(CEO) Unilever is de massa voor
Over Unilever zag ik het blijkbaar geheel fout; ik dacht nog dat de crisis ten koste van de Unilever-merken zouden gaan en men beter kon inzetten op Ahold door een consumenten-switch naar White-labels, maar niets was minder waar.
Het contrast met de Philips CEO is groot; die sprak over de rol van de overheid die tekortschiet, Paul Polman zegt laconiek: wij moeten op zoek naar een nieuwe vorm van kapitalisme....
Het past allemaal wel mooi bij wat het publiek en de markt wil horen.
Trouw schrijft.
Unilever besloot vorig jaar dat het veel duurzamer wil gaan produceren. Het bedrijf is zo groot dat het daarmee een verschil kan maken. 'Unilever zit met bijna 45 miljard euro omzet in meer dan 180 landen. Wij hebben de vrijheid om overal te zijn en wij moeten dus ook de moed hebben om verantwoordelijkheid te nemen. Meer dan een miljard mensen hebben honger en er zijn steeds grotere effecten van klimaatverandering. Momenteel wordt 1,3 keer zoveel natuurlijke hulpbronnen gebruikt als de aarde kan aanvullen en daar moet een einde aan komen. ...'
De stap die zijn bedrijf zet, is bijzonder, zegt Polman maar in zijn ogen is er ook elders verandering op til. "Ik ben erg positief. En de cynische gedachte leidt nergens toe. In bedrijven komt een nieuwe generatie naar voren. Feike Sijbesma van DSM, Frans van Houten van Philips om maar een paar Nederlanders te noemen. In andere landen zie je dat ook. Bij Nike, Walmart en Tesco. Ik kan je tien andere namen geven." Sijbesma kwam in 2000 bij de Board van DSM en in 2007 als CEO. Dat is al weer vijf jaar. Is DSM langzamerhand niet aan weer een nieuwe CEO toe? van Houten is niet direct de nieuwe generatie, maar eerder een oude hervormer in de chipwereld. Polman charmeert en netwerkt hier volgens het moderne social-media-genre.
Het imago van de zakenwereld is niet best... Het is duidelijk dat bedrijven aan de slag moeten met de uitdagingen in de wereld: honger, watertekort, klimaatverandering, voedselschaarste en al deze problemen hangen samen.
... "Vanochtend had ik een gesprek over de conferentie van de Verenigde Naties over duurzame ontwikkeling in Rio de Janeiro, volgend jaar.... De zakenwereld moet een groot onderdeel zijn van de oplossing ... "Wij hebben een lange geschiedenis. Toen Lever in de negentiende eeuw zeep ging maken hielp dat de hygiëne enorm vooruit. ... Wij hebben een organisatie opgezet voor verantwoorde winning van palmolie.
Oké. De problemen met palmolie weten we nog. Wat veranderd is dat de druk van actiegroepen als Greenpeace die Unilever, maar vooral Nestlé op de hielen hebben gezeten in deze tijd dreigt over te worden genomen door de occupiers. Polman toont leiderschap door actief de discussie aan te gaan en het debat op te zoeken, want voor je het weet slaan de occupiers (#ows) over op de voedingsproducenten. De sector heeft met giganten als Cargill een slechte naam omdat er volop met oogsten en prijzen gemanipuleerd wordt zonder dat men precies weet hoe.
... zodat wij het gebruik van natuurlijke bronnen minimaliseren. Het vraagt om gesloten productieketens waarbij wij afval hergebruiken. Daarvoor is het ook nodig dat bedrijven gaan samenwerken. Niet alleen met regeringen en niet-gouvernementele organisaties, maar ook met elkaar. Het aanpakken van ontbossing in Brazilië en Zuidoost-Azië kan een bedrijf niet alleen.
Laten we vooral niet te hard van stapel lopen. Om de armoede in Afrika echt te bestrijden zal de prijs van een pot pindakaas nog minimaal moeten verdubbelen.
... Als je niks verkoopt, kun je makkelijk zeggen dat je geen negatieve invloed hebt op de samenleving, maar je hebt ook geen business. Wij proberen duurzaam te ondernemen en willen daarnaast de omzet verdubbelen. Halvering van de ecologische voetafdruk en verdubbeling van de omzet betekent dat er niets verandert. ... Wij winnen nu al marktaandeel, omdat de consument begrijpt wat wij doen.
