Management, Cultuur & Verandering

Beleggers hebben geen eenvoudig leven op dit moment en de Imtech-koers-crash is geen uitzondering in een klimaat waar achterblijvers in de markt verslonden worden door hyena-achtige (hedge) fondsbeheerders. In het geval van Imtech heeft de oplettende belegger echter kunnen zien dat de koers als vanaf vroeg 2012  onder druk stond. Een teken dat steeds meer mensen horen of merken dat er iets in de lucht hangt. Terwijl de financiële crisis nog niet achter ons ligt is Imtech een geval dat lijkt op het bijna omvallen van een regionale bank. De business van het bedrijf had het tij mee en in een groeiende markt vielen de problemen niet op. Verderop "in het verhaal," blijkt dat de cultuur van Imtech onder andere te maken had met een goed-nieuws-show en dat is ook dan ook niet uniek. Bij de financiële bedrijven wilde men niet teveel kritiek horen uit de lagere gelederen en moest het verkoopproces doorgaan. "The show must go on." Zelfs de belegger die vrijdag in de zaal za

Denk aan een goede verkoper, en denk vervolgens aan de vraag: is hij of zij creatief of flexibel? Wat maakt hem nu zo krachtige verkoper? Een effectieve verkoper is iemand die leeft in taal. Creativiteit heeft meestal niet direct met taal te maken, al sluit het de taal niet uit. IT'ers en exact-geschoolde-professionals zijn vaak wel creatief maar minder flexibel. Deze groep is vaak minder goed in taal en blinken eerder uit in exacte vakken. Nu is wiskunde ook een taal, maar een zeer specifieke taal. Zo kan een werknemer met een dergelijke achtergrond wel goed overweg met anderen die zijn taal spreken (wiskunde of andere exacte dialecten), maar heeft het vaak moeilijk om te converseren over dagelijkse bezigheden. Zo niet een vertegenwoordiger, die juist die taal van alledag spreekt en zich kan verplaatsen in de taal van de klant. Het begint vaak met een groet die zeer persoonlijk is. Tegen mij zegt de salesman "goedendag jongeman," maar even vlot begint hij met: hé hal

Herinnert u zich nog, ... hoelang geleden was het dat de media schreeuwde over "there is no alternative." Door de lage spaarrentes en de hoge vermogensrendementsbelasting zou u als particuliere belegger risico lopen op uw spaarsaldo. Obligaties waren "ook gevaarlijk," door diezelfde lage rente, want wat als nu opeens de rente gaat stijgen? En goud "was ook geen veilige haven meer. Er ontstond daadwerkelijk een korstondige euforie op de Nederlandse beurs, die evensnel weer teneinde leek. Opeens is het klimaat danig veranderd... van "there is no alternative," jumpen we naar "Fear the FED." Ik beschouw mezelf als een leek als het gaat om het beleid van de FED en vooral om de meer recentelijke "QE"-programmas. Terwijl ik dit zo opschrijf besef ik dat ik nog niet eerder een echte uitgebreidde studie heb gedaan naar dit programma en wat het preciés behelst. Ik ben tot nu toe afgegaan op wat ik er in de media over lees. Ik ben ook bel

Corne van Zeijl schreef een aardig artikel over De CEO, " hoe herken je een goede CEO ." Het artikel geeft een aantal aanknopingspunten voor de belegger die al dan niet een bedrijf links kan laten liggen afhankelijk van het ( privéleven  of) gedrag van de CEO. Dit is een aardige aanvulling op de vaak nutteloze financiële informatie die bedrijven zelf produceren. Het grote tekort van het artikel zit in het zeer gelimiteerde gebruik; "Goed," is namelijk een normatief begrip. Wat is goed? Welke norm gebruik je daarbij? Een ander titel zou kunnen zijn: wat is de waarde van een CEO? ik heb deze wel eens gebruikt, bijvoorbeeld toen de nieuwe CEO van Unilever werd aangekondigd. Ik meen dat de beurswaarde van het bedrijf direct met een paar miljard steeg omdat de markt deze verandering zo positief inschatte. Maar hoe meten we vervolgens de waarde van een CEO? En laten we een paar CEO noemen, en terugkijken hoe "goed" of waardevol deze waren. De CEO van Cor

