De Bodembel


Beleggen is niet alleen een aardige sport waar je veel van kan leren en zien hoe dingen echt werken, het is ook de beste metafoor op het gebied van management.
Op dit moment kan men zich (namelijk) afvragen hoe het zit met het dierlijke instinct, de onbeheersbare emoties tegenover de rationele afwegingen die men maakt. Ik dacht altijd – ook nog toen in voor een financiële instelling werkte – dat professionals rationele beslissingen namen en zich niet lieten leiden door de waan (zin) van de dag.
Maar nu weten we vrijwel zeker dat dit beeld niet klopt. De professional weet het ook niet en doet en gooit maar raak op de beurs. Een verklaring zou kunnen zijn dat het toch niet hun geld is, maar dat van zoiets abstracts als een klant.
De jongens die van de universiteit afkomen krijgen al vrijsnel – promotie is in het geding – een grote positie te beheren en deze jongens realiseren zich niet precies hoeveel geld – posities van 20 miljoen – dit in het echt is. Het geld hebben ze nooit gezien en zelf zijn ze ook niet vermogend.
Wat is rationeel in zo’n situatie?
De particuliere belegger zou m.i. veel rationeler te werk gaan (en misschien nu langzamerhand wat (bij)kopen, want dit is “niet normaal meer.”

De IEX springt hier mooi op in. Zij komen met een typisch Nederlandse oplossing. De bodembel; als je het goed hebt, het koopje waar elke Nederlander van droomt.

Wat reclame:
Meer informatie over de metafoor van beleggen; uw organisatie op koers.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Economie - Teveel wiskunde, te weinig geschiedenis?

Begraven of cremeren?