Murphy in Europa
De grote winst van de nieuwe technologische ontwikkelingen op het gebied van communicatie mag men niet onderschatten. Maar afgelopen week werd duidelijk dat onjuiste informatie zich ook razendsnel kan verspreiden. Als ware het een virus of een bacterie. En met dramatische gevolgen.
Zonder in details te treden: met het project Europa gaat het niet goed. Het opmerkelijke, of eigenlijk niet, daarbij is dat de individuele landen in de schijnwerpers staan en niet het gehele Europa. Dit is niet anders dan bij bedrijven die in vergelijkbare omstandigheden proberen te overleven. Als de resultaten van de business tegenvallen en er zelfs faillissement dreigt, dan ligt de schuld niet bij het management, maar bij een afdeling. Diezelfde afdelingen zijn onzichtbaar als de zaken goed gaan. Bij een bedrijf als Apple, horen we nooit iets over een afdeling, maar bij Philips horen we dat de landenorganisaties te weinig eigen verantwoordelijkheid hebben. Ze krijgen van de centrale organisatie te weinig ruimte...
Zou als het economische getij wel positief geweest was, de komkommer-affaire ook plaatsgevonden hebben? Ik vraag het me af. Ik denk dat we dit fenomeen onder de wet van Murphy mogen scharen, misschien onder een andere variant: wanneer iets fout gaat, gaat het goed fout en ellende trekt nieuwe ellende aan.
5 juni: De ellende neemt enkel toe. In Spanje zal men niet snel de naam van de Duitse Gesundheitssenatorin (of is het de minister van landbouw, want nu gaan we precies horen hoe dat in Duitsland werkt*) Cornelia Prüfer vergeten.
* - Op de beurs klinkt al het geluid dat Duitsland veel Off-balance schulden heeft die de Länder aangegaan zijn, maar niet zichtbaar zijn als Duitse Staatsschuld (overigens vergelijkbaar met de schulden van de autonome regios in Spanje...). De crisis is nog lang niet over...
Zonder in details te treden: met het project Europa gaat het niet goed. Het opmerkelijke, of eigenlijk niet, daarbij is dat de individuele landen in de schijnwerpers staan en niet het gehele Europa. Dit is niet anders dan bij bedrijven die in vergelijkbare omstandigheden proberen te overleven. Als de resultaten van de business tegenvallen en er zelfs faillissement dreigt, dan ligt de schuld niet bij het management, maar bij een afdeling. Diezelfde afdelingen zijn onzichtbaar als de zaken goed gaan. Bij een bedrijf als Apple, horen we nooit iets over een afdeling, maar bij Philips horen we dat de landenorganisaties te weinig eigen verantwoordelijkheid hebben. Ze krijgen van de centrale organisatie te weinig ruimte...
Zou als het economische getij wel positief geweest was, de komkommer-affaire ook plaatsgevonden hebben? Ik vraag het me af. Ik denk dat we dit fenomeen onder de wet van Murphy mogen scharen, misschien onder een andere variant: wanneer iets fout gaat, gaat het goed fout en ellende trekt nieuwe ellende aan.
5 juni: De ellende neemt enkel toe. In Spanje zal men niet snel de naam van de Duitse Gesundheitssenatorin (of is het de minister van landbouw, want nu gaan we precies horen hoe dat in Duitsland werkt*) Cornelia Prüfer vergeten.
* - Op de beurs klinkt al het geluid dat Duitsland veel Off-balance schulden heeft die de Länder aangegaan zijn, maar niet zichtbaar zijn als Duitse Staatsschuld (overigens vergelijkbaar met de schulden van de autonome regios in Spanje...). De crisis is nog lang niet over...
Reacties