Imagoprobleem dividendbelasting mag wat kosten
Nederland is het land van de regeltjes, maar in grote lijnen weet je hier wel wie waarvan het meeste profijt heeft. Zo is destijds vrij revolutionair de vermogensrendementsbelasting ingevoerd, dat niet gekoppeld aan het vermogensrendement toch een netto belastingtarief van 3 of 4 % oplevert voor de staat. Sinds de rente zo laag is klagen velen kleine vermogenden hierover, maar de toon is gezet en de belasting blijft.
Nederland is - als het gaat om het belastingimago - streng voor haar inwoners, maar niet voor de bedrijven die er willen zetelen. Daarom zetelen in de beleggingsindex de Aex bedrijven als Gemalto, Altice en OCI (AMX) waar niemand nooit van gehoord heeft, buitenlandse bedrijven.
Nederland schijnt een belastingparadijs te zijn. Of dat imago in detail klopt weet ik niet, maar in het algemeen is de eerdere omschrijving wel juist: Nederland is vriendelijk voor bedrijven. En vooral voor multinationals. (België en Frankrijk zijn juist weer strenger voor hun vermogende burgers en kennen een vermogenswinstbelasting - of ze zijn er mee bezig, dat ligt hier weer extra gevoelig; hoe meer winst hoe meer belasting, dat is heftig).
Maar creëren deze bedrijven ook de Nederlandse banen?
Belasting moet naast efficiënt vooral effectief zijn. Het grootste voorbeeld van belasting die ontbreekt, maar juist effectief zou zijn is die op kauwgum. Kauwgum is een uitvinding van typisch zo'n multinational als bv. Wrigley. Ook daar is het imago van veranderd. Vroeger was kauwgum een suikerbal, tegenwoordig zijn er varianten die zelfs gezond zijn voor je tanden.
Maar het grootste neven-effect van chewing gum is dat de consument het uitspuugt op straat, in het openbaar en dat dus elk trottoir door de jaren heen vervuild is en nu "miljarden" euros kost om schoon gekrabd te krijgen, daarvoor zijn speciaal in het leven geroepen apparaten, een soort spade, maar dan speciaal voor de kleverige massa die aan de tegels is verbonden.
Een extra belasting op dit product zou dus een logische maatregel zijn, maar ik heb deze nog nergens gezien.
Het bedrijf wordt hier dus gespaard, en de consument in feite ook. Terwijl bij vervuilingsmaatregelen meestal het adagium geldt dat de veroorzaker betaalt.
Of in Nederland altijd de vervuiler betaalt is me niet duidelijk. De kilometerheffing ontbreekt nog, maar die heeft de overheid op een andere manier teruggevorderd, via een intelligent bekeuringssysteem. Wanneer je 52 kilometer rijdt in de stad ontvang je een prent. Zo kan het dus ook, en het is haast onmogelijk in Nederland om zonder bekeuringen de auto te gebruiken.
Maar dat zijn imagokwesties die op hoog niveau niet bekend zijn. Nederland is niet berucht om haar kruideniersmentaliteit als het gaat om bekeuringen.
Bij divendendbelasting (bestaat volgens de wet op dividendbelasting sinds 1965) is er volgens mij weinig te halen voor de particulier. Die kan deze post verrekenen, dus blijven de bedrijven over, internationale bedrijven. Een pure imagokwestie dus. Shell heeft aangegeven dat ze mogelijk haar dubbele notering opheft en zich puur in Nederland vestigt wanneer de dividendbelasting opgeheven wordt. En zo zijn er meer kandidaten. Maar technisch, financieel levert het weinig op. Shell heeft al eeuwen de dubbele constructie net als Unilever, en dat werkt prima.
Het probleem met imagokwesties is dat het echte effect moeilijk te kwantificeren is. Die 100% Hollandse zetel van Shell levert inderdaad geen banen op, en een beter (juridisch) vestigingsklimaat is niet te kwantificeren los van alle andere regels en richtlijnen van Nederland in vergelijking met andere landen.
