Frankrijk zijn juist weer strenger vo

IBA is een bedrijf dat zich sinds 2012 focust op proton therapie. Het bedrijf is opgestart in 1986 als een afsplitsing van een (cyclotron) research centrum van de Universiteit van Leuven gericht op deeltjesversnellers. Het bedrijf begon met imaging technieken en richtte zich later op radiotherapie. Later breidt het bedrijf haar business uit naar sterilisatietoepassingen en andere afgeleiden toepassingen. In 1998 (het jaar van de beursnotering) start de proton therapietoepassing. Via overnames komt de business ook terecht in Dosimetry. Dat is een logische stap, gegeven het feit dat dit een activiteit is die meet hoeveel straling er in een lichaam bevindt en wordt onder andere gebruikt om betrokken te scannen. Een nieuwe stap in dezelfde periode is de ontwikkeling van radiopharma, alles wat te maken heeft met nucleaire medicatie (2001). In dat jaar wordt de eerste patiënt met Proton therapie behandeld (Boston). Alle deze ontwikkelingen gebeuren voornamelijk via overnames van gespecial

Daar gaan we nog maar een keer, het "Circus" zoals sommigen schrijven, houdt maar niet op. En ook voor mij is dit een thema dat me niet loslaat, vooral wanneer ik op internet (twitter) de reacties in Nederland en België lees. The Economist vandaag: "Acting to overthrow the constitutional order is a criminal matter in Spain, as elsewhere in Europe" In Spanje (en vooral in Catalonië) is er ook veel verontwaardiging over de gevangenneming van de politici die de republiek hebben uitgesproken. "Twee jaar hebben ze hieraan gewerkt en met publieke middelen," dat was een van de uitspraken van de rechter die het bevel heeft uitgesproken. Er zijn waarschijnlijk miljoenen euros mee gemoeid gegaan. Denk aan dit voorval: Je bent ouder van een kind. Dat geef je elke week zakgeld, je zoon of dochter vraagt om meer, want "ik ben bezig met een project, studie, etc, daar kan ik je nog niet veel over vertellen, maar alsjeblieft ik heb het geld nodig."

Dat is de titel van een nieuw boek, ik hoorde de schrijver ervan op BNR - een wat onwennig gesprek, de jongens van BNR zaten wat te grappen over die Porsche, een jongensdroom - en vervolgens zocht ik op managementboek naar meer informatie over de inhoud van het werk.  Een reclamespot aan het begin van de uitzending van BNR kwam met de herhaling van een foutief bericht van het FD: "het blijkt dat de gemiddelde belegger al na vijf maanden weer afscheid neemt van zijn belegging," daarop kwam het FD met een rectificatie / ze hadden de omloopsnelheid verkeerd geïnterpreteerd, maar op BNR loopt de reclame voor het FD - die dit bericht promoot - nog op deze fout. Beleggen speelt een rol in het leven van de schrijver en is een factor in het eindresultaat. Iets in het gesprek over het boek triggerde me om er meer over te weten te komen: de schrijver vertelde namelijk over zijn sobere levensstijl die hem had geholpen miljonair te worden, en dat vond ik contrasterend met zijn baan a

Er zijn vele invalshoeken als het gaat om coaching . Wanneer ik andere coaches zie dan vraag ik me altijd af hoe ik het zelf zou doen (al ben ik geen coach). Een van de zaken die ik zelf niet zou doen als coach is om mijn eigen leven uit te leggen. Laatst kwam ik iemand tegen en die vroeg me iets te vertellen "hoe ik het gedaan had." Ik zou daar in een coachingstraject nooit over beginnen.  Waarom niet? Omdat ik de norm niet ben. Ik - en vele coaches - ben eerder de uitzondering dan de regel. Toch hebben mensen er behoefte aan. Ze willen in een coach een sterke persoonlijkheid zien, zoals een voetballer, schrijver of kunstenaar waar ze tegenop kunnen kijken. Dat voetballers andere voetballers coachen lijkt me logisch, of dat traders traders coachen , maar binnen de wereld van organisatieprofessionals waar het normaal gesproken over gaat, is een een-op-een-voorbeeld haast onmogelijk te presenteren. Het gaat om de ander. Zo vertelde een coach op zijn site dat zijn vr