Dat laatste - een consument die iets begrijpt - vraag ik me toch wel af.
... Met een aantal internationale bedrijven hebben wij afgesproken om in 2020 alleen nog maar duurzame palmolie en soja te gebruiken. Geen illegale ontbossing meer.
[december 2009 neemt het bedrijf afscheid van het contract met het Indonesische bedrijf Sinar Mas. Sinar Mas levert palmolie, waarvan Unilever wereldwijd de grootste afnemer is. Reden voor het opzeggen van het contract is de kritiek die Greenpeace uitte. Sinar Mas heeft op grote schaal illegaal regenwoud gekapt.]
Een verwijzing naar de financiële sector: Wij zijn off balance geraakt. Iedere verbetering is beter dan het mekkeren.
Ook dat is de vraag of klanten op een verbetering wil wachten; het huidige tijdsbeeld begint op een revolutie te lijken, en daarbij vallen (slacht)offers.
... De uitdaging is om de consument van gedrag te laten veranderen. Vaak lees je dat de consument zegt: ik wil wel maar ik wil er niet voor betalen. ... Daarom ben ik enthousiast over jongeren, want die begrijpen het. Die zitten op de sociale netwerken.
... Een ander probleem is kortetermijn-denken in de financiële wereld en op politiek niveau. ... [] Waarom duurt die crisis voort? "De laatste honderd jaar betekende kapitalisme: ik zelf moet beter af zijn. ... De voordelen komen terecht bij enkelen en de risico's moeten gedragen worden door iedereen en dat is geen duurzaam kapitalisme. ... We redden ze weer en ondertussen is het bonusbeleid nauwelijks aangepast. ... Duurzaam heeft ook een aspect van rechtvaardigheid en billijkheid. "Na de oorlog hadden onze ouders ... maar één doel: dat wij naar de universiteit konden gaan. Dat wij het beter hadden dan zij. Er werd verondersteld dat je iets deed voor de kerk, iets teruggaf aan de samenleving. Ik ben er mee opgegroeid dat dat normaal is. Daarna kwam ik, ik, ik, en de focus op persoonlijke welvaart. De ethische waarde van de samenleving is ondermijnd. Het algemeen belang wordt achtergesteld bij het persoonlijk belang en dat kan op langere termijn nooit succesvol zijn.
Ik werd opgevoed met de mededeling, " ik krijg nog pensioen van de staat, maar of jij het krijgt." Jongeren krijgen het nu al moeilijk op de huizenmarkt. Ik denk dat mijn kinderen niet de welvaart zullen kennen die ik gekend heb. Wat doet de CEO hier? Ik denk dat hij te enthousiast is geworden. Zijn dialoog past tegoed bij het veranderende tijdsbeeld. Het is allemaal net iets tè. Hoe zit het met verwachtingsmanagement?
Maar, het is Wel een heel ander verhaal van dat van Frans van Houten. Wel is het zo dat het aandeel Philips bijna op all time low staat, terwijl Unilever dicht tegen all-time-high (net zoals Nestlé toevallig) koerst. Dat laatste houden we even in de gaten. Een bedrijf is meer dan een goed verhaal. Ik denk dat Polman het serieus bedoelt en authentiek actie onderneemt, maar ik geloof ook dat hij strategisch de discussie aan gaat. Unilever besteedt miljoenen aan marketing, laten we dat ook niet vergeten. En de CEO is het boegbeeld van de onderneming.
De CEO van Unilever verdient met 2,8 miljoen euro (2010) maar een zakcentje van de bazen in de financiële wereld. Executive directors die bonussen ontvangen moeten minimaal 25% in Unilever-aandelen stoppen en op dit moment zijn de performance metrics nog niet op de lange termijn gebaseerd. Ook valt op dat het uitvoerend management grotendeels (nog) uit mannen bestaat (75%). Dat staat misschien los van de duurzaamheid discussie, maar het legt ook geen uitzonderlijke practice bloot; het management van Unilever spiegelt zich net als andere beursgenoteerde bedrijven aan een peer-group (Nestle, Beiersdorf, Kraft, Coca-Cola, etc.) en individuele afwijkingen aan deze benchmark, of best-practice in de markt zullen niet al te groot kunnen zijn.
