De (Automatische) piloot

Na de eerste verwerking van de tragiek van het vliegtuigongeluk vlak bij schiphol op 25 februari mag er hopelijk een bespiegeling gemaakt worden.

De feiten van het ongeluk zijn dat bij de meeste landingen en dus ook hier – daar komen we bij zo’n ongeluk dan opeens achter – gebruik gemaakt wordt van de automatische piloot. De tragiek wilde dat de hoogtemeter stuk ging en dat dit niet op tijd gesignaleerd werd door de piloot.

Wat blijft is dat een automatische piloot geen verantwoordelijkheid kan dragen. Dat kan alleen een echte piloot. Ik vraag me af of dit incident, wat het natuurlijk is, toch ook niet kenmerkend is voor ons tijdbeeld. We zetten de “automatische piloot” aan en vertrouwen erop dat het wel goed komt. Het gemak is wat in deze tijd telt. Tevens zou je de link kunnen maken met de trend van outsourcing; wat doen we nu nog zelf?
Misschien ligt de waarheid als de bespiegeling op cultuur genuanceerder, maar het geeft toch te denken.
Juist in een tijd van automatische piloten moet de echte piloot zijn productiviteit dus richten op de ontbrekende schakel; de controle en nog eens controle. Op zekerheid spelen en elk risico proberen uit te schakelen.
Het inschakelen van een automatische piloot leidt net als bij outsourcing tot een andere manier van productief zijn.
Het is een dure les, maar wel een die we niet mogen negeren.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Voorbij goed en kwaad (Nietzsche)

Begraven of cremeren?