Posts

Posts uit 2016 tonen

Cultuur is ... altijd weer terugkijken

Afbeelding
Het einde van het jaar is traditioneel een moment om terug te kijken. Het jaaroverzicht. Wat gebeurde er in 2016. Wel, Ranomi zwom voor de olympische spelen. In trouw een geweldig interview met Ranomi Kromowidjojo, verloren als sporter, gewonnen als mens . Er zit een dubbele betekenis in die titel. In het interview vertelt ze dat ze een nieuwe coach heeft gevonden die vooral naar de toekomst kijkt: Nadat ze erover gaat praten, vindt ze de weg omhoog terug. Van den Brink vraagt haar waar ze gelukkig van wordt. Bij hem leert ze vooruit te kijken. "Hij vroeg: 'wat wil je, waar zie je jezelf?' Hij is anders dan een sportpsycholoog, bij wie je vooral terugkijkt." Gesprekken gaan niet over slagfrequenties of splittijden. Soms gaat het maanden zelfs niet over zwemmen. Kromowidjojo leert gebeurtenissen herkennen waar onnodig energie naartoe gaat. Dat kunnen grote dingen zijn, maar ook kleine irritaties. "Stel dat alle stoplichten op weg naar het zwembad allemaal

Niet crisisbestendige architectuur

Afbeelding
The architecture of collapse is een boek van Mauro Guillen. In de presentatie van het concept beschrijft hij de relatie tussen twee architectuurtermen; die van complexiteit en koppeling (coupling). De eerste daarbij is dan meestal positief voor het globale systeem omdat complexe systemen schokken kan absorberen. De tweede component echter - waar de nadruk ligt op strakke koppelingen - zorgt dat systemen onstabiel kunnen worden waardoor uiteindelijk de kans op instorten bestaat. De presentatie waarin Guillén zijn theorie uitlegt is op youtube beschikbaar: https://www.youtube.com/watch?v=MSBFORC7mmw Sinds kort is zijn werk ook in boekvorm beschikbaar waar de theorie van de presentatie uit 2014 verder is uitgewerkt. De presentatie geeft twee voorbeelden van bovenstaande theorie: de Eurozone en de bilaterale relaties tussen de VS en China. Bij de Eurozone is het verhaal dat complexiteit op zich geen probleem is en dat een complexe EU goed kan bestaan, het probleem begint wanneer de

Psychiatrie klaar voor verandering

Afbeelding
Elke dag is er wel een onderzoek. De wetenschappenlijke wereld is supercompetitief, hetgeen betekent dat je vaak extreme stellingnames moet innemen om nog gehoord te worden. De media verkopen het onderzoek door met emotieve kranten-koppen, zoals deze in trouw: psycho-pillen doen meer kwaad dan goed :  Meer dan een miljoen Nederlanders slikken pillen tegen depressies, psychoses, angsten en hyperactiviteit. Bijna allemaal hadden ze dat beter kunnen laten, vindt epidemioloog Dick Bijl. ... Komende week verschijnt het nieuwe boek van de Deense hoogleraar geneeskunde Peter Gøtzsche, waarin hij fel van leer trekt tegen de medicijnen die in de psychiatrie op grote schaal worden voorgeschreven terwijl hun werkzaamheid op zijn best twijfelachtig is. Dick Bijl, arts en epidemioloog, schreef bij de Nederlandse editie van Gøtzsche's boek een inleiding over psychofarmaca in Nederland. ... "Gøtzsche stelt vast dat de psychiatrie in een diepe crisis is beland. En dat is niet zomaar een b