--
25 oktober 2016
https://www.businessinsider.nl/het-narcisme-achter-de-verhevenheid-van-paul-polman-steve-jobs-en-de-paus/
--
29 november 2018
Paul Polman stapt per 31 december 2018 - toch wat onverwacht - op.
Het past allemaal wel mooi bij wat het publiek en de markt wil horen.
Trouw schrijft.
Unilever besloot vorig jaar dat het veel duurzamer wil gaan produceren. Het bedrijf is zo groot dat het daarmee een verschil kan maken. 'Unilever zit met bijna 45 miljard euro omzet in meer dan 180 landen. Wij hebben de vrijheid om overal te zijn en wij moeten dus ook de moed hebben om verantwoordelijkheid te nemen. Meer dan een miljard mensen hebben honger en er zijn steeds grotere effecten van klimaatverandering. Momenteel wordt 1,3 keer zoveel natuurlijke hulpbronnen gebruikt als de aarde kan aanvullen en daar moet een einde aan komen. ...'
De stap die zijn bedrijf zet, is bijzonder, zegt Polman maar in zijn ogen is er ook elders verandering op til. "Ik ben erg positief. En de cynische gedachte leidt nergens toe. In bedrijven komt een nieuwe generatie naar voren. Feike Sijbesma van DSM, Frans van Houten van Philips om maar een paar Nederlanders te noemen. In andere landen zie je dat ook. Bij Nike, Walmart en Tesco. Ik kan je tien andere namen geven." Sijbesma kwam in 2000 bij de Board van DSM en in 2007 als CEO. Dat is al weer vijf jaar. Is DSM langzamerhand niet aan weer een nieuwe CEO toe? van Houten is niet direct de nieuwe generatie, maar eerder een oude hervormer in de chipwereld. Polman charmeert en netwerkt hier volgens het moderne social-media-genre.
Het imago van de zakenwereld is niet best... Het is duidelijk dat bedrijven aan de slag moeten met de uitdagingen in de wereld: honger, watertekort, klimaatverandering, voedselschaarste en al deze problemen hangen samen.
... "Vanochtend had ik een gesprek over de conferentie van de Verenigde Naties over duurzame ontwikkeling in Rio de Janeiro, volgend jaar.... De zakenwereld moet een groot onderdeel zijn van de oplossing ... "Wij hebben een lange geschiedenis. Toen Lever in de negentiende eeuw zeep ging maken hielp dat de hygiëne enorm vooruit. ... Wij hebben een organisatie opgezet voor verantwoorde winning van palmolie.
Oké. De problemen met palmolie weten we nog. Wat veranderd is dat de druk van actiegroepen als Greenpeace die Unilever, maar vooral Nestlé op de hielen hebben gezeten in deze tijd dreigt over te worden genomen door de occupiers. Polman toont leiderschap door actief de discussie aan te gaan en het debat op te zoeken, want voor je het weet slaan de occupiers (#ows) over op de voedingsproducenten. De sector heeft met giganten als Cargill een slechte naam omdat er volop met oogsten en prijzen gemanipuleerd wordt zonder dat men precies weet hoe.
... zodat wij het gebruik van natuurlijke bronnen minimaliseren. Het vraagt om gesloten productieketens waarbij wij afval hergebruiken. Daarvoor is het ook nodig dat bedrijven gaan samenwerken. Niet alleen met regeringen en niet-gouvernementele organisaties, maar ook met elkaar. Het aanpakken van ontbossing in Brazilië en Zuidoost-Azië kan een bedrijf niet alleen.
Laten we vooral niet te hard van stapel lopen. Om de armoede in Afrika echt te bestrijden zal de prijs van een pot pindakaas nog minimaal moeten verdubbelen.
... Als je niks verkoopt, kun je makkelijk zeggen dat je geen negatieve invloed hebt op de samenleving, maar je hebt ook geen business. Wij proberen duurzaam te ondernemen en willen daarnaast de omzet verdubbelen. Halvering van de ecologische voetafdruk en verdubbeling van de omzet betekent dat er niets verandert. ... Wij winnen nu al marktaandeel, omdat de consument begrijpt wat wij doen.
Dat laatste - een consument die iets begrijpt - vraag ik me toch wel af.
... Met een aantal internationale bedrijven hebben wij afgesproken om in 2020 alleen nog maar duurzame palmolie en soja te gebruiken. Geen illegale ontbossing meer.
