De waarde van een CEO
Corne van Zeijl schreef een aardig artikel over De CEO, "hoe herken je een goede CEO." Het artikel geeft een aantal aanknopingspunten voor de belegger die al dan niet een bedrijf links kan laten liggen afhankelijk van het (privéleven of) gedrag van de CEO. Dit is een aardige aanvulling op de vaak nutteloze financiële informatie die bedrijven zelf produceren.
Het grote tekort van het artikel zit in het zeer gelimiteerde gebruik; "Goed," is namelijk een normatief begrip. Wat is goed? Welke norm gebruik je daarbij?
Een ander titel zou kunnen zijn: wat is de waarde van een CEO? ik heb deze wel eens gebruikt, bijvoorbeeld toen de nieuwe CEO van Unilever werd aangekondigd. Ik meen dat de beurswaarde van het bedrijf direct met een paar miljard steeg omdat de markt deze verandering zo positief inschatte.
Maar hoe meten we vervolgens de waarde van een CEO?
En laten we een paar CEO noemen, en terugkijken hoe "goed" of waardevol deze waren.
De CEO van Corporate America, Obama. Hij werd destijds vol lof ontvangen. Vandaag de dag leren we over zijn afluisterpraktijken. Hoe goed heeft Obama het nu gedaan?
De burgemeester van Rotterdam. Hij werd destijds in het licht van de Obama-ontwikkelingen gekozen. Welk verschil heeft deze man nu gebracht aan de stad?
Ben Bernanke? Hoe goed is hij? OF zijn voorganger, Allen Greenspan, of Paul Volcker?
Nog dichter bij huis, Mark Rutte of die jonge van de PvdA, hoe heet hij ook alweer? Hoe goed zijn zij. Is de huidige premier beter dan Joop den Uyl, of Dries van Agt?
U zult zeggen dit zijn geen echte CEO's. Klopt.
Laten we verder kijken. Hoe is in het schooldomein de organisatie verbeterd sinds de opkomst van een echte directeur op (lagere) scholen? Is de kwaliteit toegenomen?
Ook geen goed voorbeeld?
Philips dan. Er komt een nieuwe CEO, hij maakt een gigantische reservering voor een noodzakelijke reorganisatie en niet toevallig vallen nieuwe kwartaal- en jaarcijfers mee. Is hij dan een goede CEO?
Of de CEO die jarenlang KPN heeft bestuurd, Hoe heette hij ook alweer? Die (de koers van het aandeel) KPN van 12 naar één euro vijftig heeft gebracht. Was hij dan een goede CEO?
Of Marianne Sint, ex PVDA-politicus, heeft beste zorgbestuurder van het jaar x op haar naam staan. Is zij een goede CEO? OF wouter Bos, die nu bestuurder wordt van het VUMC? IS hij een goede CEO? Was hij een goed politicus of een waardevolle partner bij KPMG?
Van deze laatste kunnen we zeggen dat hij in ieder geval niet stijlvast is. Als politicus van linkse signatuur verkiest hij status (bestuurder van een academisch ziekenhuis) boven geld ("vier ton bij KPMG"). Maar wat kan een zo'n jongen nu veranderen bij het VUMC.
Overigens, qua kernwaarden past Bos weer precies bij het VUMC. Betrokkenheid, Zorgvuldigheid en ambitie. Aan ambitie ontbreekt het bij Wouter Bos niet. "Als Sint een topklinisch ziekenhuis krijgt, dan wil ik minimaal een academisch ziekenhuis leiden," hoor je hem denken. Voor wat betreft Zorgvuldigheid en betrokkenheid is het al moeilijker vast te stellen. Een politicus is in het algemeen niet erg betrokken.
De meest betrokken mensen zijn vrijwilligers, verzorgers, activisten. Politici zijn politici totdat ze een echt beroep vinden. Dat zie je bijna bij elke politicus. Het politieke vak is erom te netwerken en te groeien qua macht en invloed. Geen politicus pensioneert vanuit zijn vak als politicus. Ook Bos niet.
