Management, Cultuur & Verandering

EEN. Stel de economie is in optima forma. Ik heb in de achterliggende periode allerlei professionals "voorbij" zien komen. De vraag is nu, wanneer je aan de knoppen van deze economie zit - modelmatig dus - welke professional zou je dan inzetten? b.v. Een extra econoom, een ondernemer erbij want dat is misschien een veilige keuze, of een jurist, onderhoudsschilder, kunstenaar, of een schoonmaker?  Waarom deze benadering? Om de economie eens van bedrijfskundige kant te benaderen. Wat doet een architect in de economie. Wie geeft de architect opdracht en waarom. En de coach, wanneer de economie al op volle toeren draait er nauwelijks werkloosheid is, zijn er dan meer coaches nodig of is dat waar het eerst de klap zal vallen. Of bij de architecten? Games, ook economische spellen - hier: Miniconomy - worden steeds populairder en ingeburgerd. Een spel waar je verschillende professionals in kan zetten om de economie te beïnvloeden, bestaat echter nog niet. Zou je bij een crisis een e

 Een competitief voordeel (cv) is dat wat jij als professional of ondernemer hebt opgebouwd t.o.v. de concurrentie. Dat kan beginnen met een studievoordeel. Laten we het gymnasium nemen. Dat gaat richting de "7-vinkjes." Mensen met een gymnasiumopleiding hebben een voordeel, en dat is intelligentie die zich bewezen heeft. Dat betekent niet dat anderen (b.v. vwo'ers) minder intelligent zijn, maar het imago van een gymnasium versterkt wel die gedachte. Na het gym. kan je gaan studeren, dat kan ook met een vwo-opleiding met  hier zal de praktijk uitwijzen dat de eerste sneller gaat en misschien verder komt. Zonder garantie.  Stel nu dat je doorstroomt en je komt na je studie in dit voorbeeld tot een promotie. Je promoveert en dan is de vraag, ga ik verder de wetenschap in of niet. Veel promovendi kiezen vervolgens voor het bedrijfsleven. De academische wereld is behoorlijk ruig: je overleeft het of je overleeft het niet, of je wordt een muurbloempjes. Het is een super compet

Zoals de journalist, de politicus en de historicus. De Journalist De journalist zou je meer nodig achten in een economie die zich in een depressie bevindt, en misschien minder noodzakelijk bij groei en expansie. In dit laatste geval zou de economie groeien en daarmee groeit automatisch elke professie evenredig mee. Bij een recessie zijn er misschien meer journalisten nodig, bij een oorlog ook, maar is er ook vraag naar? Een oorlog is misschien een goed voorbeeld waar de vraag naar journalisten belangrijk zijn, maar dat het afhangt van het aanbod. Je zou hier een vervangingsvraag kunnen zien: de journalist die eerder niet zijn vak uitoefende pakt hier de draad weer op en gaat op speurderspad... ... De historicus  De historicus is een lastiger geval. Dit is een ondersteunende professie die bij een recessie eerder onder werkt komt te zitten dan bij groei. De noodzaak voor historici is mogelijk tijdloos en groeit met de omvang van de economie mee. Bij een recessie of oorlog zou je niet dir

 De belegger speelt een duidelijke rol in de economie, dat staat buiten kijf. Zonder beleggers is er geen financiële handel en die is weer nodig om vraag en aanbod te verdelen over partijen. De belegger kan de particulier zijn, maar ook de professional, zoals instituten als het ABP. Beleggen is een professie die in de vorige eeuw tot wasdom is gekomen. Maar ook eerder al waren er speculanten, bekend en fameus is de speculatie van de tulpenbollen en de OIC. Nederland en Nederlanders spelen hier een voortrekkersrol.   Belegger is een vrij complexe professie, want er zijn vele soorten. Als gecertificeerd belegger (CFA) kan je aan de slag in de professionele wereld maar elke willekeurige particulier kan aandelen of obligaties kopen. Ook hier zie je een grote verschuiving, met de komst van de crypto's. Die bestaan pas sinds 2009 en toen kwam er een miljardenmarkt aan digitale beleggingen en handel bij. Zomaar uit het niets. Dan zijn er de goudbeleggers die juist weer eeuwenoud hun aanwe

