Wie speelt er politieke spelletjes?
Het fenomeen "politieke spelletjes," en dan vooral binnen het bedrijfsleven past niet bij de huidige tijd van Het Nieuwe Werken en positieve psychologie. Toch kom je de term nu en dan weer tegen. En de verklaring is niet schokkend: politiek is van alle tijden, en dus tijdloos. Waar de militaire organisatiemetafoor al bestond voor het feitelijke ontstaan van de moderne organisatie, is ook de politiek nooit verdwenen uit organisaties.
Maar de discussie over "politieke spelletjes" is vaak erg vaag. De belangrijkste onbekende is: WIE speelt die spelletjes dan precies? En daar moet men het antwoord op schuldig blijven.
Het antwoord is echter niet moeilijk. Binnen organisaties gaat het in alle gevallen - ook bij sabotage en spionage - om productiviteit. de ene is wenselijk, de andere minder.
De rol die voornamelijk vertegenwoordiger is van het politieke spel is:
- nooit te enthousiast reageren (of gespeeld enthousiast), altijd interesse tonen, netwerken, invloed uitoefenen en onderhandelen. Vaak later nadat men doorheeft met een diplomaat te maken hebben gehad, lijkt het alsof deze manipulatief te werk gegaan is. Manipuleren is dan ook een van de productieve kenmerken van een politieke omgeving.
De politieke arena binnen organisaties wordt gevormd door bloedgroepen en belangen die deze groepen vertegenwoordigen. Bij Het NIeuwe Werken zijn de organisaties veel meer atomair ingericht, maar niet elke organisatie werkt al zo. Het idee bloedgroep is misschien ouderwets, maar onomkoombaar bij grotere organisaties.
Zonder macht is er geen politiek en visa versa. De Belgische regering die maar uitbleef is een recent voorbeeld waar belangen en bloedgroepen in een conflict tegenover elkaar staan. Alleen met behulp van een diplomaat - die niets loslaat over het process - kan het conflict opgelost worden.
Wanneer het gaat om productiviteit is het handig om te weten WAT men doet. En wie Wat doet. Wie zijn de diplomaten binnen uw organisatie? Deze is natuurlijk te herkennen aan het "diplomatieke antwoord." Net zoals de politicus "niets zeggen met veel woorden." Herken deze persoon en zorg dat hij weer de waarheid gaat zeggen.
Ook hier zit weer een paradox: diplomatie op zich (net als verbindend leiderschap) is positief. Echter wanneer het organisatieklimaat gedomineerd wordt door diplomaten verschijnt er een probleem.
Maar de discussie over "politieke spelletjes" is vaak erg vaag. De belangrijkste onbekende is: WIE speelt die spelletjes dan precies? En daar moet men het antwoord op schuldig blijven.
Het antwoord is echter niet moeilijk. Binnen organisaties gaat het in alle gevallen - ook bij sabotage en spionage - om productiviteit. de ene is wenselijk, de andere minder.
De rol die voornamelijk vertegenwoordiger is van het politieke spel is:
- de diplomaat.
- nooit te enthousiast reageren (of gespeeld enthousiast), altijd interesse tonen, netwerken, invloed uitoefenen en onderhandelen. Vaak later nadat men doorheeft met een diplomaat te maken hebben gehad, lijkt het alsof deze manipulatief te werk gegaan is. Manipuleren is dan ook een van de productieve kenmerken van een politieke omgeving.
De politieke arena binnen organisaties wordt gevormd door bloedgroepen en belangen die deze groepen vertegenwoordigen. Bij Het NIeuwe Werken zijn de organisaties veel meer atomair ingericht, maar niet elke organisatie werkt al zo. Het idee bloedgroep is misschien ouderwets, maar onomkoombaar bij grotere organisaties.
Zonder macht is er geen politiek en visa versa. De Belgische regering die maar uitbleef is een recent voorbeeld waar belangen en bloedgroepen in een conflict tegenover elkaar staan. Alleen met behulp van een diplomaat - die niets loslaat over het process - kan het conflict opgelost worden.
Wanneer het gaat om productiviteit is het handig om te weten WAT men doet. En wie Wat doet. Wie zijn de diplomaten binnen uw organisatie? Deze is natuurlijk te herkennen aan het "diplomatieke antwoord." Net zoals de politicus "niets zeggen met veel woorden." Herken deze persoon en zorg dat hij weer de waarheid gaat zeggen.
Ook hier zit weer een paradox: diplomatie op zich (net als verbindend leiderschap) is positief. Echter wanneer het organisatieklimaat gedomineerd wordt door diplomaten verschijnt er een probleem.
--
Een politicus is iemand die bezig is met zijn volgende verkiezing...
Reacties