Een veldslag verliezen, maar een oorlog winnen... Het militaire jargon heerst nog binnen de organisatiewereld, en net zo goed in de financiële wereld. En waarom ook niet binnen het domein van de (hedge) fundmanagers? Het verschil in bovenstaande organisatieconcepten zit in de focus: bij tactiek (een veldslag) ligt de focus op de korte termijn, bij strategie ligt de focus op de lange termijn. Terwijl ik dit stukje zit te vormen, lees ik op het internet  dat niet iedere belegger even snel toegang heeft tot dezelfde informatie... : IT FINALLY COMES OUT: Elite Traders Are Getting Access To Data Before Everyone Else. Maar heel nuchter lees je vervolgens een andere waarheid op het internet: "ja, maar als jullie - de kleine belegger, de amateurs, ... ook eerder deze informatie zouden krijgen dan zou je toch niet weten wat er mee te doen!" Voorkennis is ook een thema wat je eenvoudig bij hedgefundsmanagers kan plaatsen, maar ik laat dat even voor wat  het is. Wanneer het g

Wat is het verschil tussen speculeren en beleggen? Ik heb een variant op deze vraag trachten te beantwoorden in een scriptie ('95) over het debacle van het EMS, de voorganger van de Euro. In hoeverre kon een investeringsactie tegen het Britse pond gezien worden als een speculatie als de markt weet dat een situatie niet houdbaar is? Speculeren is wat klanten in een casino doen, ze gokken op winst en doen dat meestal door een systeem te gebruiken; bijvoorbeeld op zwart bieden en de inleg verdubbelen wanneer rood valt. Toch is tegen het systeem van een casino niet op te bieden omdat het statistisch zo ontworpen is dat de klant niet kan winnen. Bij beleggen is er geen bank of tegenpartij die het systeem aanbiedt, maar handelt ieder tegen een anonieme tegenpartij. Toch ook hier zijn sommige producten minder neutraal opgebouwd dat op het eerste gezicht blijkt. Alle turbos*, sprinters en speeders bijvoorbeeld hebben een mechanisme in zich waarin de uitgever - de bank - de positie sl

Toen ik dit boek zag liggen besloot ik het direct te kopen omdat ik al over de verschijning gehoord had, vooral ook na het lezen van De droom van de kelt  stond het op mijn verlanglijst. En tijdens het lezen van Congo, een geschiedenis, begreep ik direct waarom het als een bestseller te boek stond; het is vooral de prozagerichte schrijfstijl waarin je als lezer voortdurend getrakteerd wordt op een verwachting die niet al te lang na verschijning ingelost wordt. Ook zijn het de grote aantal metaforen die het verhaal direct tot de verbeelding laten spreken. Bijvoorbeeld die van het land als flatgebouw vol met luidruchtige buren die elkaar lastigvallen. Niet geheel toevallig vond ik ook het boek van de (Amerikaanse) journalist en "ontdekkingsreiziger" Stanley die in het begin van Congo genoemd wordt waarin hij op zoek gaat naar Dr. Livingstone. Dat boek bevat nog ouderwetse tekeningen over het Afrikaanse leven en deze tekeningen sturen de verbeelding van de lezer. Congo bev

Waarom gedragen sommige professionals zich zo amateuristisch? Amateur of professional, of professioneel? Is (werkt, opereert, doet, ...) een amateur minder professioneel dan een prof? Volgens de kennis op wikipedia gaat het bij het verschil tussen beide niet zozeer om de capaciteit, als wel om de motivatie van beiden. Het motief of doel is bij de prof om geld te verdienen met / door zijn professie, en bij de amateur is het financiële motief ondergeschikt aan de activiteit. De amateur heeft een "voorliefde" voor wat hij doet, maar realiseert zich dat deze liefde beperkt is voor de zakelijke wereld. Een amateur heeft geen officiële scholing ondergaan. Voorbeelden: Amateur voetballer, of sporter Amateur schilder, schrijver of in 't algemeen kunstenaar Amateur computerdeskundige Amateur belegger, ... De organisatorische kant van de amateur is ook interessant. Daar waar de pro zich verbonden heeft aan een disciplinaire structuur, ontbreekt die vaak bij de amateur. Zo zo