Management, Cultuur & Verandering

Op twitter vraagt men zich af of de koers van Philips zakt door de 2014-outlook of door de 2013-resultaten. Ik ben geneigd te denken door de resultaten, terwijl het meest logische is dat de markt Philips' vooral de relatie met EM laat wegen. Valuta-effecten, lastige macro-omgeving... Mijn gedachten gaan - na een "ochtendje" Philips -uit naar de als maar slinkende omzet van het bedrijf. Op zich zijn de resultaten en de ontwikkelingen van het bedrijf progressief, innovatief, veel belovend en laten ze groei zien, behalve de omzet (bijvoorbeeld in vergelijking met die van Siemans die haar 2013-omzet ver boven het niveau van 2009 heeft getild). Wat opvalt is de eerder aangekondigde nieuwe business groep in healthcare (healthcare information solutions). Dan legt het management meer dan ooit de nadruk op innovatie met voorbeelden als "frituren met lucht," en "opereren zonder te snijden." Ook innovatief ligt de nadruk op Circular economy; koop licht zoals

Carlo Maria Cipolla was een Italiaanse economisch historicus die o.a. bekend is geworden door zijn fundamentele wetten van de dwaasheid. De dwaas is iemand die niet beseft dat hij kwaad veroorzaakt aan andere personen en zonder dat hij daar zelf beter van wordt, bijvoorbeeld in tegenstelling tot de schurk of slechterik die wel beter wordt van zijn daden en anderen benadeelt. Dan is er ook nog het verschil tussen de dwaas en de idioot die (laatste) in vergelijking met de dwaas wel bewust is van zijn daden en ook nog meent dat hij anderen postief beïnvloedt of denkt dat anderen hem bewonderen. Hij gebruikt het voorbeeld van de automobilist die 's nachts rondrijdt met keiharde muziek. De idioot denkt in tegenstelling tot de dwaas dat men hem om deze (dwaze) actie bewondert. Deze twee dimensie, de kosten-baten van de acties van een persoon en de dimensie eigen versus derden heeft Cipolla gebruikt om vier soorten van individuen te categoriseren ( wikipedia ): Intelligent: zijn zij

Tijdschrift Opzij lijkt gered lees ik. Enige tijd geleden. De tijdschriftenmarkt als niche onderdeel van uitgevers heeft het moeilijk om de logische reden dat er een informatie- en entertainment-overload dreigt door het uitdijende internet en door de crisis wat zorgt voor de noodzaak op bezuinigingen op "luxe". Maar is er ook nog een tweede symbolische reden wellicht dat het puur- feminisme de strijd staakt door de economische malaise. In sommige landen heeft de vrouw een leidende rol gekregen als kostwinner terwijl de man werkloos thuis zit. Maar er is natuurlijk meer aan de hand, van de gelijkheid tussen man en vrouw is er minder sprake dan ooit, ook al zijn er een paar machtige vrouwen aan de top van het bedrijfsleven (Facebook, Yahoo, ...) en de publieke sector (Lagarde, Merkel, Yellen, etc). Simone de Beauvoir schreef in De Tweede Sekse, al dat de vrouw in het gelijkheidsgevecht teveel op de man wil lijken om te overleven in een patriarchale wereld en dat de vrouw

Een vraag die me al heel lang bezighoudt is wat nu de beste beleggingsmethode is, en dan vooral als het gaat om de verschillen top-down versus bottom-up . Waar heeft een aandelenbelegger meer aan: aan bedrijfseconomische of aan macroeconomische inzichten? Aangezien ik met deze vraag al worstel sinds ik me amateuristisch met beleggen bezighoud en ik dit methodisch verschil al bij een grote fondsbeheerder ben tegengekomen besloot ik me direct in te schrijven voor een  presentatie van een bekende econoom (Mathijs) die door alex georganiseerd werd in Marbella, Spanje. Zonder dat ik het op dat moment besefte stonden twee beleggingsvisies lijnrecht tegenover elkaar: Mathijs met zijn macro-visie, alex (vermogensbeheer) met haar bottom-up benadering die afkomstig is (of raaklijnen heeft met) de methode van Syb van Slingerlandt. Zelf ben ik ook geneigd naar een bottom-up benadering. Ik denk dat bedrijven en jaarverslagen een schat aan informatie opleveren en dat koersen van aandelen dan oo