 Ik had het niet kunnen voorspellen. Cultuur heeft ook geen voorspellende waarde, maar het conflict tussen "de baas van" Rusland, Poetin en de baas van Wagner, Yevgeny Prigozhin komt niet uit de lucht vallen. Het "conflict" tussen Rusland en Oekraïne heeft alles met ideologie te maken, en de laatste omarmt de westerse waarden, terwijl Rusland zich nog verliest in de romantiek van het verleden. In dat verleden hadden centrale organen de macht en besloten zij hoe de economie en maatschappij verdeeld werd. De marktideologie van het westen is veel meer competitief georganiseerd. De beste overwint, en merites doen er nog toen. Ook in het westen zijn machtsproblemen en is ongelijkheid een groot probleem, maar het idee is dat iedereen leider kan worden. Als je maar goed bent. Competitie is waar het om draait.  En dat is bij Wagner niet anders. Een huurlingen-leger is een van de meeste competitieve organisaties in de wereld. Alleen de beste worden aangenomen (te vergelijken

Diane Coyle is een Engels econoom, die meerdere boeken schreef, waaronder GDP, a brief but affectionate history, en het nog ludiekere  Sex, Drugs & Economics. Cogs and Monsters, what eonomics is and what it should be, is een boek over de wetenschap zelf.  Cogs vertegenwoordigt alles wat (gemeend) fout is met economie: de kunstmatige en onrealistische aannames in economische modellen van volledig rationele agents, die objectief complexe functies kunnen optimizeren. Monsters verwijst naar de middeleeuwse wezens die zorgde voor onverwachte wijzigingen en die symbool staan in de economie voor de vele veranderingen die nieuwe braakliggende terreinen creeeren waar economen slecht in navigeren. Bing chat geeft drie voorbeelden van deze "Monsters:" Digitale technologieën die ingrijpende veranderingen in product- en factormarkten, bedrijfsmodellen, voorkeuren en relatieve prijzen aandrijven, nieuwe kansen creëren maar ook nieuwe uitdagingen voor economische groei, productiviteit,

 Dit is duidelijk een professie die gedaald is qua belang, in termen van relatieve omvang. Theologie is net als Landbouw steeds minder belangrijk voor de economie (maar misschien wel voor de maatschappij). Er zijn minder theologen, denk ik. Maar klopt dit wel? En is de opkomst van de islam in het westen, niet juist een compensatie voor de daling van de traditionele en westerse theoloog? Hoe belangrijk is de theoloog in onze maatschappij? Moet je gelovig zijn om theologie te gaan studeren? zijn alle theologen gelovigen, christelijk,  of van een bepaalde religie? De theoloog is een van de oudste beroepen in de wereld, zo zou je het kunnen stellen. Thomas van Aquino was een van de eerste theologen, is dat zo? Speelt de theologie en religie enkel nog bij een paar niet verzuilde politieke partijen een rol? Zo bezien is de impact van de theoloog beperkt. De theologieopleiding leidt op tot professionals die als pastor in de kerk hun rol uitvoeren. Een van de activiteiten van de kerk is het ui

 Ik kreeg gisteren van vrienden een fiets voor mijn verjaardag, een heuse mountainbike, en dat was bijzonder. Want in deze groep weten ze van mijn fietsavonturen en dat ik meer dan tien jaar geleden de fiets aan de boom gehangen heb (in het echt heb ik de fiets achtergelaten in de bergen... dat is een heel verhaal). Sindsdien ben ik meer gaan wandelen. Dat doe ik dan met een koptelefoon en meestal muziek maar vaak ook een boek dat je kan laten voorlezen. Maar nu dan toch opeens weer een fiets. En vanochtend ben ik gelijk gaan fietsen, in de bergen, en dan dringt de vraag zich op: fietsen of wandelen? Wandelen is goed als je de tijd hebt, en als je je gedachten de vrije loop wilt laten. Fietsen, in de bergen vooral, heeft een heel ander karakter. Je bent actiever bezig, en de combinatie van natuur en inspanning is meer ontspannend dan gewoon wandelen.  In Spanje, ... kan je eigenlijk niet zonder mountainbike. De natuur is hier zo dichtbij en zo rustgevend, dat je heel wat mist als je da

