Discipline is... (pas op termijn zichtbaar)
Sinds iets meer dan een jaar ben ik begonnen met zo´n taal-app. Taal-apps zijn voorbeelden van technologie die je leven kunnen veranderen. Want het leren van een taal in de jaren voordat die app verschenen waren en daarna is een wereld van verschil. Het is te vergelijken met de komst van twitter of facebook waarin je moet herinneren hoe het leven ook al weer was voor die tijd. Voor twitter moest je zelf nog op zoek naar informatie omtrent je vakgebied en het nieuws dat dagelijks uitkwam. Met een (twitter)-app draait alles om: je hoeft niet meer zelf op zoek, het nieuws wordt automatisch bij je afgeleverd.
Een taal leren in het pre-app-tijdperk kostte heel veel energie en bijzonder veel discipline: een of meer boeken aanschaffen, en elke dag of periodiek aan de slag. Niemand die je controleerde of je inhoudelijk voortgang boekte dan wel of je periodiek tijd besteedde aan het onderwerp.
Ik ben geen echte talen-liefhebber maar kwam erachter dat ik toch zonder echte moeite Mieses Karma kon lezen. En dat ik toch heel wat woorden niet kende. Voor het verhaal maakte dat niet uit, dat begreep ik wel en met de app die ik al begonnen was besloot ik Duits aan mijn lijstje toe te voegen.
Dagelijks tien minuten, zoveel kost het. Veel meer wil en kan ik ook niet. En in die tien minuten ben ik een nieuwe taal begonnen die ik me zonder zo´n app waarschijnlijk nooit eigen had kunnen maken.
Gewoon beginnen en wel zien waar het eindigt.
Duidelijk een geval van discipline zonder passie. De passie ontbreekt me voor het leren van een taal en ik doe het puur aanbod-gedreven: omdat de technologie het mogelijk heeft gemaakt.
Dus wat is de drijvende kracht bij deze vorm van discipline. Het is niet de app die je punten geeft en probeert het spelelement te optimaliseren via een wedstrijdmechanisme. Dat werkt volgens mij niet, dat ErikSterk deze maand het meeste uren heeft besteed of de meeste punten heeft behaald. Who cares.
Waar (het mij) om gaat is dat je met tien minuten per dag investeert en pas op de lange termijn de vruchten van de investering ziet. Je kan inderdaad met tien minuten per dag een nieuwe taal leren. Blijkbaar. En wat is nu tien minuten per dag?
Discipline is dus - re-engineerend gedacht - gewoon doen en niet nadenken waarom je iets doet. Dat nadenken moet je al lange tijd daarvoor gedaan hebben. Zoals over het fenomeen compounding, dat wanneer je maar continue investeert je de lange termijn een hoog rendement kan behalen. Wie maandelijks 100 euro spaart heeft zonder rente over 40 jaar 48 mille gespaard. Met compounding verveelvoudigt dat bedrag al snel met een factor 10. Wie kan nu niet 100 euro per maand opzij zetten? Toch doet bijna niemand dit. Onlangs verscheen er een boek van iemand die met een gewone baan miljonair was geworden. Uitzonderlijk? Nee, gewoon een kwestie van discipline.
En dat begint met tien minuten per dag, of honderd euro per maand. Het effect van discipline is (pas) op termijn zichtbaar, ook het ontbreken ervan.
--
2016/12/discipline-met-en-zonder-passie
Een taal leren in het pre-app-tijdperk kostte heel veel energie en bijzonder veel discipline: een of meer boeken aanschaffen, en elke dag of periodiek aan de slag. Niemand die je controleerde of je inhoudelijk voortgang boekte dan wel of je periodiek tijd besteedde aan het onderwerp.
Ik ben geen echte talen-liefhebber maar kwam erachter dat ik toch zonder echte moeite Mieses Karma kon lezen. En dat ik toch heel wat woorden niet kende. Voor het verhaal maakte dat niet uit, dat begreep ik wel en met de app die ik al begonnen was besloot ik Duits aan mijn lijstje toe te voegen.
Dagelijks tien minuten, zoveel kost het. Veel meer wil en kan ik ook niet. En in die tien minuten ben ik een nieuwe taal begonnen die ik me zonder zo´n app waarschijnlijk nooit eigen had kunnen maken.
Gewoon beginnen en wel zien waar het eindigt.
Duidelijk een geval van discipline zonder passie. De passie ontbreekt me voor het leren van een taal en ik doe het puur aanbod-gedreven: omdat de technologie het mogelijk heeft gemaakt.
Dus wat is de drijvende kracht bij deze vorm van discipline. Het is niet de app die je punten geeft en probeert het spelelement te optimaliseren via een wedstrijdmechanisme. Dat werkt volgens mij niet, dat ErikSterk deze maand het meeste uren heeft besteed of de meeste punten heeft behaald. Who cares.
Waar (het mij) om gaat is dat je met tien minuten per dag investeert en pas op de lange termijn de vruchten van de investering ziet. Je kan inderdaad met tien minuten per dag een nieuwe taal leren. Blijkbaar. En wat is nu tien minuten per dag?
Discipline is dus - re-engineerend gedacht - gewoon doen en niet nadenken waarom je iets doet. Dat nadenken moet je al lange tijd daarvoor gedaan hebben. Zoals over het fenomeen compounding, dat wanneer je maar continue investeert je de lange termijn een hoog rendement kan behalen. Wie maandelijks 100 euro spaart heeft zonder rente over 40 jaar 48 mille gespaard. Met compounding verveelvoudigt dat bedrag al snel met een factor 10. Wie kan nu niet 100 euro per maand opzij zetten? Toch doet bijna niemand dit. Onlangs verscheen er een boek van iemand die met een gewone baan miljonair was geworden. Uitzonderlijk? Nee, gewoon een kwestie van discipline.
En dat begint met tien minuten per dag, of honderd euro per maand. Het effect van discipline is (pas) op termijn zichtbaar, ook het ontbreken ervan.
--
2016/12/discipline-met-en-zonder-passie
Reacties