Bij het VUMC werken ca. 6800 medewerkers. Hoe groot zal de invloed van Bos zijn op deze organisatie? En welke productieve rol speelt hij daarin precies; die van de neutrale diplomaat die de bloedgroepen binnen de organisatie in toom houdt, of zal hij een activistische rol innemen na wat inlezen en na het formuleren van zijn eigen visie?
Hoe goed was de ex-Ceo van Akzo? Of zijn opvolger die direct met ziekteverlof moest. Bij António Horta-Osório gebeurde precies hetzelfde. Deze manager stapte als hoofd van Santander UK op een ging naar Lloyds TSB waar hij CEO werd. Direct erna volgde een "sick leave." Overspannen of burnout. hoe kan een CEO van dit kaliber overspannen raken. Net als de case bij Akzo. Heeft zo'n CEO dan niet teveel hooi op zijn vork genomen of weet hij niet met conflicten om te gaan. Deze cases zou nog aan de lijst van Corné toegevoegd kunnen worden.
De vraag is. In hoeverre maakt een CEO het verschil? En waar kunnen we dat aan meten. Ik denk dat het antwoord niet zo eenvoudig is.
Veel bedrijven surfen mee op een goed klimaat. En een goede CEO is iemand die de juiste bedrijven in zo'n klimaat weet te vinden. Dat kan zijn een klimaat van ellende zoals bij Philips. Goed is dan dat zaken beter worden. Genezen, zoals in de zorg. Maar is dat dan door de merites van de CEO?
Grote uitzonderingen op dit verhaal zijn "natuurlijk" de leiders (geen managers) die als ex-oprichter aan het stuur komen. Een bevlogen leider doet vaak meer dan een CEO, zie Google, waar topmanager Eric Smith rustig naar huis werd gestuurd. niet omdat hij zo goed was.
..
Een aardige toevoeging aan deze lijst van al dan niet echte CEO's is Nancy McKinstry van Wolters Kluwer. Volgens een ex-werknemer die ontslagen is onder haar beleid creëert de topvrouw een graaicultuur (waar ik het overigens niet mee eens ben: de schrijver vergist zich met een klassiek geval van extreem kapitalisme, waar ik tot voor de crisis nooit mensen heb over horen klagen). McKinstry verdient veel geld, de vraag is of ze het ook waard is... die analyse ontbreekt voor wat betreft de toegenomen marktwaarde van WK.
Het grote tekort van het artikel zit in het zeer gelimiteerde gebruik; "Goed," is namelijk een normatief begrip. Wat is goed? Welke norm gebruik je daarbij?
Een ander titel zou kunnen zijn: wat is de waarde van een CEO? ik heb deze wel eens gebruikt, bijvoorbeeld toen de nieuwe CEO van Unilever werd aangekondigd. Ik meen dat de beurswaarde van het bedrijf direct met een paar miljard steeg omdat de markt deze verandering zo positief inschatte.
Maar hoe meten we vervolgens de waarde van een CEO?
En laten we een paar CEO noemen, en terugkijken hoe "goed" of waardevol deze waren.
De CEO van Corporate America, Obama. Hij werd destijds vol lof ontvangen. Vandaag de dag leren we over zijn afluisterpraktijken. Hoe goed heeft Obama het nu gedaan?
De burgemeester van Rotterdam. Hij werd destijds in het licht van de Obama-ontwikkelingen gekozen. Welk verschil heeft deze man nu gebracht aan de stad?
Ben Bernanke? Hoe goed is hij? OF zijn voorganger, Allen Greenspan, of Paul Volcker?
Nog dichter bij huis, Mark Rutte of die jonge van de PvdA, hoe heet hij ook alweer? Hoe goed zijn zij. Is de huidige premier beter dan Joop den Uyl, of Dries van Agt?
U zult zeggen dit zijn geen echte CEO's. Klopt.
Laten we verder kijken. Hoe is in het schooldomein de organisatie verbeterd sinds de opkomst van een echte directeur op (lagere) scholen? Is de kwaliteit toegenomen?
Ook geen goed voorbeeld?
Philips dan. Er komt een nieuwe CEO, hij maakt een gigantische reservering voor een noodzakelijke reorganisatie en niet toevallig vallen nieuwe kwartaal- en jaarcijfers mee. Is hij dan een goede CEO?