Discipline en/of passie

Discipline is een thema dat gebruikt wordt bij persoonlijke prestaties, maar ook breder te gebruiken is. Zo wordt het typisch gebruikt in de militaire omgevingen, waar de nieuwe recruten "discipline moet worden bijgebracht." Sporters zijn vaak van nature disciplinair ingesteld in de zin dat ze van hun oefening een gewoonte hebben gemaakt die ze niet opgeven. hier zit misschien het verschil tussen de professional en de amateur. Deze laatste kan best een training overslaan. Maar de echte topsporter is erop getraind dat juist de constantheid nodig is om topprestaties te blijven leveren. Disciplinaire maatregelen zijn maatregelen tegen bijvoorbeeld jongeren die een straf uitzitten omdat ze klein misdrijf hebben begaan. Discipline leren is in dat geval je leren houden aan de regels. De vrijheid dat alles maar kan staat haaks op disciplinaire orde. Wat is dan discipline? Bijvoorbeeld dat je elke dag oefent of gericht tijd reserveert voor een activiteit naar keuze. Stel dat je

Creativiteit. Over vroeg- en laatbloeiers

Afbeelding
In the film The Rewrite (2014) speelt Hugh Grant een screenwriter die een succesvolle film op zijn naam heeft staan en vervolgens in een persoonlijke crisis beland als er geen nieuwe hit volgt. Hij neemt na lang aarzelen een baan aan als een docent screenwrting op een "College" in de VS. Zijn tegenspeler is een strenge en old school professor literatuur die de roman van Jane Austen's Sense and Sensibility als favoriet en voorbeeld neemt in en voor haar leven. De scenarioschrijver kreeg op jonge leeftijd al succes "omdat hij vond dat het anders moest," en zo geschiedde, maar het vervolg kwam maar niet uit de verf, zelfs niet een sequel . De roman van Jane Austen verklaart symbolisch de karakter-uitersten die in deze film aan de orde komen en als tweede is er een referentie naar het boek Late Bloomers over de rol van de kunstenaars en hun creatieve proces. Late bloomers (Brendan Gill, 1998) refereert logischerwijs aan die artiesten (c.q. professionals) die z

Stijlverschillen - Picasso versus Dali

Afbeelding
Stijl is een concept dat in veel gebieden wordt gebruikt. In de kunst bijvoorbeeld kan de stijl een bepaalde eigenschap of een typische manier van schilderen benoemen. In de mode wordt het gebruikt om een ​​zekere neiging tot kleden te beschrijven. En stijl wordt ook gebruikt in de architectuur om min of meer hetzelfde uit te drukken - de wijze - waarop een gebouw is gebouwd, zoals: klassiek, modern, gotisch, enz. En zelfs organisaties hebben hun stijl als het gaat om het organiseren van activiteiten en het uitvoeren van beleid. dat beleid is al een vorm van een stijl. Dit is minder zichtbaar, maar even belangrijk, omdat stijl (vorm aan) identiteit en authenticiteit geeft. Bewustwording van verschillen in stijl in andere gebieden - zoals schilderen - zou kunnen helpen om de verschillen en het belang van stijl in organisaties te begrijpen. Bijvoorbeeld het verschil in stijl tussen de twee Spaanse schilders: Pablo Picasso (uit Malaga) en Salvador Dali (uit Catalonië). Beiden hebben h

BPost zonder NL Post

Afbeelding
Het standaard stramien van globalisering heet overnames of evt fusies. Een bedrijf groeit naast autonieme omzetgroei in de moderne wereld voornamelijk door overnames. Maar Nederland zet achter de geprojecteerde overname van PostNL door het Belgische BPost een kruis: ze houdt de fusie tegen. In de media verschijnen diverse kritieken, onder andere over de moeizame manier van de Belgen om de overname te communiceren. "Tot drie keer toe gaat het fout." Vreemd. BPost is qua omvang een aantal keer groter dan PostNL en dat feit werd een van de bezwaren voor de Nederlandse politiek. Ook is BPost nog in Staatshanden en PostNL niet. Beide maken een soortgelijke geschiedenis door. BPost krijgt een nieuwe naam in 2010 (van Post la Post naar BPost) PostNL bestaat sinds 2011. In 2011 gaat Bpost via een IPO naar de beurs. Gedeeltelijk, PostNL splits zich af van TNT na de overname door UPS. Qua business lijken de beide bedrijven op elkaar. Het gaat om de gewone postbezorging, de pakke

