Management, Cultuur & Verandering

Thaddeus Russell, gaat in tegen de mainstream geschiedenis mantra's die menen dat de grote heren (en soms dames) de leiders waren van de geschiedenis van de VS, zoals George Washington, en in de jaren 60 kwam er een tegenbeweging die de grote leiders zagen in anti-establishment figuren als MLK. Maar het idee bleef  hetzelfde dat van het Pantheon of heroes. Hij ziet het anders, in zijn versie hebben hoeren, gangsters en maffiabazen en dronkaards, voor veel meer verandering en structuur gezorgd als tegenbeweging. Dit interne krachtenspel van wat je een burgeroorlog zou kunnen noemen van waarden speelt bij alle naties wel, maar vooral in de VS. De puriteinse pelgrims met waarden van hard werken en het verbod op vrije tijd stond lijnrecht tegenover  dronken werknemers die een vrije dag wilde hebben. Het bestaan van de zaterdag is dan ook daaraan te danken, niet aan de puriteinse settlers. " Leisure was not a respectable conce pt." De maffiabazen uit Italia baten de cafés uit

EEN. Tom Jones. Een biografie is vaak een verhaal van verandering. In deze biografie gaan de veranderingen van de hoofdpersoon en het leven om hem heen hand in hand. Deze biografie -- van Gwen Russell over het leven van Thomas Jones Woodward -- begint met een flash-forward; de jaarlijkse Brit award in 1998 “waar Robbie Williams het publiek in zijn handen had, maar waar een andere stem begon te zingen; Tom Jones had het weer gedaan, vijfendertig jaar ouder dan Williams.” Afgezien van deze scène volgt de biografie een chronologische (en geografische) volgorde vanaf 44 Laura Street in Pontyridd in het zuiden van Wales. Het was onmogelijk dat zijn ouders zijn succesvolle carrière hadden kunnen voorzien, "wat hem te wachten stond". Het was een zwaar leven in het gebied en van de tijd. De achtergrond van zijn ouders wordt geschetst en hun affiniteit met optreden in lokale clubs. Een waardevolle ervaring voor Thomas Jones Woodward, maar twee andere dingen waren van grote invloed op

 Een recent boek over financiële markten zei: "Onroerendgoedprijzen stortten in, krediet droogde op en de woningbouw stopte." Dat is geen beschrijving van 2008 of 2009. Het verwijst naar 1792, tijdens de regering van George Washington. Meer recentelijk daalden de aandelenmarkten scherp, stopten banken de kredietverlening en steeg de werkloosheid tot dubbele cijfers. Dat was 1974. " Leef lang genoeg en je begint te waarderen wat constant blijft door de cycli van de geschiedenis heen. Meer dan 40 jaar geleden ontwikkelde ik als student aan Berkeley en vervolgens aan Wharton een formule voor welvaart die in elke economische cyclus van toepassing is: P = Ft (HC + SC + RA) W elvaart is gelijk aan het effect van financiële technologieën (Ft) die werken als een multiplicator op de totale waarde van menselijk kapitaal (HC), sociaal kapitaal (SC) en de reële activa (RA)- contanten, vorderingen, land, gebouwen, enz. - meestal te vinden op balansen. Sociaal kapitaal omvat educatie

 "Leeson kon zijn ongeoorloofde handelsactiviteiten verbergen omdat hij zowel de handels- als de backoffice-functies beheerde", schrijft James Lam op erisk.com. Mijn vraag is: helpt alleen de introductie van een CRO tegen deze praktijken? De Chief Risk Officer (CRO) maakt deel uit van het managementteam van de CEO. Aan het eind van het jaar kijkt de CEO hoe hij het heeft gedaan. Hoe doet hij dat? Wat zijn de prestatiestatistieken van de CRO? En welke rol speelt de CRO in het team? Laten we de film Wall Street opnieuw doen en een Chief Risk Officer laten oppositie voeren tegen de CEO Michael Douglas. Wie zou volgens jou passen: - Tom Cruise, Leonardo di Caprio, Jack Nicholson, …? Er zijn veel voorbeelden in de markt van risicomanagers en het aantal CRO's neemt in de loop van de tijd toe.  De heer Brian Leach is Chief Risk Officer bij Citigroup en was eerder werkzaam bij Morgan Stanley als Risk Manager. De term CRO benadrukt dat de positie van risicomanagement belangrijker