Of de CEO die jarenlang KPN heeft bestuurd, Hoe heette hij ook alweer? Die (de koers van het aandeel) KPN van 12 naar één euro vijftig heeft gebracht. Was hij dan een goede CEO?
Of Marianne Sint, ex PVDA-politicus, heeft beste zorgbestuurder van het jaar x op haar naam staan. Is zij een goede CEO? OF wouter Bos, die nu bestuurder wordt van het VUMC? IS hij een goede CEO? Was hij een goed politicus of een waardevolle partner bij KPMG?
Van deze laatste kunnen we zeggen dat hij in ieder geval niet stijlvast is. Als politicus van linkse signatuur verkiest hij status (bestuurder van een academisch ziekenhuis) boven geld ("vier ton bij KPMG"). Maar wat kan een zo'n jongen nu veranderen bij het VUMC.
Overigens, qua kernwaarden past Bos weer precies bij het VUMC. Betrokkenheid, Zorgvuldigheid en ambitie. Aan ambitie ontbreekt het bij Wouter Bos niet. "Als Sint een topklinisch ziekenhuis krijgt, dan wil ik minimaal een academisch ziekenhuis leiden," hoor je hem denken. Voor wat betreft Zorgvuldigheid en betrokkenheid is het al moeilijker vast te stellen. Een politicus is in het algemeen niet erg betrokken.
De meest betrokken mensen zijn vrijwilligers, verzorgers, activisten. Politici zijn politici totdat ze een echt beroep vinden. Dat zie je bijna bij elke politicus. Het politieke vak is erom te netwerken en te groeien qua macht en invloed. Geen politicus pensioneert vanuit zijn vak als politicus. Ook Bos niet.
Bij het VUMC werken ca. 6800 medewerkers. Hoe groot zal de invloed van Bos zijn op deze organisatie? En welke productieve rol speelt hij daarin precies; die van de neutrale diplomaat die de bloedgroepen binnen de organisatie in toom houdt, of zal hij een activistische rol innemen na wat inlezen en na het formuleren van zijn eigen visie?
Hoe goed was de ex-Ceo van Akzo? Of zijn opvolger die direct met ziekteverlof moest. Bij António Horta-Osório gebeurde precies hetzelfde. Deze manager stapte als hoofd van Santander UK op een ging naar Lloyds TSB waar hij CEO werd. Direct erna volgde een "sick leave." Overspannen of burnout. hoe kan een CEO van dit kaliber overspannen raken. Net als de case bij Akzo. Heeft zo'n CEO dan niet teveel hooi op zijn vork genomen of weet hij niet met conflicten om te gaan. Deze cases zou nog aan de lijst van Corné toegevoegd kunnen worden.
De vraag is. In hoeverre maakt een CEO het verschil? En waar kunnen we dat aan meten. Ik denk dat het antwoord niet zo eenvoudig is.
Veel bedrijven surfen mee op een goed klimaat. En een goede CEO is iemand die de juiste bedrijven in zo'n klimaat weet te vinden. Dat kan zijn een klimaat van ellende zoals bij Philips. Goed is dan dat zaken beter worden. Genezen, zoals in de zorg. Maar is dat dan door de merites van de CEO?
Grote uitzonderingen op dit verhaal zijn "natuurlijk" de leiders (geen managers) die als ex-oprichter aan het stuur komen. Een bevlogen leider doet vaak meer dan een CEO, zie Google, waar topmanager Eric Smith rustig naar huis werd gestuurd. niet omdat hij zo goed was.
..
Een aardige toevoeging aan deze lijst van al dan niet echte CEO's is Nancy McKinstry van Wolters Kluwer. Volgens een ex-werknemer die ontslagen is onder haar beleid creëert de topvrouw een graaicultuur (waar ik het overigens niet mee eens ben: de schrijver vergist zich met een klassiek geval van extreem kapitalisme, waar ik tot voor de crisis nooit mensen heb over horen klagen). McKinstry verdient veel geld, de vraag is of ze het ook waard is... die analyse ontbreekt voor wat betreft de toegenomen marktwaarde van WK.
 |
| bron: https://www.nu.nl/ondernemen/3935763/echte-waarde-ceo-veel-bedrijven-onduidelijk.html |
Reacties