Management, Cultuur & Verandering

Morgen gaat TakeAway.com naar de beurs. Dat betekent vaak veel publiciteit en spanning. Op BNR hoorde ik iemand zeggen dat je als belegger moet oppassen met deze business. en Dat blijkt uit de onderstaande cijfers, er staan alleen maar verliezen sinds 2013. De grote vraag is of dit klopt (uit de prospectus). Major trends influencing the online food delivery and pick-up market include:  • Evolving lifestyles drive consumers to shift food consumption towards delivery and pick-up  • Consumer behavior shifting towards ordering online and through the use of mobile applications and paying for food online instead of in cash  Klopt het dat er een trend gaande is van thuisbezorging? In de landen die op de website getoond worden staat Spanje niet en ik kende het fenomeen dan ook niet. Ik had wel van thuisbezorgd gehoord, maar nooit gedacht dat het om een potentieel beursbedrijf zou gaan. Online Fooddelivery. Als je kijkt naar de invulling dan zijn de meeste onderliggende bedrijven Pizz

De medische wereld (vooral de medische spil in  het zorgproces) en de financiële wereld lijken veel op elkaar. Beiden worden bevolkt door hoog opgeleide specialisten. Een cardiologiespecialisatie kan zomaar tien jaar in beslag nemen en dan ben je een bijzondere specialist. Er is hiërarchie in de zorg, maar belangrijker is nog wel dat de specialisten maar koning zijn over een beperkt vakgebied. Als je een decennia hebt gestudeerd over alles op dat gebied dat neemt je zelfvertrouwen niet af. Daar zitten veel positieve kanten aan, zo heeft een chirurg dat zelfvertrouwen nodig om te opereren. Bij de bank- en verzekeringssector werken veel specialisten en het grote verschil met de zorg is natuurlijk dat de risico's van andere omvang zijn: het is en blijft maar geld of vermogen waarmee gewerkt wordt. Dat is toch wel wat anders dan het leven van een mens. De belangrijkste parallel is dat in beide sectoren de specialisten te weinig van elkaars werkgebied weten. Zo nemen de investerings

Biografische dilemma's zijn soms beslissingen of keuzes die je een richting opsturen, al is de grote vraag of je en of hoeveel invloed er precies op hebt. Denk eens aan de vraag: hoe normaal voel jij t.o.v. de groep waarin je je beweegt? Hoe goed pas je binnen een groep en wat bindt je met de andere groepsleden? Groepsvorming begint vroeg en op vele niveaus. Als je op de lagere school () zit dan hoor je bij de groep jongens of meisjes. De bij de jongens gaat het om de groep die aan sport doet en wie daar goed in is. Je kent wel dat mechanisme waarin twee "leiders" worden gekozen en die moeten elk een eigen team samenstellen. De laatste die overblijft wilde blijkbaar geen van beide groepsleiders kiezen. De eerste die gekozen worden passen het beste bij de groep. Zo leek het tenminste. Anders zijn. Op (die) vroege leeftijd valt het anders-zijn nog niet zo op als op de middelbare school of later op de universiteit of op werk. Maar een bekend ingrediënt waar kinderen qua a

Negatieve rente is een recente ontwikkeling die op enkele uitzonderingen na nooit eerder is voorgekomen. De uitzondering komt van een Duits econoom die naar Buenos Aires migreerde en daar problemen ondervond met zijn business en waarvoor hij een recept bedacht met het hier benoemde fenomeen. In alle economische literatuur verschijnt zijn experiment ( Silvio Gesell ). Komt het fenomeen - negatieve rente - zomaar uit de lucht vallen? Desondanks komt het fenomeen toch onverwacht maar niet helemaal uit het niets. Sinds de beginjaren tachtig - toen na o.a. de oliecrisis de inflatie omhoogschoot - begint de rente in alle plaatsen in de wereld te dalen. Dit heeft geleid tot de grootste assetboom in de geschiedenis, deze booms werden rond 2000 (2003) doorgeprikt, maar kwamen met grotere kracht tot leven in de boom van 2006 / 2007. De centrale banken hebben geprobeerd om de business cycli te temperen met rentesturing om zo de inflatie onder controle te houden, en dit lukt met wisselend suc

