Tijd voor Roos

Ik zag Roos Vonk bij Knevel en van de Brink. Ze was de laatste gast die het woord kreeg en ze had een leuk verhaal, dat het thema van haar boek bleek te zijn. Intussen heb ik gezien dat ze al drie boeken heeft geschreven. Al deze boeken gaan over psychologie en bij KvdB werd ze dan ook als psycholoog aangekondigd.

Waarom is het tijd voor Roos, vroeg ik me gaande weg af.

Intussen zocht ik op het internet haar naam en vond een zeer opmerkelijke website. Terwijl ik door haar columns bladerde werd ik onbewust naar allerlei verschillende websites geleid, die allen dezelfde vredige uitstraling hadden en verbonden waren door het zelfde - alweer - interessante logo, dat afgeleid is van haar initialen.

Na een korte zoektocht kwam ik bij een column over het loskomen van je ego (bevrijd je van je ego). Ik moest direct denken aan een artikel dat ik wel eens gelezen had.

Psychologie heeft de individuele mens als studieobject, terwijl bij cultuur de focus ligt op de groep. Toch kan de psycholoog wel degelijk een beeld geven van de cultuur. Dat deed Roos Vonk dan ook. Haar laatste boek kan als zodanig worden gelezen; het is een hint naar het huidige tijdsbeeld waar iedereen maar naar elkaar wijst en zijn eigen fouten over het hoofd ziet. Het is een tijdloos thema dat me erg aanspreekt. Maar toch komt dat boek op een goed moment uit. De timing is perfect. Waarom?

Ik denk dat het tijd is voor psychologen in het algemeen. We leven in een soort intermezzo, waarin duidelijke richting ontbreekt. Overal duiken problemen op en de economie geeft weinig verlichting. Misschien moet iedereen maar eens een beetje bij zichzelf te raden gaan. Er even tussenuit, energie op doen, lezen want in de tussentijd gebeurt er buiten toch vrij weinig. En met nieuwe kennis zijn we dan straks weer gereed voor het echt leven...

 -- 14 september.
Hoogleraar Roos Vonk is nu opnieuw in het nieuws. In augustus bracht ze als verantwoordelijke hoogleraar een persbericht uit over een onderzoek van Diederik Stapel die concludeerde dat vleeseters asocialer en egoïstischer waren (of zich gedragen?) dan niet-vleeseters. De Tilburgse hoogleraar Stapel had gebruik gemaakt van vervalste gegevens. In een interview (P&W) stelde ze dat ze niet bang was voor haar baan. Ook vertelde ze dat het deze uitkomst van vleeseters plausibel vond en daarom niet extra gecheckt had. Onderzoeken verlopen in programma's en Vonk als verantwoordelijke stuurt duidelijk op richtingen waarin zij gelooft.

Fouten maken moet mogen. Daar leert men van. De druk in de wetenschappelijke wereld is groot. Een groter probleem voor Roos lijkt me dat ze niet meer geheel geloofwaardig is met haar psychologische geschriften. In Myers-Briggs-termen zijn er onderzoekers en schrijvers die altijd open blijven staan voor nieuwe inzichten en ervaringen en zij die zich meer laten leiden door hun eigen (voor)oordelen dan wel dat ze  te snel oordelen. Vooral deze laatste groep, waar Vonk waarschijnlijk toe behoort, heeft mogelijk het meeste last met geloofwaardigheid. Ik ben ook gewaarschuwd.