Christiano Ronaldo the biography is een boek van Guillem Balage, een sportjournalist die ook een biografie over het leven van Messi heeft geschreven (2013). Het boek begint misschien daarom wel met een anekdote waarin Ronaldo Messi zou hebben beledigd. De anekdote wordt in detail uitgepluisd maar het blijft vaag wat de echte intentie van Ronaldo is (geweest). Wat wel duidelijk wordt uit het boek is dat hij slecht tegen zijn verlies kon (en kan). De biografie heeft een chronologisch karakter, en bijzonder vond ik de Lissabon-periode, de periode waar hij klaar gestoomd wordt voor de verkoop naar de eerste echte grote club (Manchester United). De biografie begint - in het hoofdstuk Madeira - zoals velen met de beschrijving van zijn familieachtergrond waar de rol van zijn vader bijzonder is in het verhaal, deze geeft Ronaldo een soort anti-voorbeeld. Later in de Lissabon passage refereert de biograaf hieraan wanneer hij zegt dat Ronaldo niet drinkt, rookt noch drugs gebruikt, "hij

"Ik ook" klinkt lang niet zo krachtig als #MeToo, maar het gaat om hetzelfde, het basis-gedrag waarop cultuur gebaseerd is: kopieergedrag. Kopiëren is snel en efficiënt, wanneer je iemand iets ziet doen dat jij ook wilt doe je het ook. Wanneer een schaap over de dam is... Maar wat opvalt is dat de #metoo-beweging nu pas op gang komt en dat het door een actrice geïnitieerd is. Dat acteurs hun mening lieten zien zagen we eind vorig jaar toen het gilde massaal tegen Donald Trump begon te ageren. Misschien is de MeToo-uiting daar wel begonnen want Trump is zelf ook een behoorlijke macho. Het grote verschil met andere metoo bewegingen in de cultuur is dat dit - het gaat om sexual harassment, seksuele intimidatie - een soort tegenbeweging is. Normaal is het kopieergedrag een stille beweging. Zo wordt men meer "hufterig" wanneer het slecht gaat in de economie en dat weerspiegelt individueel gedrag en zo doet de ene boosheid de andere ontvlammen. Hufterigheid wordt een

De rol van wiskunde in het economische leven is groot, volgens een eerder genoemde studie. En die rol wordt alleen maar groter omdat de hoeveelheid gegevens over alles en nog wat alleen maar toeneemt. Big data o.a. In het boek van David Sumpter, komen de echte voorbeelden aan het bod als het gaat om wiskunde in de praktijk. Ik was dan ook wel benieuwd waar en hoe dit bij voetbal zou zijn. Een aantal voorbeelden kende ik wel, maar de meeste niet. Soccermatics of wiskunde in het voetbal gaat in op drie perspectieven: voetbal op het veld (deel een), voetbal vanaf de bank van de coach (deel twee) en vanaf de tribune (deel drie). Het begint met statistiek en de vraag of je nu wel of niet kan voorspellen. Sumpter legt uit aan de hand van een redelijk bekende formule, de Poisson-verdeling, zonder dat hij ingaat op de echte details, hoe deze verdeling inzicht geeft in het aantal doelpunten bij wedstrijden en de rol van toeval aan de ene kant maar ook de rol van statistische verdeling

Als je een wiskundige vraagt wat de rol is van zijn vak in de economie dan mag je verwachten dat het resultaat wat te imposant overkomt. Zelfs wanneer ze de studie uitbesteden aan een adviesbureau is de uitkomst verdacht, het bureau zal de opdracht niet negatief willen benaderen. De onderstaande studie van Deloitte is dan ook typisch zo'n product van een verkoopcultuur, gericht op het promoten van een idee, namelijk dat Nederland de boot dreigt te missen in de internationale concurrentiestrijd omdat het aantal bèta's, maar vooral wiskunde-studenten structureel afneemt en dat Nederland al zo'n laag percentage wiskundige heeft. Nederland zal de afname van wiskundigen merken aan haar BBP-afname. Daar lijkt veel voor te zeggen, maar klopt het ook? Het gaat om Mathematical sciences and their value for the Dutch economy, dat in opdracht van Platform Wiskunde Nederland is opgesteld en kan vergeleken worden met een eerdere en vergelijkbare studie omtrent dit onderwerp in het VK