Verkiezingen Andalusië
Terwijl het positieve sportnieuws in Spanje voortduurt - nu weer met een overwinning van Alonso bij de Formule-1 - blijft de negatieve berichtgeving overheersen, dan weer over corruptie, dan weer over bijvoorbeeld de schulden bij de Spaanse voetbalclubs:
Spanje wil voetbalclubs een deel van hun schulden kwijtschelden. In Duitsland is woedend gereageerd. In de Spaanse krant Marca heeft de Spaanse staatssecretaris voor sport laten doorschemeren dat hij denkt over een gedeeltelijke kwijtschelding van de 1,3 miljard euro van voetbalclubs. Spaanse clubs presteren goed in het Europees voetbal, maar hebben intussen schulden van honderden miljoenen euro's. In Duitsland leidde het bericht tot verontwaardiging omdat Spanje hard is getroffen door de schuldencrisis. "Moet straks de Duitse belastingbetaler dokken voor Messi en Ronaldo?", kopte Bild.
http://www.bnr.nl/topic/schuldencrisis/930978-1203/dokken-voor-messi-s-salaris
Waarom kan een land uitblinken in sport (tennis, voetbal, basketbal, Formule-1, etc.) maar op economisch vlak tot de zwakke broeders (PIIGS) behoren? Of wanneer we het omdraaien, moeten we de wens om de olympische spelen te organiseren niet temperen omdat het éne (uitblinken in sport) niet automatisch betekent dat het maatschappelijk of economisch ook goed gaat. De zesjescultuur waar men zich in Nederland zorgen over maakt, verandert niet door te investeren in sport...
Het grote probleem met veranderingen is dat ze minder vaak voorkomen dan menigeen gelooft. Veel veranderingen zijn spuedo-wijzigingen, een nieuwe versie op iets dat er al was. Fundamenten veranderen niet zo snel.
Neem nu de Spaanse verkiezingen. De nieuwe regering (Rajoy leider van de PP) is al bijna een half jaar aan de macht en voor aantreden was de rente in Italië hoger dan in Spanje. Nu is dat al andersom.
Vandaag 25 maart zijn er verkiezingen in twee Spaanse deelstaten, waaronder Andalusië. De vorige aangekondigde verandering bleef uit: José Antonio Griñan die Manuel Chavez opvolgde beloofde de macht van Sevillla te doorbreken en meer verantwoordelijkheden in Malaga onder te brengen. Niets van terecht gekomen.
Nu zijn er verkiezingen en om 22:00 ziet het er naar uit dat PP 50 zetels krijgt, PSOE (socialisten) 47 en IU (verenigd links) 12, waardoor de Spaanse VVD wel de verkiezingen heeft gewonnen in het zuiden, maar niet de absolute meerderheid krijgt. links heeft in feite gewonnen.
Echt veel verandert er nog niet...
Maandag, in een eerste analyse naar de vraag waarom de PP niet absolute meerderheid heeft verkregen zou wel eens gerelationeerd kunnen zijn met bovenstaand feit dat de bevolking argwanend is mbt de politiek van Rajoy.
Spanje wil voetbalclubs een deel van hun schulden kwijtschelden. In Duitsland is woedend gereageerd. In de Spaanse krant Marca heeft de Spaanse staatssecretaris voor sport laten doorschemeren dat hij denkt over een gedeeltelijke kwijtschelding van de 1,3 miljard euro van voetbalclubs. Spaanse clubs presteren goed in het Europees voetbal, maar hebben intussen schulden van honderden miljoenen euro's. In Duitsland leidde het bericht tot verontwaardiging omdat Spanje hard is getroffen door de schuldencrisis. "Moet straks de Duitse belastingbetaler dokken voor Messi en Ronaldo?", kopte Bild.
http://www.bnr.nl/topic/schuldencrisis/930978-1203/dokken-voor-messi-s-salaris
Waarom kan een land uitblinken in sport (tennis, voetbal, basketbal, Formule-1, etc.) maar op economisch vlak tot de zwakke broeders (PIIGS) behoren? Of wanneer we het omdraaien, moeten we de wens om de olympische spelen te organiseren niet temperen omdat het éne (uitblinken in sport) niet automatisch betekent dat het maatschappelijk of economisch ook goed gaat. De zesjescultuur waar men zich in Nederland zorgen over maakt, verandert niet door te investeren in sport...
Het grote probleem met veranderingen is dat ze minder vaak voorkomen dan menigeen gelooft. Veel veranderingen zijn spuedo-wijzigingen, een nieuwe versie op iets dat er al was. Fundamenten veranderen niet zo snel.
Neem nu de Spaanse verkiezingen. De nieuwe regering (Rajoy leider van de PP) is al bijna een half jaar aan de macht en voor aantreden was de rente in Italië hoger dan in Spanje. Nu is dat al andersom.
Vandaag 25 maart zijn er verkiezingen in twee Spaanse deelstaten, waaronder Andalusië. De vorige aangekondigde verandering bleef uit: José Antonio Griñan die Manuel Chavez opvolgde beloofde de macht van Sevillla te doorbreken en meer verantwoordelijkheden in Malaga onder te brengen. Niets van terecht gekomen.
Nu zijn er verkiezingen en om 22:00 ziet het er naar uit dat PP 50 zetels krijgt, PSOE (socialisten) 47 en IU (verenigd links) 12, waardoor de Spaanse VVD wel de verkiezingen heeft gewonnen in het zuiden, maar niet de absolute meerderheid krijgt. links heeft in feite gewonnen.
Echt veel verandert er nog niet...
Maandag, in een eerste analyse naar de vraag waarom de PP niet absolute meerderheid heeft verkregen zou wel eens gerelationeerd kunnen zijn met bovenstaand feit dat de bevolking argwanend is mbt de politiek van Rajoy.
Reacties