Management, Cultuur & Verandering

2008 was voor KPN het jaar van terug naar groei (Back to growth) en in 2009 borduurt het bedrijf voort op deze strategie. Het jaarverslag is dan ook niet erg verrassend behalve wat zaken die al in het nieuws zijn geweest, zoals de verminderde beloning voor de CEO Ad Scheepbouwer. Voor of rond de zomer zal KPN de nieuwe CEO bekendmaken; destijds gaven ze aan dat elk bestuurslid een mogelijke kandidaat was, en met het vertrek van CFO Smits (die een positie bij een meer internationale onderneming ambieerde) zijn er minimaal drie kandidaten over. Ook de kernwaarden (simplicity, personal touch, reliability) zijn iets aangescherpt, het gaat nog steeds om meer “simplicity” en dat is te merken o.a. aan de organisatie structuur. In verschil met 2008 staan er voor 2009 minder patent “families” 400 i.p.v. 410 voor 2008. Of dit te maken heeft met meer simplicity wordt niet duidelijk. Ook werkt het bedrijf aan de reductie van het aantal FTE’s. Op het gebied van de employee market peer groep voo

Philips neemt de Siesta Group over, een softwarebedrijf uit Oostenrijk. Het bedrijf is georganiseerd rond drie servicelijnen: Farmaceutische toepassingen, waar het bedrijf via een CRO-formule werkt; daarmee nemen ze de diensten over (insourcing) van andere farmaceutische bedrijven. In tegenstelling tot gewone outsourcing gaat het hier om specialistische contracten die tot doel hebben om bepaalde research trajecten uit te voeren. Slaaplaboratorium is een tweede servicelijn die werkt volgens dezelfde formule en als laatste bieden ze voor bedrijven ondersteuning op het gebied van health-programma’s. De Siesta past goed in die ontwikkeling aangezien steeds meer bedrijven het nu inzien van een korte siesta. Georg Dorffner is Ceo van het bedrijf, hij is tevens verbonden aan de Medische Universiteit van Wenen op het gebied van Artificiële Intelligentie en medische cybernetica. Op een overheadsheet vond ik het motto van het bedrijf (zie de bijgesloten figuur); Slaapanalyse is zeer complex – we

In een interview op BNR hoorde ik Hans Kamps zeggen, dat loondienst de maat is voor de Nederlandse financiële instellingen en daar zit wel wat in. Kamps zei dit naar aanleiding van het initiatief van microfinanciering . Dit is wel een aardige in de wereld waar ondernemerschap zo gewaardeerd schijnt te worden. Op het moment dat je echter geen vast salaris meer hebt, krijg je als beginnend ondernemer niet alleen bijna geen financiering meer, maar wordt je ook op andere vlakken niet meer als volwaardig gezien door de financiele partijen. Ik herken dit wel. In architectuur wordt de mens vaak als de maat der verhoudingen genomen, in de financiële (bedrijfs-) architectuur is echter de mens-in-loondienst de maat der verhoudingen. Dit lijkt op gespannen voet te staan met de opkomst van de ZZP-ers.

Je zal maar een taxi bestellen en merkt dan (direct of achteraf) dat de chauffeur een ex-terrorist is die vijfentwintig doden op zijn geweten heeft. Hoe zou u reageren? De regering in Ierland heeft waarschijnlijk gedacht dat zoiets tot ophef zou leiden en heeft de licentieaanvraag geblokkeerd. Er zijn meer van dat soort situaties, zoals bij Benno de pedofiele zwemleraar; Zou deze ooit nog in een zwembad les zou kunnen geven? Veranderen onder dergelijke situaties is moeilijk. De persoon in het verhaal hierboven "wil opnieuw beginnen." Maar zijn omgeving maakt het hem moeilijk. Het zijn uitersten van een professionele biografie waar voorafgaande (mis)stappen in het professionele leven niet anders kunnen dan bepaalde wegen uitsluiten.