Het echte probleem van belasting in relatie met grote bedrijven (multinationals) is m.i. tax evasion en niet avoidance, uitwijking versus ontduiking. De rest is imago. Dat mag meestal wel wat kosten, maar het levert nooit het beoogde effect op.
--
3 januari 2018, krantenkoppen: Google sluist 16 miljard weg via Nederland.
Nederland is - als het gaat om het belastingimago - streng voor haar inwoners, maar niet voor de bedrijven die er willen zetelen. Daarom zetelen in de beleggingsindex de Aex bedrijven als Gemalto, Altice en OCI (AMX) waar niemand nooit van gehoord heeft, buitenlandse bedrijven.
 |
| kauwgum verwijderaar |
Maar creëren deze bedrijven ook de Nederlandse banen?
Belasting moet naast efficiënt vooral effectief zijn. Het grootste voorbeeld van belasting die ontbreekt, maar juist effectief zou zijn is die op kauwgum. Kauwgum is een uitvinding van typisch zo'n multinational als bv. Wrigley. Ook daar is het imago van veranderd. Vroeger was kauwgum een suikerbal, tegenwoordig zijn er varianten die zelfs gezond zijn voor je tanden.
Maar het grootste neven-effect van chewing gum is dat de consument het uitspuugt op straat, in het openbaar en dat dus elk trottoir door de jaren heen vervuild is en nu "miljarden" euros kost om schoon gekrabd te krijgen, daarvoor zijn speciaal in het leven geroepen apparaten, een soort spade, maar dan speciaal voor de kleverige massa die aan de tegels is verbonden.
Een extra belasting op dit product zou dus een logische maatregel zijn, maar ik heb deze nog nergens gezien.
Het bedrijf wordt hier dus gespaard, en de consument in feite ook. Terwijl bij vervuilingsmaatregelen meestal het adagium geldt dat de veroorzaker betaalt.
Of in Nederland altijd de vervuiler betaalt is me niet duidelijk. De kilometerheffing ontbreekt nog, maar die heeft de overheid op een andere manier teruggevorderd, via een intelligent bekeuringssysteem. Wanneer je 52 kilometer rijdt in de stad ontvang je een prent. Zo kan het dus ook, en het is haast onmogelijk in Nederland om zonder bekeuringen de auto te gebruiken.
Maar dat zijn imagokwesties die op hoog niveau niet bekend zijn. Nederland is niet berucht om haar kruideniersmentaliteit als het gaat om bekeuringen.
Bij divendendbelasting (bestaat volgens de wet op dividendbelasting sinds 1965) is er volgens mij weinig te halen voor de particulier. Die kan deze post verrekenen, dus blijven de bedrijven over, internationale bedrijven. Een pure imagokwestie dus. Shell heeft aangegeven dat ze mogelijk haar dubbele notering opheft en zich puur in Nederland vestigt wanneer de dividendbelasting opgeheven wordt. En zo zijn er meer kandidaten. Maar technisch, financieel levert het weinig op. Shell heeft al eeuwen de dubbele constructie net als Unilever, en dat werkt prima.
Het probleem met imagokwesties is dat het echte effect moeilijk te kwantificeren is. Die 100% Hollandse zetel van Shell levert inderdaad geen banen op, en een beter (juridisch) vestigingsklimaat is niet te kwantificeren los van alle andere regels en richtlijnen van Nederland in vergelijking met andere landen.
Het echte probleem van belasting in relatie met grote bedrijven (multinationals) is m.i. tax evasion en niet avoidance, uitwijking versus ontduiking. De rest is imago. Dat mag meestal wel wat kosten, maar het levert nooit het beoogde effect op.
--
3 januari 2018, krantenkoppen: Google sluist 16 miljard weg via Nederland.
Reacties