[december 2009 neemt het bedrijf afscheid van het contract met het Indonesische bedrijf Sinar Mas. Sinar Mas levert palmolie, waarvan Unilever wereldwijd de grootste afnemer is. Reden voor het opzeggen van het contract is de kritiek die Greenpeace uitte. Sinar Mas heeft op grote schaal illegaal regenwoud gekapt.]
Een verwijzing naar de financiële sector: Wij zijn off balance geraakt. Iedere verbetering is beter dan het mekkeren.
Ook dat is de vraag of klanten op een verbetering wil wachten; het huidige tijdsbeeld begint op een revolutie te lijken, en daarbij vallen (slacht)offers.
... De uitdaging is om de consument van gedrag te laten veranderen. Vaak lees je dat de consument zegt: ik wil wel maar ik wil er niet voor betalen. ... Daarom ben ik enthousiast over jongeren, want die begrijpen het. Die zitten op de sociale netwerken.
... Een ander probleem is kortetermijn-denken in de financiële wereld en op politiek niveau. ... [] Waarom duurt die crisis voort? "De laatste honderd jaar betekende kapitalisme: ik zelf moet beter af zijn. ... De voordelen komen terecht bij enkelen en de risico's moeten gedragen worden door iedereen en dat is geen duurzaam kapitalisme. ... We redden ze weer en ondertussen is het bonusbeleid nauwelijks aangepast. ... Duurzaam heeft ook een aspect van rechtvaardigheid en billijkheid. "Na de oorlog hadden onze ouders ... maar één doel: dat wij naar de universiteit konden gaan. Dat wij het beter hadden dan zij. Er werd verondersteld dat je iets deed voor de kerk, iets teruggaf aan de samenleving. Ik ben er mee opgegroeid dat dat normaal is. Daarna kwam ik, ik, ik, en de focus op persoonlijke welvaart. De ethische waarde van de samenleving is ondermijnd. Het algemeen belang wordt achtergesteld bij het persoonlijk belang en dat kan op langere termijn nooit succesvol zijn.
Ik werd opgevoed met de mededeling, " ik krijg nog pensioen van de staat, maar of jij het krijgt." Jongeren krijgen het nu al moeilijk op de huizenmarkt. Ik denk dat mijn kinderen niet de welvaart zullen kennen die ik gekend heb. Wat doet de CEO hier? Ik denk dat hij te enthousiast is geworden. Zijn dialoog past tegoed bij het veranderende tijdsbeeld. Het is allemaal net iets tè. Hoe zit het met verwachtingsmanagement?
Maar, het is Wel een heel ander verhaal van dat van Frans van Houten. Wel is het zo dat het aandeel Philips bijna op all time low staat, terwijl Unilever dicht tegen all-time-high (net zoals Nestlé toevallig) koerst. Dat laatste houden we even in de gaten. Een bedrijf is meer dan een goed verhaal. Ik denk dat Polman het serieus bedoelt en authentiek actie onderneemt, maar ik geloof ook dat hij strategisch de discussie aan gaat. Unilever besteedt miljoenen aan marketing, laten we dat ook niet vergeten. En de CEO is het boegbeeld van de onderneming.
De CEO van Unilever verdient met 2,8 miljoen euro (2010) maar een zakcentje van de bazen in de financiële wereld. Executive directors die bonussen ontvangen moeten minimaal 25% in Unilever-aandelen stoppen en op dit moment zijn de performance metrics nog niet op de lange termijn gebaseerd. Ook valt op dat het uitvoerend management grotendeels (nog) uit mannen bestaat (75%). Dat staat misschien los van de duurzaamheid discussie, maar het legt ook geen uitzonderlijke practice bloot; het management van Unilever spiegelt zich net als andere beursgenoteerde bedrijven aan een peer-group (Nestle, Beiersdorf, Kraft, Coca-Cola, etc.) en individuele afwijkingen aan deze benchmark, of best-practice in de markt zullen niet al te groot kunnen zijn.
--
25 oktober 2016
https://www.businessinsider.nl/het-narcisme-achter-de-verhevenheid-van-paul-polman-steve-jobs-en-de-paus/
--
29 november 2018
Paul Polman stapt per 31 december 2018 - toch wat onverwacht - op.
Reacties