Wie naar deze film besluit te gaan krijgt waar voor zijn geld; de film duurt zo'n drie uur. Dat is in deze tijd van vluchtige indrukken een uitzonderlijke vertoning. Ik kende het waargebeurde verhaal van de hoofdpersoon niet en besloot de film te bekijken en deze heeft een duidelijke indruk op me gemaakt. De film heeft heel wat dimensies, maar vooral interessant vond ik de kijk op de wereld van het grote geld, dat eigenlijk indirect ter sprake komt. Jordan Belfort komt namelijk niet uit een rijk milieu, maar werkt zich als typisch voorbeeld van de Amerikaanse droom een weg naar de top. De cultuur van het geld komt tot uitdrukking in het FBI onderzoek. De agent Gregory Coleman zegt tegen de protagonist wanneer ze samen op het dek van zijn schip staan: "ik krijg deze opdracht ook maar van bovenaf." De succesvolle Jordan wordt dus tegengewerkt door de bestaande macht op Wall Street die geen nieuwkomer in hun terrein wensen. "Was jij ook niet op enig moment een stock

Balay is een Spaanse fabrikant van huishoudelijke apparaten. Het bedrijf is opgericht in Zaragoza en staat symbool voor de Spaanse trots, maar geeft ook een indicatie van de Spaanse industriële structuur, vooral als we die vergelijken met de architectuur van de Nederlandse economische. In Nederland fabriceert men relatief veel minder dan in Spanje waar nog autoproductiebedrijven bestaan. Spanje fabriceert zelfs onderdelen voor de Airbus (in de buurt van Sevilla) en Spanje heeft dus nog een eigen traditionele apparatenfabrikant terwijl "ons" Philips daar al lang geleden van afgestapt is in haar zoektocht naar hoge marges. Het bedrijf is inmiddels niet meer in Spaanse handen, maar opgegaan in de joint venture tussen Bosch en Siemens (BSH). Toch is het merk een bekende in de Spaanse huishouding. De laatste tv-reclame van het bedrijf gaat in op het leven van een oud-medewerker die ontvangen wordt in het bedrijf en wordt rondgeleid in de nieuwe productielijn. Zijn dochter hee

Op de radio hoorde ik een interview over het falen van veel consultancy-projecten in grote bedrijfsomgevingen. Er waren ook bedrijven die het wel goed aanpakken; en dan ging het om het zelf uit eigen gelederen werknemers te recruteren en veranderingen door te voeren. De leiding heeft in principe alles in huis (qua leiderschapseigenschappen) om een veranderingstraject vorm te geven. Al dan niet met behulp van een adviseur... denk ik dan. Waarom gebeurt dat dan vaak niet? Waarom moet er altijd een consultant, consultants of adviseurs bij staan?  In het interview kwam maar een enkele invalshoek ter sprake, maar het is een omvangrijk thema. Allereerst zijn door de bezuinigingen de meer generalistische medewerkers ontslagen en zijn bij de meeste bedrijven voornamelijk specialisten in dienst. De interne adviseur heeft ook het veld moeten ruimen. Logisch dan dat die later ingehuurd wordt. Een efficient bedrijf zorgt dat het zo min mogelijk overheid overhead heeft en dan ligt de focu