Toen Het Nieuwe Werken vorm begon te krijgen rond het jaar 2011, zag ik een website: hetnieuwewerkendoejezelf.nl. Deze website bestaat nog wel, maar dan als doorgeefluik naar adverteerders via een blog. Op het Intermediairmagazine lees ik een verhaal van over de vierde industriële revolutie. "Die komt eraan!" Daar schrijft Dik Bijl: Bent u vrachtwagenchauffeur, administratief medewerker of fabrieksarbeider? Dan heeft Dik Bijl nieuws voor u. Uw baan gaat verdwijnen. Misschien niet morgen of volgende maand, maar wel binnen nu en twintig jaar. Ook hoger opgeleiden moeten zich zorgen maken. Een groot deel van het werk van artsen, belastingadviseurs, advocaten en andere kenniswerkers zal in de toekomst worden overgenomen door robots en computers. Volgens de interviewer is dezelfde persoon ook diegene die HNW op de kaart heeft gezet, als ook het einde van hetzelfde fenomeen heeft verkondigd (HNW is dood). HNW heeft dus kort geleefd als thema. Hoe komt dat? Volgens Bijl:

Wat heeft Noorwegen dat andere landen niet hebben? De rijkdommen aan olie is een algemeen bekend fenomeen, maar dat het land een kweekvijver is voor vredebemiddelaars is misschien minder bekend. Wel, het nobelcommittee voor de vrede is een Noorse uitvinding, of in ieder geval wordt in dat Scandinavische land uitgevoerd. Noorwegen is door middel van sleutelfiguren onder haar inwoners het land dat steeds genoemd wordt bij het ontstaan van vredesakkoorden. Zoals in 1993 tussen Israël en Palestinië, later in 1996 in Guatamala tussen de regering en de guerrillastrijders (bron el Sur) en onlangs zelfs blijkt bij de bemiddeling tussen Colombia en de FARC ook een Noorse diplomaat het voorbereidende werk gedaan te hebben*. Volgens ex-nobelcommitteevoorzitter Geir Lundestad heeft de Noorse cultuur hier een belangrijke voedingsbodem voor gegeven: "men haat arrogantie en probeert conflicten zoveel mogelijk te vermijden." Volgens Geir is ook de architectuur van het Noorse landschap gesc

Op de olympische spelen doet deze sport sinds een aantal jaren mee. Van oorsprong lees ik op het internet is het een discipline die in Azië (India) ontstaan is. Nu zijn er vele sporten die uniek zijn, maar bij badminton valt haar singulariteit op als afwijking van het meer traditionele tennis dat eerder is ontstaan. Een afgeleide sport dus net zoals Padel of Squash en tafeltennis. Op deze olympische spelen blijkt dat voor het eerst een westerse deelnemer het badminton-kampioenschap heeft gewonnen, in tegenstelling tot alle voorgaande jaren waar de winnaar een Aziaat zou zijn geweest. Interessant detail leek me dat. Al filosoferend probeer ik een verklaring te vinden in het verschil in cultuur tussen westerse en oosterse beoefenaars en het verschil tussen tennis en badminton. Flexibiliteit is dan het thema dat dit verschil kan verklaren. Bij tennis is flexibiliteit een competetieve eigenschap, maar minder dan bij badminton. Bij tennis gaat het primair toch om (slag-)kracht. Diegen

Ik zit nog wat in de vakantie-lees-sfeer en kwam een boek tegen van econoom Thomas Sowell met als titel A Conflict of visions . Het boek geeft een antwoord op de fundamentele vraag waarom zo vaak politieke conflicten ontstaan terwijl de onderliggende kwesties zo divers zijn en het toch tot conflicterende standpunten leidt. Hoe komt dat? Op youtube staan de essentie van het boek uitgelegd (zie video) en op de Engelse  wikipedia staat de samenvatting. In de Nederlandse versie staat enkel een curriculum van zijn leven. De essentie van het conflict zit in de tegenstellingen tussen aanhangers van een dan wel vrije dan wel een begrensde visie. Constrained en Unconstrained in het jargon van de econoom. The unconstrained vision ... relies heavily on the belief that human nature is essentially good. Those with an unconstrained vision distrust decentralized processes and are impatient with large institutions and systemic processes that constrain human action. They believe there is an ide