Staatssecretaris Marja van Bijsterveldt (Onderwijs) meldt woensdag dat ze 1 miljoen euro uittrekt zodat zeker acht scholen Chinees kunnen aanbieden als examenvak... (ze) wil het vak aanbieden op vwo-niveau, maar ook talentvolle havoleerlingen kunnen dit examen doen. ‘China zal als economische wereldspeler een steeds belangrijkere rol gaan spelen in onze samenleving. Dit vak biedt voor de toekomst prachtige kansen voor de economische betrekkingen en verbreedt de horizon van jongeren’, aldus de bewindsvrouw. Ze vindt dat het bij de Nederlandse handelsgeest pas om ook kennis te hebben van deze taal en cultuur. (Bron: Volkskrant ) Chinees is als taal (en cultuur) natuurlijk redelijk neutraal, behalve wat problemen die er zijn met o.a. mensenrechten. Heel anders zou het zijn als de staatssecretaris zou voorstellen om Arabisch als examenvak op te nemen. Dat is ook een wereldtaal, en Nederland handelt indirect met Arabische en islamitische landen, indirect door immigratie. Is dat echt and

In het boek Telgen van Tinbergen gaan Harry van Dalen en Arjo Klamer op zoek naar de Nederlandse econoom. Bestaat er zoiets als een Nederlandse econoom, vragen zij zich af. Anno 1996 zien zij al een amerikanisering van de Nederlandse economiebeoefening. Hetgeen betekent geen "gemier over typisch Nederlandse problemen zoals bijvoorbeeld de koppeling en de AOW en de betekenis van aardgas onder onze bodem," maar dat economen meer praten over niet-coöperatieve spelsituaties, endogene groeimodellen, non-stationaire tijdreeksen en andere onderwerpen die Nederland ontstijgen.” Vervolgens maken de schrijvers een Nederlandse Stamboom van economen. "De namen Hennipman en Tinbergen springen naar voren," want van beiden ontspringt zich een web van vooraanstaande economen. Het web van Tinbergen is breder en spreidt zich meer uit tot het heden, Hennipman daarentegen is de verbinding met het verleden terug tot Gijsbert Karel van Hogendorp (1762 – 1834) in een tijd waarin de

... Bang voor domino-effect, na Griekenland kan Spanje, Portugal volgen... Beloond voor slecht gedrag, moral hazard noemen wij economen dat. De ECB is niet voldoende, moeten ook vakbonden meekrijgen... uiteindelijke zijn het de sterke landen - zoals Duitsland - die eruit stappen. Muntunies bestaan nooit langer dan 25 jaar... De rotte appels blijven over... Zo even wat losse citaten van Hoogleraar economie Arjo Klamer in een uitzending van Nova . Waar blijft de econoom van de economische dialoog vraag ik me af; waar zijn de “gesprekken over economie.” Dit lijkt weer terug naar af, naar de monoloog. En ik zoek het cultuurelement in "de discussie."  Dit verhaal lijkt een beetje op het verhaal van een belegger aan de zijlijn die of net een koersstijging heeft gemist en als beer in zijn hol bleef of een koersdaling moest incasseren terwijl deze eerder prominent als stier naar buiten trad. “ Zie je wel , dat heb ik gezegd,” is m.i. het zwakste retorieke middel dat er maar is.

Als ik het artikel lees over Behavioral Finance moet ik direct denken aan organisaties en in hoeverre deze rationeel handelen. De schrijver van de column werkt bij een organisatie die als lemma heeft: de "investment engineers." Hoe rationeel zijn ingenieurs vraag ik me dan af? En houden die zich ook met emotie bezig? In de wereld van de echte ingenieurs is er maar één type ingenieur die zich met emotie bezighoudt en dat is de architect, en die wordt in het algemeen niet serieus genomen door de anderen die zichzelf "echte ingenieurs” noemen (werktuigbouw, electronica, etc...). Aardig qua samenhang is de exercitie om aan de investment engineers te vragen wat ze van index-beleggen vinden; dat is qua behavioral finance beter want sluit de emotie uit, maar zo voelt het waarschijnlijk niet voor de investment engineer; die wil het idee houden om zelf de index te kunnen verslaan, met de beste aandelen. Zo nodig verandert deze het beleggingsspel . De architect moet uit hoofde

Als bedrijven moeite hebben met cultuurverandering, dan komt dat omdat ze niet weten hoe ze hun business proces moeten managen. Cultuur is vaak een mooie bliksemafleider. Waar het om gaat is dat bedrijven moeten doen wat ze goed kunnen. Cultuur volgt dan vanzelf. Echter, vaak is dat net een cultuur die men niet vindt passen, want het management wil graag anders overkomen. Meer sexy, maar minder realistisch of geloofwaardig. Eerst een voorbeeld: op vakantie in het land van ontwerp en mode. Bedrijven als Gucci en Versace zijn Italiaans. Het zijn twee voorbeelden van een reeks van bedrijven die domineren op het gebied van design en mode. Italië is een autoriteit op dit gebied. Uit Italië komt ook olijfolie. De kwaliteit hiervan ligt onder het niveau van de Spaanse olijfolie, maar toch verschijnt de Italiaanse vaker in de schappen van buitenlandse supermarkten. Wat speelt hier? Gaat het hier om cultuur, of iets anders veel meer op het gebied van productiviteit? ... u leest het zo. No

