Honger en overleven
Na het verhaal over "roofdieren en parasieten," las ik over de twee drijfveren van de mens: honger en overleven. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de bron niet meer kan vinden.
[komt misschien nog]
Maar gewoon: honger en macht.
Zijn dat twee concepten die bij elkaar passen, elkaar aanvullen, een volledige verzameling vormen, wat kan je hier over zeggen?
Honger is duidelijk. Ik heb honger, de mens heeft energie nodig en dat gaat technisch via een gevoel van honger. Ook al kwijnt in de moderne maatschappij die relatie weg, honger blijft belangrijker. Je staat 's morgen op en moet naar werk of school en je eet, niet zozeer omdat je nog honger hebt, maar omdat je moet eten. Het is een gedragspatroon geworden. Maar dat betekent niet dat honger niet een basis-drijfveer kan zijn. Dat is het wel.
Honger ebt weg, stilt en plaatst zichzelf op de achtergrond en dan begin je te leven. Honger heeft ook literair een grote betekenis, machtshonger komt voort uit de biologische honger die in de cultuur is gaan zetelen. Als je toch honger kan hebben, waarom dan niet naar macht?
Eten of voedsel kan schaars zijn, maar honger is oneindig. Al is het wel een functie van het leven. Naarmate we meer tevreden zijn in de tijd, ebt die honger weg, maar altijd cyclisch. Honger komt altijd terug. Honger zou je kunnen zien als een functie van het leven. Naarmate we meer honger hebben, neemt onze ambitie toe. Honger staat ook in relatie met ziekte, wanneer het teveel aan honger samengaat met te weinig aan actie. Je lichaam moet energie slijten, om weer honger te krijgen.
Tegenwoordig is er veel aandacht voor vasten. Een idee dat we teveel honger hebben, of om het hongersymptoom in te dammen in een nieuwe cultuur van grenzen stellen. Ook daar zie je dat honger geen grenzen kent, als je het de vrije hand geeft. Die grens is er natuurlijk wel, want niet iedereen kan zo maar zijn honger en dorst lessen.
Je hebt honger nodig om te overleven lijkt me. Dat gevoel dat er iets mist en dat je op zoek moet naar een oplossing. Bessen plukken in het wild. Dat het niet zo eenvoudig is laat de literatuur zien, van personages die zich afzonderen en met moeite nog aan voldoende voedsel komen. Zoals die film... [Into the wild]
Maar honger staat volgens mijn niet los van overleven. Ik denk dat ze gelijk opgaan. Door honger weet je dat je niet kan leven voordat je energie hebt opgedaan. Eten is essentieel. Niets in het leven heeft zin wanneer je niet kan voldoen aan de basiseis van het bestaan en dat is door drinken en eten in leven blijven.
Maar ook hier heeft de metafoor de werkelijkheid ingehaald. Overleven van een bedrijf bijvoorbeeld heeft alles te maken dat er voldoende middelen binnenkomen om het bestaan in stand te houden. Je moet eerst eten voor je kunt leven en eerst overleven voordat je kunt leven [terrein - en gezegde - van Nassim Taleb en breder van risicomanagement].
Maar of deze twee de drijfveren van de mens zijn? Dat weet ik nog niet zo zeker. Maar goed ik wist ook niet dat de mens een roofdier was. Die parasiet, dat verhaal (Serres) kende ik wel.
Reacties