Indoctrinatie van kinderen in Catalonie Wanneer het zo ver komt dat Catalonië onafhankelijk wordt, is de vraag of Europa beter af is met deze nieuwe staat. Mijn standpunt is "pas op"; de culturele cohesie binnen Europa is al fragiel genoeg en kan beter niet een conflicterende staat opnemen. Europa wordt er niet sterker door, de kosten van integratie zij hoog door weer een nieuwe taal in de Unie, maar vooral is het 't beste om het jarenlange conflict tussen Catalanen en Spanjaarden lokaal binnen Spanje te houden en niet binnen Europa verder uit te vechten. Eduardo Punset, schrijft wekelijks columns over wetenschappelijke thema's. Korte tijd terug (eind december) echter schreef hij een column op basis van een "ingezonden brief" waar de vraag werd gesteld of burgers beter af zijn bij een grotere staat dan wel een kleinere communiteit. Punset, geboren in Barcelona, en volgens wikipedia schrijver, jurist, econoom en wetenschapper, toonde zich in zijn colu

Enige tijd terug las ik over een proefballon om wetenschappelijk publicaties gratis beschikbaar te stellen voor de massa. Staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) Sander Dekker wil dat iedereen gratis wereldwijde toegang krijgt tot wetenschappelijke publicaties, tijdschriften en boeken. Dat heeft het ministerie van OCW laten weten. (Bron: BON) Dat lijkt me een goed idee en typisch iets van deze tijd: "alles moet maar gratis." Ook de eeuwigdurende recessie helpt bij deze gedachte; meer kennis kan de economie helpen. Zoals altijd zijn er winnaars en verliezers in dit debat. Niet geheel zonder toeval kent Nederland twee grote uitgevers die nu zorgen dat wetenschappelijke publicaties niet gratis zijn: Reed Elsevier en Wolters Kluwer. Het argument van beide organisaties is dat door hun bemiddeling de publicaties een kwaliteit verkrijgen die zonder deze interactie niet mogelijk zou zijn. ER is een heel netwerk aan academici die in deze wereld zijn geld verdi

"Patente de corso," heet de Spaanse uitdrukking dat een handelsmerk is geworden van de schrijver Arturo Perez Reverte (APR), om de misstanden in Spanje aan de kaak te stellen. Patente de corso is letterlijk een toestemming die de koning geeft aan zeevarenden (zeerovers) om zich tegen landvijanden te keren. APR is schrijver, maar dan vooral van historische romans en dan voornamelijk over de cultuur ten tijde van de zestiende en zeventiende eeuw. Zo schreef hij reeksen van boeken (een soort feuilleton) over Kapitein Alatriste waar ook het Hollandse verzet niet onbesproken blijft. Zelf ken ik de boeken niet. Wel lees ik regelmatige zijn (APR) columns die onder dit patent "de corso" geschreven staan. Daarbij is het betreffende patent niet letterlijk maar vooral figuurlijk te lezen. Hij geeft zichzelf als koning (of hofnar, want zo serieus is het allemaal niet bedoeld) de vrijheid om de botte mentaliteit en de onbeschoftheid ("inculto") van de Spanjaarden te be

Iemand stelde me die vraag, waarom "het" zo lang duurde en die vraag had impliciet betrekking op mijn veranderingsproces. Waarom duurt veranderen zo lang? Het eenvoudige antwoord is dat een "proces" tijd kost. het voorbeeld van de zwangere vrouw die na negen maanden bevalt, komt vaak in presentaties voor. Dat voorbeeld geeft dan ook weer aan dat veranderingen een "natuurlijk" verloop hebben, los van  de artificiële bijsturing. Je kan nog zo graag willen en zo hard werken, maar de factor tijd bij veranderingen is vaak niet te sturen. In ieder geval niet te versnellen. De vraag is dan: hoe fundamenteel verandert iemand, wanneer je het "even" doet, of er even bij doet? Laat ik mijn eigen voorbeeld nemen. Ik heb de eerste vijftien jaren van mijn productieve leven gewerkt voor (grote) bedrijven. De tien jaar die hierop volgden was ik grotendeels zelfstandig, als ondernemer of zzp'er. En die laatste tien jaren zijn tot op heden niet erg succesvo