In het financiele landschap is sinds de crisis een hoop veranderd; We kennen de grote verhalen van de grote banken, maar ook bij de kleinere spelers gebeurt veel. Met termen als klein en groot moet je erg oppassen deze tijd. VDM is vorig jaar failliet gegaan, terwijl “concurrent Optiver wel kon blijven bestaan.” Het verschil in management kan schrijnend zijn. Los van management fouten verandert de business continue; de beurshandel. Traditionele bedrijven op dit gebied ondervinden concurrentie door nieuwe partijen die via een “platform” gelijksoortige diensten aanbieden. Zo ondervindt de Euronext - de gezamelijke beurs waar onder andere Amsterdam Exchanges in is opgegaan - nu net als andere beursbedrijven (LSE, D.Boerse) concurrentie van partijen als Chi-X en Turqoise. Nieuw in deze context is een platform genaamd TOM dat een initiatief is van Binckbank en beurshandelbedrijf Optiver. TOM staat voor “The Order Machine” is kan opgevat worden als een intermediair die bemiddeld tussen banke

Van held naar Diplomaat. Denk maar niet dat dat een eenvoudige weg is, als het al mogelijk is om diepgaand te veranderen. Vaak blijven veranderingen enkel zichtbaar aan de oppervlakte. Van diplomaat naar held is even zo moeilijk. Een diplomaat treedt niet graag uit de schaduw. Zijn werkterrein is op de achtergrond. Bij P&W zag en hoorde ik de schrijver van het boek: “ vrede zij met u, zuster .” Een ongelooflijk verhaal over de wereld van terrorisme geheel gewijd aan één persoon; het Belgische meisje uit Charleroi dat een zelfmoordactie uitvoerde in Irak. De eerste en enige zelfmoordactie van Westerse oorsprong. Chris de Stoop is de schrijver. Het meisje veranderde vanaf haar pubertijd van timide persoontje in een idealistische vrijheidsstrijder, bekeerde zich tot de islam en eindigde als terrorist. Terroristen zijn voorbeelden van helden, of misschien is de term anti-held nauwkeuriger om de goede en de slechte uit elkaar te houden. Al kan men zich afvragen of het leven zo zwart

OP BNR hoorde ik Paul van Liempt in gesprek met Joost Bosland. Deze laatste vertelde over zijn boek – de Waanzin rond... Bosland is psychotherapeut en heeft van zijn ervaringen met borderline patiënten nagedacht over het tijdsbeeld van dit moment. De populistische politicus is een symbool van onze tijd, waar iedereen het mee eens zal zijn. Hij vroeg zich af waar de verhuftering in de Nederlandse maatschappij was begonnen. Hij refereerde aan de Nederlandse filosoof Harry Kunneman, van wie de Dikke-ik-gedrag theorie afkomstig is; het volgende lees ik op Bol.com : Lomp gedrag, anderen opzij duwen, alleen voor je eigen belangen gaan, minachting voor andersdenkenden, onverzadigbaarheid en zelfingenomenheid: enkele kenmerken van het dikke-ik dat zich inmiddels in ons land in vele gedaanten manifesteert. Variërend van zelfverrijkende managers, ijdele tv-persoonlijkheden en elkaar verdringende politici tot kijvende columnisten en gewelddadige voetbalsupporters. Het dikke-ik is vrij, autonoo

Emilio Botín - de bestuursvoorzitter van Santander zegt dat de vergelijking van Spanje met Griekenland, net zoiets is als Real Madrid vergelijken met Alcoyano, een team van de tweede divisie. Overigens verloor Real Madrid kort geleden nog van zo'n tweede divisieteam voor "La Copa del Rey" tegen Alcorcon: 1 - 4. Dus in hoeverre de vergelijking zin heeft is maar de vraag. Overigens is de kans dat Real Madrid failliet gaat groot. En wat te denken van Christiano Rolando die zijn waarde maar niet kan vergelden; hij heeft een paar dagen geleden rood gekregen voor een elleboogstoot. Maar ja, het gaat om de economie. En in Spanje "is het stil aan de overkant." Men maakt zich grote zorgen hier. En die stilte is uniek omdat in Spanje men in het algemeen meer uitbundig is. De extra afwaardering (9 miljard reserves door toegenomen wanbetalers - morosidad) van Santander op het Spaanse vastgoed werd niet goed ontvangen. Het bedrijf maakt nog wel 9 miljard winst, slechts 1 mil