De vader van Kaïn

Afbeelding
... Is een televisiefilm die onlangs in twee delen in Spanje werd uitgezonden. Het verhaal is gebaseerd op het boek met de gelijknamige titel van de schrijver Rafael Vera. Het is een ingenieus verhaal dat je op twee manieren kan lezen. Bijvoorbeeld - Spoileralert voor diegenen die de film kunnen zien - over de manier waarop krachten (gesimplificeerd als oorzaak en gevolg) in de cultuur (door)werken. Zo is deze vader op werkbezoek in het noorden van Spanje waar hij in het hostal bevriend raakt met een meisje, dat op jonge leeftijd de eigenares is geworden van het lokaal. Ze krijgen al snel een relatie, terwijl de jongeman zelf in Madrid getrouwd is met een vrouw die op het punt staat te bevallen. Hij heeft om zakelijke redenen verzwegen dat hij getrouwd is en was niet op zoek naar een relatie maar de aard van het werk werpt hem min of meer in de handen van deze jonge dame. Als het werk afgelopen is keert hij na twee maanden terug naar Madrid. Daar wordt hij vader van een zoon en -

Frietjes in Cadiz

Afbeelding
Cádiz is een van de Spaanse provincies in Andalusië, en in vergelijking met de provincie Malaga, weinig internationaal georiënteerd. Het is een stad met een universiteitsleven, maar met nauwelijks buitenlandse studenten. Cadiz is misschien wel om die redenen nog redelijk goedkoop, het is een uithoek in (Zuid) Spanje. En de combinatie van (gedeeltelijke) studentenstad en uithoek is zichtbaar in het prijsniveau. Op geen enkele andere plek in Spanje kan je nog een biertje kopen voor 40 cent (als je zoekt op het internet vindt je deze prijs ook in Madrid). Biertje 40 cent. Wat wil je nog meer? Patat. Even verderop in de stad die vol staat van typische bars en cafés ligt inderdaad een frietzaak, frietjes.com  (in Spaanse variant:  www.frityes.com) Het is een smalle soort winkelachtige snackbar met een toonbank waarachter de acht soorten frietsaus uitgestald staan. Met een kleine bar met drie krukken en een kassa en dan natuurlijk de friteuses. De "zakken" friet, de typis

Lekker sportief, CR7

Afbeelding
Op twitter zweeft de grap over Ronaldo en Messi door de spelonken, met als context dat de laatste altijd beter is dan de eerste, behalve nu dan als het gaat om belastingonduiking wint Ronaldo eindelijk van Messi . Volgens zeggen gaat het om 165 miljoen euro die hij via belastingparadijzen rondgesluist heeft om minder belasting te betalen. Lekker sportief?  Dat zijn dus de idolen van onze tijd, je betaalt 100 euro voor een plaats in de arena van el classico (die dan deze zaterdag in een onnozol gelijkspel eindigt, 1-1) , en je weet dat het geld dat CR7 verdient met zijn marketing nauwlijks de algemene economie helpt, maar vooral in zijn eigen zak verdwijnt. Voorbeeldige sporters, of gewoon jochie die miljoenen verdienen per jaar maar verder mensen zoals jij en ik? Topsporters anno 2016. Toch klinkt het niet erg sportief. "Wij" die hard voor ons geld moeten werken en "zo eerlijk mogelijk" belasting betalen, en dan die topsporters die via exclusieve adviseurs z

Cuba (ooit weer) libre? ... And who cares

Afbeelding
Met het overlijden van de "Comandante" kunnen we in het westen één ding wel concluderen: nobody cares anymore . Fidel was een anachronisme geworden. Een leider die ooit misschien nut heeft gehad, maar totaal geen antwoord had op de problemen van de moderne tijd. #Fail! Trump noemde hem een " brutal dictator ," en in meer gesofisticeerde nieuws- en opiniebladen kwam steeds weer boven dat het Castro puur om macht ging. In die zin was de studie die Fidel volgde wel typerend.  Fidel was de zoon van een Spaanse boer die naar Cuba migreerde en daar een succesvol landbouwbedrijf begon. Zijn zoon besloot rechten te gaan studeren. Rechten. Bij het selecteren van een studie kan men letten op het aspect om mensen te willen helpen. Dat kan bij rechten. Maar stel nu dat je nu in de afgelopen 56 jaar rechten ging studeren in Cuba, welke toekomst heb je dan gehad? Je studeert het rechtssysteem van het regime van Castro. Als leider zocht Castro een systeem om de bevolking koe

