Management, Cultuur & Verandering

Ik ben blij dat ik dit boek tegengekomen. Ik moest direct denken aan Umberto Eco, die boeken verzamelt die hij niet noodzakelijk ook leest. Dit boek bewaar ik, als ... (bewijs?) dat er dit soort boeken zijn die er prachtig uitzien, maar die blijkbaar niemand leest (Geen boekreview op Goodreads, wel twee ratings, 3 uit 5. Amazon, ook geen reviews. Enkel digitale boekhandels adverteren de titel) en dat heeft denk ik een reden, of meerdere oorzaken. Een daarvan is dat de schrijver Catalaan is, en geen Argentijn. Daarmee ook zelfgekozen geen Spanjaard en dus ook weinig lezers uit Spanje aantrekt, ondanks dat het boek dan weer niet in het Catalaans is geschreven. Daar geeft hij een eerste blijk dat hij niet neutraal is: Iedere Spanjaard (een woord dat niet in zijn lexicon voorkomt) die hij in de biografie tegenkomt, heeft een regionale afkomst. Dus hij heeft het over un Gallego, un Vasco, un Catalan, zoals hijzelf en een Asturiano (veel meer types ben ik niet tegengekomen, meen ik). Maar bi

Een ander boek, iets actueler: La Decada Sakeada, hier vertaald met Het Plunder Decennium is van Fernando Iglesias.  Je zou dit boek kunnen inleiden als ware het een tragedie over de eeuwige corruptie die het sociale lichaam tot op het bot heeft aangetast en "de regering tot maffioso maakt," met een lijst van spelers, zoals: Domingo Perón (Militair, (ex)President en historisch gezien hoofdrolspeler) Nestor Kirchner (peronist, "goeig") Christina Kirchner (Neemt presidentschap over na overlijden man, bewust uit op macht) Alfonsín (eerste president na einde van de militaire juntas in 1986) Kiciloff (Econoom, Keynesiaan) Alfonso Prat-Gay (Econoom onder Macri) Remes Lenicov (Econoom onder Duhalde, peronist die provisioneel president werd na het Corralita nadat De La Rua ontslag had genomen)  De Vido, (minister onder Kirchner, corruptieschandaal) Manos-Limpios [actiecomité tegen corruptie] Lázaro Báez [Corrupte ondernemer in dienst van Kirchner]   José López politicus die

Wat schrijft men in Nederland (en in mindere mate Spanje - of Australië) over dit thema? De eerste bron was van De Vonk, en die heeft haar verhaal van de communistische website derfunke.de. Maar wat is daar nu van waar, wat zijn de echte feiten? Vonk / Defunke schrijft: "De burgerij, zwaar onder de indruk van zijn rol in het beëindigen van een staking in de vleesverwerkende industrie die zowat de ruggengraat vormt van de Argentijnse economie, beslist hem tot vice-president te benoemen." Maar Peron werd (ook) minister van oorlog (of in het Spaans: titular del ministerio de la Guerra). De vraag is dus wat klopt er nu precies. Wat zijn de echte feiten? Dit soort verwoordingen: "Achttien jaar later krijgt Peron dan opnieuw de kans om voor de burgerij de kastanjes uit het vuur te halen," komen niet erg objectief over.  Wikipedia schrijft in objectieve bewoordingen: "Het peronisme is de niet-officiële ideologie zoals die door de Argentijnse president Juan Perón vormg