Export: Olie en Vrede
Wat heeft Noorwegen dat andere landen niet hebben? De rijkdommen aan olie is een algemeen bekend fenomeen, maar dat het land een kweekvijver is voor vredebemiddelaars is misschien minder bekend. Wel, het nobelcommittee voor de vrede is een Noorse uitvinding, of in ieder geval wordt in dat Scandinavische land uitgevoerd.
Noorwegen is door middel van sleutelfiguren onder haar inwoners het land dat steeds genoemd wordt bij het ontstaan van vredesakkoorden. Zoals in 1993 tussen Israël en Palestinië, later in 1996 in Guatamala tussen de regering en de guerrillastrijders (bron el Sur) en onlangs zelfs blijkt bij de bemiddeling tussen Colombia en de FARC ook een Noorse diplomaat het voorbereidende werk gedaan te hebben*. Volgens ex-nobelcommitteevoorzitter Geir Lundestad heeft de Noorse cultuur hier een belangrijke voedingsbodem voor gegeven: "men haat arrogantie en probeert conflicten zoveel mogelijk te vermijden." Volgens Geir is ook de architectuur van het Noorse landschap geschikt voor de vredescultuur: een ruw en uitgestrekt landschap met afgezonderde dorpen dat uitnodigt voor anonieme bijeenkomsten... (bron) Hoe deze cultuur kon ontstaan uit de aard van de alles behalve vredelievende Vikingen is een grote vraag.
Zoekend op Oil and Peace kom ik o.a. op een boek dat over de combinatie van Olie en vrede gaat, wel in een andere context:
... Specifically, she asks whether investor companies have a responsibility to engage in peacemaking when they invest in conflict zones.
Drawing on years of field experience and new data from corporations, NGOs, and hundreds of personal interviews, Shankleman spotlights three oil-rich countries—Angola, Azerbaijan, and Sudan—that have had vastly differing experiences with both conflict and corporate social responsibility.
...
the reality is that countries with oil and gas resources are among the world’s most persistent sites of conflict,” explains [Jill] Shankleman. (oil-profits-and-peace)
Olie alleen is dus zeker geen bron voor vrede, eerder het tegengestelde. Noorwegen heeft heel verstandig haar olie-inkomsten geborgen in een beleggingsfonds (een van de grootste fondsen ter wereld) in tegenstelling tot Nederland waar de aardgasbaten gebruikt zijn om begrotingen te dichten. dit is echter een ander thema.
Misschien is een andere verklaring voor de rol van Noorse onderhandelaren op vredsgebied wel dat het door haar afgelegen ligging een neutraal gebied vormt dat niemand in de weg zit. Ze kunnen zich zodoende neutraal op stellen, zeker ook omdat ze door de oliereserves nagenoeg altijd zelfvoorzienend zijn geweest.
* - He is Dag Nylander, head of the Norwegian diplomatic team which - along with the hosts, Cuba - acted as guarantors for the Colombian peace process (BBC)
--
--
Wat is dit? Noorwegen heeft op twee-na hoogste aantal psychiaters:
Noorwegen is door middel van sleutelfiguren onder haar inwoners het land dat steeds genoemd wordt bij het ontstaan van vredesakkoorden. Zoals in 1993 tussen Israël en Palestinië, later in 1996 in Guatamala tussen de regering en de guerrillastrijders (bron el Sur) en onlangs zelfs blijkt bij de bemiddeling tussen Colombia en de FARC ook een Noorse diplomaat het voorbereidende werk gedaan te hebben*. Volgens ex-nobelcommitteevoorzitter Geir Lundestad heeft de Noorse cultuur hier een belangrijke voedingsbodem voor gegeven: "men haat arrogantie en probeert conflicten zoveel mogelijk te vermijden." Volgens Geir is ook de architectuur van het Noorse landschap geschikt voor de vredescultuur: een ruw en uitgestrekt landschap met afgezonderde dorpen dat uitnodigt voor anonieme bijeenkomsten... (bron) Hoe deze cultuur kon ontstaan uit de aard van de alles behalve vredelievende Vikingen is een grote vraag.
Zoekend op Oil and Peace kom ik o.a. op een boek dat over de combinatie van Olie en vrede gaat, wel in een andere context:
... Specifically, she asks whether investor companies have a responsibility to engage in peacemaking when they invest in conflict zones.
Drawing on years of field experience and new data from corporations, NGOs, and hundreds of personal interviews, Shankleman spotlights three oil-rich countries—Angola, Azerbaijan, and Sudan—that have had vastly differing experiences with both conflict and corporate social responsibility.
...
the reality is that countries with oil and gas resources are among the world’s most persistent sites of conflict,” explains [Jill] Shankleman. (oil-profits-and-peace)
Olie alleen is dus zeker geen bron voor vrede, eerder het tegengestelde. Noorwegen heeft heel verstandig haar olie-inkomsten geborgen in een beleggingsfonds (een van de grootste fondsen ter wereld) in tegenstelling tot Nederland waar de aardgasbaten gebruikt zijn om begrotingen te dichten. dit is echter een ander thema.
Misschien is een andere verklaring voor de rol van Noorse onderhandelaren op vredsgebied wel dat het door haar afgelegen ligging een neutraal gebied vormt dat niemand in de weg zit. Ze kunnen zich zodoende neutraal op stellen, zeker ook omdat ze door de oliereserves nagenoeg altijd zelfvoorzienend zijn geweest.
* - He is Dag Nylander, head of the Norwegian diplomatic team which - along with the hosts, Cuba - acted as guarantors for the Colombian peace process (BBC)
--
Noorwegen en vrede-architectuur:
The Peace Research Institute Oslo (PRIO) conducts research on the conditions for peaceful relations between states, groups and people.
--
Wat is dit? Noorwegen heeft op twee-na hoogste aantal psychiaters:
Reacties