 Dit is de professie waar dit hele idee om begonnen was. Eerder schreef ik al over de (Ondernemende) Belegger, daarna over de econoom en toen over Dé Coach. Zijn er (meer dna) voldoende coaches in de economie, of juist te weinig? En hoe bepaal je dat? Als er meer aanbod van coaches komt, dan betekent dat dat er nog ruimte genoeg is. De media overschaduwen elkaar op dit moment op dit thema, "de groei van het aantal coaches zet door." Van de nieuwsberichten uitgaand is de groei van coaching nog niet ten einde.  En wanneer kiest iemand ervoor om coach te worden? Een belangrijke vraag voor de economie is of de coach nu echt de economie vooruit helpt. Heeft de coach een functie die voor-ijlend is op de economie, of naijlt, of neutraal en in de pas loopt met de economie? Groeit de economie, dan groeit het aantal coaches mee?  Een veel gehoord argument, van coaches zelf toevallig, is dat die groeidoelstellingen van en voor de economie helemaal niet realistisch zijn. Het kan best wat

 Je moet wel gek zijn om dit aandeel te kopen, dat dacht ik bij de eerste blik op de cijfers, en dan vooral de halvering van de Goodwill en het daarmee gaande verlies dat even groot is als de gehele omzet van het bedrijf. Het bedrijf heeft sinds haar beursgang en sinds er publieke cijfers zijn (2015), geen winst gemaakt. De CEO zegt hierover echter:  "Het verlies voor de periode bedroeg € 5,7 miljard, voornamelijk als gevolg van bijzondere waardeverminderingsverliezen van € 4,6 miljard aan eerdere met eigen vermogen gefinancierde acquisities. Dit is natuurlijk het gevolg van macro-economische factoren, zoals stijgende rentetarieven. Gezien dergelijke factoren buiten onze controle  zijn en geen invloed hebben op onze kaspositie, richten we ons op de operationele prestaties van ons bedrijf." Je zou de ontwikkeling van het EV kunnen afzetten tegen de hoogste koers van elk jaar en dat levert deze figuur op: ... [Het Eigen vermogen, EV reflecteert in feite de waarde van overnames

Ook dit is een lastige, in de zin dat de wetenschapper alles kan zijn, van econoom, via theoloog (is dat een wetenschapper?) tot Jurist. Wetenschappers zijn duidelijk herkenbaar door hun afzonderlijke plaats, in de universitaire campus. Zijn leven deels gescheiden van de rest van de professionals. Wetenschappers zijn er in verschillende gradaties, te beginnen met de aspirant (AIO, phD-kandidaat) tot doctor in de wetenschap en hoogleraar. Dan zijn er diverse docentschappen, die in die "omgeving" van belang zijn en als afgeleide functie of rol van wetenschapper fungeren. De Wetenschap in, betekent, de academische wereld betreden, met alles dat daarbij hoort. [Wetenschap bedrijven kan nagenoeg enkel in een academische setting, maar niet exclusief. Er zijn scholars die buiten de institutionele muren onderzoek doen, maar dat zijn uitzonderingen] De wetenschap in betekent dus niet het bedrijfsleven in of ook niet voor de overheid werken. Wetenschap is een eigen terrein dat los staa