Vertraging. Zowel het vliegtuig als de trein waren vertraagd. De tweede keer bij de terugvlucht sprak de gezagvoerder dat het een kwestie van slots was. Die moeten toegewezen worden. Maar het is een standaard vlucht die zaterdag om 7:30 vertrekt, en waarom zouden er dan geen slots zijn? Het leek me een beetje een voorbeeld van een expert-antwoord, dat goed klinkt, maar of het de gehele waarheid was...? Dan de treinen. De vorige maand moest ik al om naar Vlissingen te reizen via Breda, nu vielen er gewoon treintoestellen uit. De trein reed op veel trajecten "langzamer dan normaal" en bij de eerste vertraging van ca. 5 minuten zei de bestuurder, "excuses voor het ongemak," maar de volgende vertragingen in het traject kregen deze toevoeging niet. De volgende dag moest ik 45 minuten wachten omdat er een trein was uitgevallen, en de dag erop moest een bepaald traject met een bus gedaan worden. Dat was een speciale NS vervangend-vervoer bus, die rechtstreeks naar de beste

 Onlangs las ik een boek opnieuw. Of onlangs begon ik opnieuw aan een boek dat ik lange tijd geleden had gelezen. Ik wist nog dat ik het een geweldige roman vond, dat ik er super enthousiast over was, zonder precies de inhoud te herinneren. Ja, ik wist wel globaal waar het over ging, maar veel meer dan de essentie stond me niet meer voor ogen.  Een aantal vrienden van de universiteit kwamen bij elkaar en het verhaal vertelde het verloop van die relatie in de context van een speciaal boek. het was dus een verhaal in boekvorm over een boek. Intrigerend. Dat vond ik toen ook. Maar meestal wanneer je iets voor de tweede keer leest valt het tegen of denk je, heb ik hier nu zo veel heisa over gemaakt? Was dit het nu? In dit geval - en ik schrijf het nu terwijl ik het boek nog niet uit heb - onderschrijf ik mijn eerdere gevoel. In tegenstelling tot toen, ik schat zeker twintig jaar geleden, ben ik het meer analytisch aan het lezen. Dat vraagt het boek ook, een gefundeerde mening. veel meer wi

---------- EEN ------------------------------- In de sport werkt Coaching zo:  Het wisselen van voetbalcoach heeft niet veel effect op de teamprestaties. ...  Men verwacht dat degenen die organisaties leiden invloed hebben op hun prestaties. Zo niet, waarom zouden organisaties zoveel tijd en geld besteden aan het benoemen en stimuleren van hun leiders? Toch is er weinig bewijs voor een oorzakelijk verband tussen leiders en de prestaties van de organisatie. Met behulp van wedstrijd-voor-wedstrijd gekoppelde werkgever-werknemergegevens voor betaald voetbal in vier landen gedurende vijftien seizoenen, vergelijken we de prestaties van teams nadat ze hun Hoofd Coach hebben ontslagen met perioden waarin de Hoofd Coach op post blijft. We doen een soortgelijke oefening waarbij we de prestaties na het vertrek van een Hoofd Coach vergelijken met die van teams waar de Hoofd Coach in functie blijft. We behandelen de endogeniteit van het vertrek van een coach met behulp van entropiebalancering om

 Door de gebeurtenissen in Haïti komt de Barok weer even in beeld. Hoe zat het ook al weer in de zeventiende eeuw? De natuurlijke catastrofes, zo frequent in het begin van deze eeuw – de tsunami in 2004, Kasjmir in 2005, Sichuan en 2008, recentelijk in Sumatra en nu Haïti -, voorkomend in arme landen of in ontwikkelingslanden, brengt vaak met zich mee dat de fysieke verklaring van de ramp dienst doet om de armoede van de regio te verklaren. De straf van God spreidt zich uit over de meest zwakke, inwoners van een gebied van onmogelijke aard. Haïti, om concreet te zijn, heeft elke fysieke nadelen ten opzichte van haar buurland, de Dominicaanse Republiek – minder regen, armere grond, de rivieren van de Dominicaanse bergen stromen in meerderheid naar het oosten...-. Toch vormen de twee landen, zoals Jared Diamond beschrijft in zijn buitengewone boek  Colapse. Hoe de maatschappijen kiezen om te mislukken of om te overleven , het perfecte tegengif voor het geografische determinisme, het best

In het boek Cosmos en Psyche (Richard Tarnas), staat deze passage over twee paradigma's in geschiedenis, twee manieren om de geschiedenis te zien. " Elke gevoelige waarnemer wordt geconfronteerd met een paradox over het karakter en het lot van het Westen: aan de ene kant herkennen we een zekere dynamiek, een heldere, heroïsche impuls, zelfs een adel aan het werk in de westerse beschaving en het westerse denken . We zien dit in de grote prestaties van de Griekse filosofie en cultuur, en in de diepgaande morele en spirituele inspanningen van de joods-christelijke traditie. We zien het belichaamd in de Sixtijnse Kapel en andere meesterwerken uit de Renaissance, in de toneelstukken van Shakespeare, in de muziek van Beethoven. We herkennen het in de schittering van de Copernicaanse revolutie en de lange opeenvolging van oogverblindende wetenschappelijke vorderingen in vele disciplines die zich daarna hebben ontvouwd. We zien het in de reusachtige ruimtevluchten van een generatie g