Grieks (wel of niet) verplicht?

Dit is een vraag die al langer aan mijn gehemelte plakt. Hoe belangrijk zijn de klassieke talen nu precies, en het Grieks in het bijzonder? En, "mag" iemand uit het niet-Grieks-kamp oordelen over deze kwestie? Bij wijze van gedachte-experiment dan.

Grieks en Latijn lijkt me verplicht wanneer je de talenkant, literatuur, filologie, linguïstiek mogelijk opgaat. Maar is Grieks ook nodig om een betere filosoof te worden of zitten er ook nadelen aan?

Zou een kosten-baten analyse mogelijk zijn? Een persoonlijke kosten-baten- of Swot-analyse alsof het een bedrijfsinvestering zou zijn. Kan zoiets? ... Of gewoon, voordelen versus nadelen:

Voordelen Grieks-studie als basis voor filosofie (studie). Argumenten voor.

• - De oude grieken (Plato vooral, maar ook Aristoteles) spelen nog steeds een belangrijke rol in de filosofie. Kennis van hun taal biedt duidelijk een voordeel.
• - Latijn als extra item in deze afweging zou kunnen toevoegen dat het taalgebruik en de cultuur rond die filosofen uit de Romeinse wereld (voornamelijk Cicero en Seneca) zou ook extra fundament kunnen bieden.
• - filosofie = taal, en taalgebruik en hoe beter onderlegd in de wortels van de taal, hoe beter het begrip van een filosoof.
• retoriek begint bij de Grieken en is misschien wel het belangrijkste argument: hoe belangrijk is retorica niet, in ons leven?
• ... 

Nadelen. Argumenten tegen

• - Investering gaat altijd samen met opportunity kosten. Wanneer je onderlegd bent in klassieke talen, kan je die tijd niet besteden aan andere domeinen. Niemand kan alles weten en wetenschap is onderhevig aan schaarste (tijdbesteding).
• -  Altijd maar weer die Grieken [Welke filosoof zei dat ook al weer, enige tijd geleden?]. Als bakermat van onze cultuur. Maar geeft dat ook niet een onterechte causaliteit aan? Valt filosofie niet te begrijpen zonder de klassieke achtergrond? 
• ...

Ik ben niet erg goed in dit soort analyses. Hoe moet je iets als een "platonische" liefde evaluaeren in onze cultuur, en het belang daardoor van het Grieks?

Maar waar ik altijd gevoelsmatig in het tegen-kamp zat, en logisch denk ik omdat ik zelf - behoudens wat Griekse taalboeken thuis heb, maar me nooit echt verdiept heb in die taal - geen Grieks ken en zeker geen klassieke opleiding zoals het Gymnasium heb gevolgd. Met die uitrusting neemt je houding automatisch een bepaalde voorkeur in.

Maar ik ben de laatste tijd weer meer in het Grieks gedoken, en kwam toen op het Orfisme, via een boek van een Spaanse Filoloog Bernabé: tussen religie en filosofie (in het Spaans).

Dat was een werkje waar ik nauwelijks doorheen kwam en toen ben ik wat breder gaan zoeken.

"algemeen interesse in de eerste eeuwen van het christendom kwam  om een ​​aantal redenen buiten de grenzen van de academische wereld - en dit is vergezeld van een gelijktijdige nieuwsgierigheid over de religies van de oudheid, vooral die als vergelijkbaar met de beginnende christelijke sektes. Sinds de eerste wetenschappelijke reconstructies in de negentiende eeuw, is Orfisme onder hen prominent aanwezig geweest. Verschillende spectaculaire vondsten in de afgelopen decennia hebben het orfisme bovendien voorop gebracht in studies van studies Oude religie van de klassieke, Hellenistische en keizerlijke periodes. De huidige studie keert terug, van een nieuw perspectief, naar de oude vraag van de relatie tussen orfisme en het christendom, beginnend met een studie van zijn vorm en invloedssferen in imperiale tijden. Voor de eerste keer worden het potentieel en de implicaties van het gebruik van de werken van de christelijke apologen als onze primaire bron voor het oude orfisme volledig onderzocht, en de inhoud, strategieën en perspectieven van hun Orfische referenties beoordeeld. De twee hoofdvelden van de studie, altijd troebel, waarop het huidige werk bedoeld is om licht te werpen, zijn de aard van het orfisme binnen de Griekse religieuze, literaire en filosofische context en de relatie tussen christelijke literatuur van de tweede tot de vijfde eeuw en Grieks cultuur en religie."

Taal en cultuur liggen dicht bij elkaar, en in die taal van de Oude Grieken ging het naast dagelijkse kwesties ook over wat we nu mystieke of spirituele zaken noemen. Als het christendom al haar inzichten gebouwd heeft op de kennis van de Grieken, dan zal die culturele impact wel verder reiken.

Niet alleen het christendom, maar ook de spirituele wereld gaat terug naar de Grieken en biedt een "alternatief" voor de mystiek die uit het verre oosten komt.

Zoiets?

Of het daarmee verplicht moet worden is misschien een andere vraag. Maar juist in deze tijd waar technologie ons leven zo kan verschralen is een reis naar het verre verleden geen luxe.

--

2023/03/filosoof-rust-of-wees-vrij-zoals-ik