Management, Cultuur & Verandering

Er is op moment van schrijven een discussie over de rol van  als huisarts (huisarts+, die specialistische taken overneemt)  en zijn rol als poortwachter in het zorgproces. Maar "voor" die discussie over de kosten en de toekomst van de zorg staat de nieuwe generatie geneeskundestudent. De medicijnenstudent van nu bepaalt het gezicht van de zorg van de toekomst. Uit de website yesculaap.nl blijkt nog wel hoe inheems de medische wereld in elkaar zit. Ze zijn perfect georganiseerd binnen de muren, maar naar buiten toe is het uitermate lastig om inzicht te krijgen in het functioneren van de praktijk. Dat blijkt ook uit de diverse websites van de acht medische faculteiten in NL. De informatie is beperkt. De vraag hoe de medische "fabriek" werkt qua aantallen is niet duidelijk, hoeveel van die studenten transformeren zich in: - medisch specialist, voor zorginstelling - huisarts, - wetenschappelijk onderzoeker - etc...? (en waar vind ik die informatie) De studie

De metafoor van een voedingsbodem is voldoende uitgemolken, maar ook weer niet zodanig dat het een cliché geworden is. Om te kunnen groeien en om te kunnen profiteren van productiviteit is support nodig, of algemener een bodem of structuur die steunt biedt. Een fundament waar men op kan bouwen. Een sterke voedingsbodem ondersteunt het proces van zaaien dat moet leiden tot een goede oogst. Maar we zien te vaak dat in plaats van onderhoud te plegen op deze structuur men de productiviteit tot boven haar natuurlijke grens uitbaat en roofbouw pleegt op de bodem. Er is sprake van een monocultuur. In negatieve zin.  Voorbeelden zijn alom aanwezig, iedereen kan ze aanwijzen binnen zijn leef- of werkomgeving. Een voorbeeld van een land waar het uitbaten heeft geleid tot een verschraling van de bodem is Argentinië waar de monocultuur (monocultivo) van het verbouwen van Soja leidt tot een verwoesting van het land. Dit is algemeen gesteld, de concrete cijfers ken ik niet en het is de vraag of