Haalt Maradona met Europees-Argentijns-team het WK?

BUENOS AIRES - Bondscoach Diego Maradona van het Argentijnse voetbalteam heeft liefst negentien spelers van Europese clubs opgenomen in zijn selectie voor de WK-kwalificatiewedstrijden in september tegen Brazilië en Paraguay. Ook AZ-doelman Sergio Romero zit daarbij. 

Cultureel interessant is hier de vraag of de (19) in Europa spelende Argentijnen voldoende garantie bieden om de WK-selectie door te komen. De vraag die zich hier opdringt is: waarom zo veel Europese spelers? Is dat niet een teken van zwakte? En zijn de Europese speler misschien niet minder strijdbaar dan de "gewone" niet-in-Europa-spelende Argentijnse voetballer? De volgende vraag is: hoe staat het met het leiderschap en de coachende talenten van Maradona? De beste coaches zijn meestal niet de beste spelers geweest. Uitzonderingen daargelaten. Woensdag (9 september) verliest de club tegen favoriet en lijstaanvoerder Paraguay: Diego Armando Maradona weet van geen wijken. De bondscoach van Argentinië zit in een lastige situatie, na de nederlaag in en tegen Paraguay (1-0) woensdag. (voetbalprimeur.nl) Zondag 11 oktober. Nu.sport: Dit geeft ons lucht. Met een heuse buikschuiver vierde Diego Maradona de nipte overwinning van Argentinië op Paraguay (2-1). Een doelpunt in blessuretijd van invaller Martin Palermo zorgde voor de erg belangrijke drie punten voor de Argentijnen. Paraguay of speelden ze tegen Peru? Maradona heeft voor die wedstrijd heel wat veranderingen doorgevoerd, onder andere veel Europese spelers eruit vervangen door (7) in Argentinie-spelende spelers. De Europese ster Messi kon weinig goed doen; El Pais kopte vandaag (13 oktober 2009) over hem: "Koning in Europa, een schurk in Argentinie." 15 oktober: redt de selectie van Maradona het met de hakken over de sloot, na een overwinning tegen aardsrivaal Uruguay... En dan op naar het WK. Een aardige column hierover van (CHRIS VAN NIJNATTEN): 

Argentinië verorbert straks op het WK onze twitteraars Wie woensdagnacht Argentinië zag, gaat denken dat de kansen van het Nederlands elftal zijn gestegen. AD COLUMN Woensdagnacht tussen twaalf en twee zond Sport1 gelukkig de cruciale interland tussen Uruguay en Argentinië uit. Suarez, Maradona, Forlan en Messi, de strijd om deelname aan het WK, vuurwerk boven Montevideo, de mobiele eenheid tussen beide elftallen in de spelerstunnel. Het was allemaal te zien. Heerlijk. Maar het had uiteindelijk niets om het lijf. Mijn twee medekijkers vielen na de rust in slaap. Ik zelf zat het duel met open ogen tot de laatste seconde uit louter en alleen omdat ik het als werk beschouwde. Vermaak was ver te zoeken. Wat een tegenvaller. Technisch en tactisch sloeg die hele interland nergens op. Er was veel passie, veel aanstellerij, maar daar moest je het dan wel mee doen. Ik dacht even aan Bert van Marwijk. Die zegt steeds dat het Nederlands elftal op het WK voor de titel moet gaan. Dat meent hij omdat je volgens hem áltijd voor de overwinning moet gaan als je je hebt geplaatst voor een toernooi. Hij zegt het ook omdat hij serieus gelooft in de potentie van Oranje. Sceptici dwalen dan af naar deelnemers als Spanje, Argentinië, Brazilië, Duitsland of Italië. Die verdelen doorgaans de podiumplaatsen. Maar wie woensdag Argentinië zag, gaat denken dat de kansen van het Nederlands elftal zijn gestegen. Vervelend is alleen dat het WK pas volgend jaar in juni gespeeld wordt. Hier is niks aan de hand. Oranje kabbelt van de ene naar de andere vriendschappelijke interland. Gregory van der Wiel twittert eens wat onrust bij elkaar, maar het betekent slechts een rimpeling in een verder roerloze parkvijver. In Argentinië is er daarentegen een oorlog uitgebroken rond de nationale ploeg. Het oproer concentreert zich rond Maradona. Moet hij wel of niet mee? Is hij voor zijn taak berekend? Die discussie maakt de geplaatste Argentijnen kwaad, scherp en hongerig. En in die gemoedstoestand komen ze naar het WK in Zuid Afrika. En eten onze in volledige rust verkerende twitteraars op. Vrees ik.

-- 26 (25) november 2020: