Een kwestie van conflicterende visies
Ik zit nog wat in de vakantie-lees-sfeer en kwam een boek tegen van econoom Thomas Sowell met als titel A Conflict of visions. Het boek geeft een antwoord op de fundamentele vraag waarom zo vaak politieke conflicten ontstaan terwijl de onderliggende kwesties zo divers zijn en het toch tot conflicterende standpunten leidt. Hoe komt dat?
Op youtube staan de essentie van het boek uitgelegd (zie video) en op de Engelse wikipedia staat de samenvatting. In de Nederlandse versie staat enkel een curriculum van zijn leven.
De essentie van het conflict zit in de tegenstellingen tussen aanhangers van een dan wel vrije dan wel een begrensde visie. Constrained en Unconstrained in het jargon van de econoom.
The unconstrained vision
... relies heavily on the belief that human nature is essentially good. Those with an unconstrained vision distrust decentralized processes and are impatient with large institutions and systemic processes that constrain human action. They believe there is an ideal solution to every problem... (WIKIPEDIA, zie link boven)
The Constrained Vision
... relies heavily on belief that human nature is essentially unchanging and that man is naturally inherently self-interested, regardless of the best intentions. Those with a constrained vision prefer the systematic processes of the rule of law and experience of tradition. Compromise is essential because there are no ideal solutions, only trade-offs... (WIKIPEDIA, zie link boven)
Het gaat hier om een model waar niet iedereen mee vertrouwd is. Zelf ben ik als eerste geneigd om na te gaan hoe hier ik zelf in sta, en dan vooral in veranderingsmanagement.
Al staat hier een beknopte samenvatting, de essentie kent iedereen wel, vooral door de symbolische begrippen begrensd en onbegrensde (mogelijkheden). Om te beginnen gaat zo'n beetje alles dat ik over veranderingsmanagement heb geschreven uit van begrenzing. De natuur van organisaties begrenst de verandering, de cultuur is nog wel bij te spijkeren.
Of dat betekent dat alles opeens centraal bestuurd moet worden vind ik wat ver gaan, maar het gaat hier om een samenvatting van de theorie van Sowell (ik heb het boek niet gelezen).
Het grootste probleem met veranderingen is dat je wel mag uitgaan van de onbegrensde VISIE, maar op het moment dat je de TIJD erbij betrekt creëer je een probleem. Onbegrensde mogelijkheden worden automatisch door de tijd aan banden gelegd.
In de unconstrained visie geloof ik ook. Volgens Sowell kan dat dus niet, omdat je dan een conflict krijgt, dan wel binnen een karakter dan wel binnen groepen.
Als het gaat om projectmanagement of persoonlijke ontwikkeling dan moet je van begin af aan uitgaan van de unconstrainde visie. Al gaande weg kan het geen kwaad om grenzen af te bakenen. Ook al heeft Sowell het over politieke visies werkt zijn theorie goed binnen organisaties waar voorstanders en tegenstanders van het ontwikkelen van organisatorische activiteiten in conflict komen puur omdat ze uitgaan van een verschil van visie als het gaat om tijd en mogelijkheden.
Op youtube staan de essentie van het boek uitgelegd (zie video) en op de Engelse wikipedia staat de samenvatting. In de Nederlandse versie staat enkel een curriculum van zijn leven.
De essentie van het conflict zit in de tegenstellingen tussen aanhangers van een dan wel vrije dan wel een begrensde visie. Constrained en Unconstrained in het jargon van de econoom.
The unconstrained vision
... relies heavily on the belief that human nature is essentially good. Those with an unconstrained vision distrust decentralized processes and are impatient with large institutions and systemic processes that constrain human action. They believe there is an ideal solution to every problem... (WIKIPEDIA, zie link boven)
The Constrained Vision
... relies heavily on belief that human nature is essentially unchanging and that man is naturally inherently self-interested, regardless of the best intentions. Those with a constrained vision prefer the systematic processes of the rule of law and experience of tradition. Compromise is essential because there are no ideal solutions, only trade-offs... (WIKIPEDIA, zie link boven)
Het gaat hier om een model waar niet iedereen mee vertrouwd is. Zelf ben ik als eerste geneigd om na te gaan hoe hier ik zelf in sta, en dan vooral in veranderingsmanagement.
Al staat hier een beknopte samenvatting, de essentie kent iedereen wel, vooral door de symbolische begrippen begrensd en onbegrensde (mogelijkheden). Om te beginnen gaat zo'n beetje alles dat ik over veranderingsmanagement heb geschreven uit van begrenzing. De natuur van organisaties begrenst de verandering, de cultuur is nog wel bij te spijkeren.
Of dat betekent dat alles opeens centraal bestuurd moet worden vind ik wat ver gaan, maar het gaat hier om een samenvatting van de theorie van Sowell (ik heb het boek niet gelezen).
Het grootste probleem met veranderingen is dat je wel mag uitgaan van de onbegrensde VISIE, maar op het moment dat je de TIJD erbij betrekt creëer je een probleem. Onbegrensde mogelijkheden worden automatisch door de tijd aan banden gelegd.
In de unconstrained visie geloof ik ook. Volgens Sowell kan dat dus niet, omdat je dan een conflict krijgt, dan wel binnen een karakter dan wel binnen groepen.
Als het gaat om projectmanagement of persoonlijke ontwikkeling dan moet je van begin af aan uitgaan van de unconstrainde visie. Al gaande weg kan het geen kwaad om grenzen af te bakenen. Ook al heeft Sowell het over politieke visies werkt zijn theorie goed binnen organisaties waar voorstanders en tegenstanders van het ontwikkelen van organisatorische activiteiten in conflict komen puur omdat ze uitgaan van een verschil van visie als het gaat om tijd en mogelijkheden.
Reacties