Damage control 101

Afbeelding
Er kwamen tal van voorbeelden over de laatste jaren, met als VW Volkswagen de typische case hoe het niet moet: zij, de VW leiding verdedigde tot het laatste moment de VW-ingenieurs terwijl ze eenvoudig hadden moeten toegeven dat er fouten werden gemaakt in de diesel-gate affaire. Anderen, gaven het eerder al - dan misschien schoorvoetend - toe dat er fouten waren gemaakt. En wat doet Clinton: die geeft de FBI de schuld van haar campagneverlies. Dat is in eerste plaats toonbeeldig voor een slecht verliezer, maar ook het resultaat van matig damage control . De uitlekte e-mails was misschien wel een groter olievlek dan het ongeval van BP. Maar waar deze laatste snel zaken op orde zette, bleef Clinton maar hat onhandig over haar gemaakte "fout". I was wrong. Maar daarmee was de kous nog lang niet af. Ze had de FBI veel meer als stakeholder moeten zien, terwijl ze duidelijk genoeg enkel oog had voor haar klant (bepaalde focusgroepen die als swing-states de meeste resultaat

Jazz: de muziek van de vrijheid

Afbeelding
In de renegade history of the United States, schrijft Thaddeus Russell over de invloed van "afvallige" culturen zonder wiens invloed Amerika nooit groot zou zijn geworden. In deel twee - how the white man lost his rhythm - geeft hij voorbeelden van Ierse (St Patrick), Joodse (Bob Dylan) en Italiaanse (Sinatra, Madonna) helden die gezorgd hebben voor de integratie van hun groepsleden.   Deze drie groeperingen vulden de leegte die ontstond omdat de White Pilgrims zo nodig een puriteins leven moest leiden om als Good American over te komen. Een van de eerste mijlpalen van de settlelaars was om het zondevolle dansen te verbannen uit hun dagelijks bestaan. Over zijn boek vertelt Russell: By tracing the path of immigrants from arrival as “primitives” to assimilation as “civilized” citizens, I explained that white people lost their rhythm by becoming good Americans. I presented evidence that without organized crime, we might not have jazz, Hollywood, Las Vegas, legal alcohol, bir

Sales & de productiviteitsmatrix

Afbeelding
Ik houd van modellen, in die zin lijk ik op Donald Trump. Het verschil is misschien dat mijn modellen de werkelijkheid proberen te simuleren, terwijl er tussen zijn modellen en de werkelijkheid geen verschil zit. De naam Trump valt niet toevallig. Want als het gaat om productiviteit dan valt hij precies in een van de vier categorieën van de productiviteitsmatrix. Die matrix heb ik een jaar of zeven ontwikkeld om bedrijfssimulaties te maken. Die simulaties zijn er nooit echt van gekomen, maar de matrix blijft bestaan en zijn waarde houden. Want hoezeer zit het model dichtbij de werkelijkheid als het gaat om Trump en zijn voornaamste productiviteitskenmerk: dat van SALESMAN. Trump is een en al verkoop. Bij verkopen gaat het vooral om de emotie. Dat betekent niet dat bij andere productiviteitsrollen er geen emotie speelt, maar toch minder. Het aardige van deze verkopersrol is dat hij in de organisatiewereld nauwelijks verdient. Verkopers en vertegenwoordigers verdienen veel slecht

