In de woningmarkt is er een insiders-outsiders-probleem. Daarover later misschien meer. Die outsider, die heeft me al langer gefascineerd. Want wat zijn dat nu precies, outsiders, of wat is nu precies:
Drie zij-instromers begonnen een duurzame boerderij: ‘We willen bijdragen aan de voedselproductie én gemeenschapszin’ (NRC 2 september). Het verhaal gata o.a. dat drie zij-instromers... Howard Koster, Claudi Rudorf en Eline Wielemaker... besloten een innovatief landbouwbedrijf op te bouwen. Koster volgde eerst de hotelschool, zocht iets zwaarders en ging in dienst bij de landmacht. Toen hij daar vertrok omdat hij het niet eens was met de politiek van de militaire uitzendingen, besloot hij door Noord- en Zuid Amerika te reizen: Daar werd hij overtuigd van duurzame voedselproductie, en zingeving dat dat zou opleveren.
Van een hotelschool - waar ook service en dienstbaarheid centraal staat naar het dienen in de landbouw. Maar hoe zit het nu met die buitenstaanders?
In de academische wereld zie je veel zij-instroom, om vooral het peil op te voeren vaak. Bij economie gaat het om wis- en natuurkundigen die het kennis van exacte wetenschap inbrengen in een domein dat steeds meer abstract en wiskundig wordt.
Maar nu is de trend vooral in het onderwijs. Daar zie je zij-instroom, van professionals die juist niet uit het onderwijs afkomstig zijn. Er is een trend gaande in de professionele en kenniswereld. Talen zoals Frans en Duits worden steeds minder aantrekkelijk. En mensen zoeken een uitweg. Ook, niet enkel.
Dit levert allereerst een grote dosis cultuurkwesties op. Het hoeft niet direct om problemen te gaan, maar een enkele zij-instromer krijgt geen extra aandacht, maar wanneer recruitering juist onder zij-instromers gaat plaats vinden, dan wel.
Ik denk dat het niet zozeer gaat om het gras dat aan de overkant groener is, want die metafoor werkt enkel voor insiders. Overschakelen binnen de doelgroep.
De buitenstaander heeft een andere levens- en werkervaring. In de normale wereld - maar wat is de norm hiervoor - is competitie werkzaam binnen een domein. Je bent zwemmer of wielrenner en daar kan je niet switchen, zonder automatisch op achterstand te komen.
Maar op andere vlakken is dat competitie en competentie-element veel minder stringent. Zoals in het onderwijs. Zingeving is echt iets van nu. En waar vroeger de leraar of schoolmeester werd uitgelachen op verjaardagsfeestjes - door de strakke business consultant - zit deze laatste nu met een burn-out, en ziet de leraar mensjes opgroeien.
Ik fantaseer over wat er precies speelt.
De buitenstaander, waar het hier om gaat, is een fenomeen dat bijna altijd negatief in het "nieuws" komt. De woningmarkt laat dit misschien als beste zien. Ben je geen huiseigenaar of heb je geen langdurig huurcontract, dan heb je als outsider het nakijken. Er zit een heuze kloof tussen beide werelden.
Maar er zijn ook positieve voorbeelden. Denk je eens in dat je geen huiseigenaar bent. En die huizenprijzen, dalen straks net als de aandelenmarkt met 50%. Dat kan niet hoor ik iedereen zeggen die boven de vraagprijs hebben geboden.
Maar ik weet het zo net nog niet.
Soms is het buiten veel lekkerder dan binnen.
Bij organisaties zie je dit ook vaak. Iemand die van buiten de cultuur komt ziet vaak beter wat het probleem is, waar insiders blind voor zijn geworden...
--
Reacties