 Ik ben zowel boeken aan het opruimen (wegdoen) als ook zelf weer een nieuw project aan het starten, over De Toekomst, en dan komt dit boek 3652 x Morgen toch weer even terug. Misschien in een alinea, want trendwatchers op zich krijgen al aandacht. Maar het idee dat de toekomst in feite een dagtaak is, vind ik elf wel iets om bij stil te staan. Wat brengt de toekomst? En hoe ga je er mee om? Dat heeft natuurlijk alles met je soort bedrijf te maken, en in mijn geval een investeringsbedrijf. Waarin beleg ik wel en waarin niet, en moet ik rekening houden met cycli? Trends zijn belangrijk, ja. Bedrijven zijn meer dan personen bezig met de toekomst. En beiden zijn weer verder te specificeren. Een persoon kan een professional zijn, iemand die werkt, een ondernemer, of een ambtenaar. Een vader gaat anders om met de toekomst dan een moeder.  Bedrijven dus, hoe gaan die om met de toekomst? Innovatie is dan een belangrijk fenomeen. bedrijven moeten innoveren (Innoveren is een kernwaarden, vertel

 Dit is misschien wel de belangrijkste professie in de economie. De ondernemer. waar zijn we zonder ondernemers? En dit is misschien ook wel de meeste ingewikkelde rol in de economie als het gaat om professies. Is het niet zo dat iedereen wel een beetje een ondernemer is? Juist door ondernemerschap veranderen professies en verdwijnen andere professies die niet meer van deze tijd zijn. Op LinkedIn kan je goed zien hoe groot de diversiteit is qua professies. Van ... (community manager) tot ... (trendwatcher). Of in termen van A tot Z: ...  ... Ondernemen is net als reizen schrijft een ondernemer die ook schrijver is. Maar als dit zo is, want is dan de rol van die reiziger in de economie? Reist de ondernemer in de economie op zoek naar gaten in de markt die deze dan vult. Zo iets zou kunnen. Je kan de ondernemer ook als een schrijver zien, iemand die een boek schrijft, de nodige klanten (lezers) bereikt, en sommige van hen schrijft een bestseller en wordt wereldberoemd. Dat zijn de ondern

Ik ging dit boek lezen na aanleiding van een tweet van iemand, die een passage over "nihilisme" van Unanumo liet zien uit het boek, dat was deze (in vertaling Google):  De rationele ontbinding eindigt in de ontbinding van de rede zelf, in de meest absolute zin  scepsis, in Hume's fenomenalisme of in absoluut contingentialisme  van Stuart Mill is dit de meest consistente en logische van de positivisten. De triomf  allerhoogste van de rede, analytisch vermogen, dat wil zeggen, destructief en oplossend, is  de eigen geldigheid ervan in twijfel trekken. Wanneer er een zweer in de maag is, eindigt deze  deze om zichzelf te verteren. En de rede vernietigt uiteindelijk de onmiddellijke geldigheid  en absoluut van het begrip waarheid en het begrip noodzakelijkheid. Beide  concepten zijn relatief; er is noch waarheid noch absolute noodzaak. wij bellen  trouw aan een concept dat overeenkomt met het algemene systeem van onze  concepten allemaal; trouw aan een perceptie die niet in t

 Soms gaat het opruimen van boeken samen met nieuwe interesse bij een nieuwe levensfase. In mijn geval die van de vernieuwde belangstelling voor opvoeden, opgroeien of kinderen in het algemeen. Ontwikkelen. Dit boek zou wel een bijdrage hebben kunnen geven aan mijn coachingstraject, want deze Braziliaanse Psychiater en auteur schrijft veel over opvoeding en de archetypische rol van de ouder en meester of leraar. Een van zijn observaties is dat een zeer groot percentage van de huidige leraren en meesters met stress te maken heeft, door het systeem (waar hij de grootste fout ziet) en niet door de rol van de leraar zelf. De hoofdschuldige is het SPA: het syndroom van het geaccelereerde denken (Sindrome del Pensamiento Acelerado).  [Als klein detail, informatie over deze professional is in 9 talen op wikipedia beschikbaar, maar niet in het Nederlands. In het Spaans en in Spanje worden zijn boeken verkocht.] Kinderen denken dus teveel, en dat levert stress op omdat ze niet weten te stoppen.