Er is goud genoeg, waarde nihil

Afbeelding
Als het gaat over goud en haar waarde dan zijn er twee, hoogstens drie kampen van meningen. Twee die lijnrecht tegenover elkaar staan als het gaat om de waarde van het element, en de derde groep zal de discussie niet boeien. Economen (1) zijn veelal vertegenwoordigd in het eerste kamp van tegenstanders die menen dat de waarde van goud overschat wordt door speculanten die een crisis voorspellen, waarin of waarna inflatie zal heersen die de waarde van geld zal uithollen. Ik voel me thuis in dat kamp: dat voorspellen is al lastig en de grote onzekerheid voor het investeren in goud is wanneer je het moet verkopen. Wanneer is de crisis voorbij en wat betekent dat dan voor de prijs van goud? Voor de meeste goudfondsen kan je maandelijks instappen en wordt de waarde van zo´n fonds intrinsiek berekend. Uitstappen kan dan ook pas op de eerste dag van de nieuwe maand. Een crisis houdt zich natuurlijk niet aan een kalender en de kans is groot dat de marktprijs voor het edelmetaal als is genorma

9/11 - Outsider wint van insider

Afbeelding
We leven op dit moment in een zeer turbulente wereld en het bewijs daarvan is dat deze moeilijker te voorspellen is. Zowel bij het #Brexit-referendum als nu bij de verkiezingen in de VS hadden de forecasters het fout*. Hoe komt dat? Een van de oorzaken die in me opkomt is dat de meningen meer fluctueren en dat diegenen die onzeker zijn niet hun werkelijke voorkeur uitspreken tot op het allerlaatste moment, zoals de shy-voters . In psychologische (MyersBriggs) termen zijn de perceivers (P) in de meerderheid tov de judgers (J) die al veel eerder hun mening vastleggen en vasthouden. Acht jaar na de verkiezing van Obama, acht jaar verder in de crisis die maar niet verdwijnt verkiest men in de VS een nieuwe president. Op het internet zijn websites die inzicht geven in hoeverre Obama zijn beloftes heeft ingelost (did Obama accomplish his goals) en dan blijkt dat nog best wel zo te zijn, al is het maar hoe je het bekijkt. Healthcare voor iedereen scoort het meest zichtbaar. Maar zaten de

Cultuur begint bij Persoonlijk Partnership

In aansluiting op de broer van Antonio : Persoonlijk betekent hier individueel of privé als tegengesteld aan "zakelijk." Zakelijke partnerkeuze heeft natuurlijk ook alles met cultuur en cultuurverschillen te maken, maar daar gaat het nu niet om. Een van de eerste keuzes in iemands leven die te maken heeft met cultuur, gaat om de vraag: met wie doe ik dit samen, wie zoek ik voor mijn project? Algemeen gesteld, wat brengt u ertoe om met iemand anders samen te gaan? Samenleven, samenwerken, ... Alles wat een individu doet heeft meestal weinig met cultuur te maken, hij is zelf verantwoordelijk voor zijn daden, de culturele context heeft minimale invloed. Maar zodra men een partner kiest begint ook cultuur een rol te spelen en daarmee cultuurverschillen. Vragen die dan relevant zijn zoals deze: Welke culturele achtergrond heeft uw relatie? Houdt hij of zij juist wel of juist niet van sport, studie, uitgaan / entertainment en of van de natuur? En hoe groot zijn die versc

De economie van het algemeen welzijn

Afbeelding
Hoe ver reikt de verdorvenheid van het kapitalisme, welke tegenkrachten roept dit systeem op? Een jaar geleden schreef iemand: Door deze lachende vrouw stierven gewone mensen op het strand in Tunesië . Waarom stierven die mensen gisteren op het strand bij Sousse? Ze stierven er omdat ze dachten dat ze er veilig waren. ...  ... De tientallen die stierven op dat strand gisteren, volstrekt weerloos, machteloos, stierven omdat hen een wereldbeeld is aangesmeerd dat in werkelijkheid niet bestaat. Veiligheid. Vrijheid. Vertrouwen. Democratie. Deze introducerende woorden zijn van Joost Niemöller. Het gaat om de aanslag destijds in Tunesië waar niets vermoedende toeristen afgeslacht werden door terroristen en waar de blogger Hillary Clinton verantwoordelijk voor stelde. Ik vind de vergelijking te ver gaan. Zelf zou ik zeggen dat je als toerist die naar goedkope zonbestemmingen zoekt verantwoordelijk bent voor je keuze en temeer als je weet dat er een Arabische lente woedt die niet gehe