Imagoschade zegt weinig over het imago
Imago is de zichtbare kant van cultuur. Cultuur is hoe het er echt, intern aan toegaat, imago is wat de klant en anderen "ervan" denken. Een bedrijfsimago is te zien als een auto; bijvoorbeeld... een imago als
een blauwe Mercedes die net uit de wasstraat komt en waar nauwelijks een kras op te zien is.
...
In de berichtgeving over Slowakije en de mogelijkheid dat de politiek aldaar geen goedkeuring zou geven aan de uitbreiding van het EFSF, viel regelmatig het begrip Imagoschade. Het land doet nog maar kort mee met de Euro en zou nu al dwarsliggen.
Imagoschade heeft alles met cultuur te maken. Wanneer een enkel persoon, bedrijf of instituut mee doet met de heersende opinie dan wordt ze hierdoor automatisch geaccepteerd omdat ze het doel van het geheel onderschrijft. Wijkt deze unieke deelnemer in haar gedrag af, dan kan ze imagoschade leiden. Dat heeft alles te maken in hoeverre deze afwijking als leiderschap wordt gezien. in het geval van Slowakije is dat duidelijk niet het geval. We willen niet dat een onbelangrijk land dat één procent moet bijdragen aan het algemene belang (wat dat dan ook mag zijn) zich niet houdt aan de algemene verwachtingen. Omvangrijkere deelnemers mogen deze uitzonderingspositie wel innemen.
Een uitzondering hierop komt voor wanneer die enige deelnemer precies verwoordt wat binnen de grotere groep wel leeft, niet durfde uitspreken; dat was nog een taboe.
Het aardige van dit fenomeen -- imago -- is dat het in een enkel begrip samenvat waar de deelnemer (in dit geval Slowakije) voor staat. Het gaat er niet om of het een sterke economie heeft, of haar bankensysteem gezond is, het enige belang is of ze mee wil doen of niet. Een land, persoon of bedrijf wordt dus gereduceerd tot willig of recalcitrant.
Politiek is de kunst van het omgaan met de tijdgeest, en de mogelijke schade van Slowakije zal meevallen: binnen een maand is men het incident vergeten.
Anders vergaat het andere incidenten waar het imago van een speler wel degelijk schade kan ondervinden. Meestal heeft men het dan over communicatieproblemen; bijvoorbeeld de imagoschade van BP bij de olieramp, de Rabo met wielrenner Rasmussen of het levensmiddelenbedrijf dat de negatieve effecten van het waspoeder - na klant-bevindingen - bagatelliseert. En recentelijk komt Blackberry (RIM) in het nieuws onder dezelfde noemer "imagoschade" na problemen met het netwerk.
Dit alles zegt niets over het imago zelf, zoals het imago van waterpolo, het imago van de Amerikaanse dollar of het imago van de Nederlandse coaches in het buitenland...
...
Dus om even terug te gaan naar de Mercedes. Wanneer Shell of Unilever of elk andere bedrijf een fout heeft gemaakt loopt de blauwe Mercedes een deuk op. Maar dat zegt nog niets of de nieuwe klant die schade direct opmerkt. Wellicht zit de deuk aan de andere kant en is de schade niet zichtbaar. Net zoals T-Mobile: die auto blijft gewoon netjes rijden...
--
15 oktober, nog een imago verhaal in het parool:
Deze huizen worden nog niet executoriaal geveild, omdat de banken vrezen voor hun imago en niet bereid zijn vijftigduizend euro per geval af te schrijven, het gemiddelde verlies bij een gedwongen verkoop ter veiling.
een blauwe Mercedes die net uit de wasstraat komt en waar nauwelijks een kras op te zien is.
...
In de berichtgeving over Slowakije en de mogelijkheid dat de politiek aldaar geen goedkeuring zou geven aan de uitbreiding van het EFSF, viel regelmatig het begrip Imagoschade. Het land doet nog maar kort mee met de Euro en zou nu al dwarsliggen.
Imagoschade heeft alles met cultuur te maken. Wanneer een enkel persoon, bedrijf of instituut mee doet met de heersende opinie dan wordt ze hierdoor automatisch geaccepteerd omdat ze het doel van het geheel onderschrijft. Wijkt deze unieke deelnemer in haar gedrag af, dan kan ze imagoschade leiden. Dat heeft alles te maken in hoeverre deze afwijking als leiderschap wordt gezien. in het geval van Slowakije is dat duidelijk niet het geval. We willen niet dat een onbelangrijk land dat één procent moet bijdragen aan het algemene belang (wat dat dan ook mag zijn) zich niet houdt aan de algemene verwachtingen. Omvangrijkere deelnemers mogen deze uitzonderingspositie wel innemen.
Een uitzondering hierop komt voor wanneer die enige deelnemer precies verwoordt wat binnen de grotere groep wel leeft, niet durfde uitspreken; dat was nog een taboe.
Het aardige van dit fenomeen -- imago -- is dat het in een enkel begrip samenvat waar de deelnemer (in dit geval Slowakije) voor staat. Het gaat er niet om of het een sterke economie heeft, of haar bankensysteem gezond is, het enige belang is of ze mee wil doen of niet. Een land, persoon of bedrijf wordt dus gereduceerd tot willig of recalcitrant.
Politiek is de kunst van het omgaan met de tijdgeest, en de mogelijke schade van Slowakije zal meevallen: binnen een maand is men het incident vergeten.
Anders vergaat het andere incidenten waar het imago van een speler wel degelijk schade kan ondervinden. Meestal heeft men het dan over communicatieproblemen; bijvoorbeeld de imagoschade van BP bij de olieramp, de Rabo met wielrenner Rasmussen of het levensmiddelenbedrijf dat de negatieve effecten van het waspoeder - na klant-bevindingen - bagatelliseert. En recentelijk komt Blackberry (RIM) in het nieuws onder dezelfde noemer "imagoschade" na problemen met het netwerk.
Dit alles zegt niets over het imago zelf, zoals het imago van waterpolo, het imago van de Amerikaanse dollar of het imago van de Nederlandse coaches in het buitenland...
...
Dus om even terug te gaan naar de Mercedes. Wanneer Shell of Unilever of elk andere bedrijf een fout heeft gemaakt loopt de blauwe Mercedes een deuk op. Maar dat zegt nog niets of de nieuwe klant die schade direct opmerkt. Wellicht zit de deuk aan de andere kant en is de schade niet zichtbaar. Net zoals T-Mobile: die auto blijft gewoon netjes rijden...
--
15 oktober, nog een imago verhaal in het parool:
Deze huizen worden nog niet executoriaal geveild, omdat de banken vrezen voor hun imago en niet bereid zijn vijftigduizend euro per geval af te schrijven, het gemiddelde verlies bij een gedwongen verkoop ter veiling.
-- 7 sept 2023. Voorbeelden:
Adyen zou je als een van de voorbeelden kunnen zien. Ze presenteerde de cijfers over hun business en die vielen tegen. Als repliek brachten ze in dat ze hun eigen strategie volgden en weinig gelegen lieten aan wat beleggers daar mogelijk van zouden vinden. De koers van het aandeel daalde daarop van ca. 1600 euro tot op heden 750+ euro. Sinds die koersval realiseren ze zich dat dit niet de juiste tactiek was.... Maar de schade is al aangericht. Een verlies van marktwaarde van (52mrd in 2022 tot 24 mrd nu in 2023, met als top, ca. 68 mrd in 2021, gemiddeld) en dat is wat een bedrijf toch altijd belangrijk moet vinden: de beurswaarde.
Reacties