Downloading Columbine (by Tim Krabbé)
Tim Krabbe doet met dit boek over de Columbine-moorden een meesterzet. Maar of het ook een meesterwerk wordt, vraag ik me toch af.
Voordat Tim Krabbé het ultime boek over "Columbine" had geschreven, was er een andere, die net als Krabbé meent, dé verklaring had gepubliseerd over de tragedie op de gelijknamige "Highschool" op 20 april 1999.
... Eric Harris and Dylan Klebold left an indelible stamp on the American psyche. Their plan was staggering: to blow up their school, surpass Oklahoma City in horror, and leave "a lasting impression on the world." The bombs failed. But the unprecedented attack unleashed a new era of violence in schools—branding every future shooting "another Columbine."
When we think of Columbine, we think of the Trench Coat Mafia; Cassie Bernall, mistaken Columbine martyr; and Patrick Ireland, "the boy in the window"—the whole world watching his gutsy escape. Now, in a gripping work of journalism a full decade in the making, comes the story we never knew. In this revelatory book, Dave Cullen debunks the myths and produces a profile of teen killers that burrows to the core of psychopathology. He reveals two radically different killers: Eric Harris, the callously brutal mastermind, and Dylan Klebold, the quivering depressive who journaled obsessively about love and attended the Columbine prom three days before opening fire.
Columbine unfolds seamlessly, in an unforgettable tale of two honor students with a healthy circle of friends, secretly stockpiling a cache of weapons in the basement. They recorded their vitriol on film while manipulating every adult who could have stopped them. Eric Harris and Dylan Klebold left warnings all around them—described by Cullen with a sharp investigative eye and psychological acumen. Culling from hundreds of interviews, thousands of police files, testimony from world-class psychologists brought in by the FBI, and the boys' videos and journals, he delivers the first comprehensive account of the tragic Columbine school shooting... (Bron: Dave Cullen Website)
Een ambitueze Nederlandse schrijver komt dan met een rivaliserende mening. Of met een nieuwe waarheid wat is het, want non-fictie boeken zijn niet per sé waar. De diverse managementboeken, afslankmethoden of persoonlijke ontwikkelmethodes werken vaak door suggestie in het positieve geval of werken averrechts wanneer deze in de verkeerde handen komen.
De grootste hedgefundmanager van de wereld, Ray Dalio (Bridgewater) heeft een aantal ijzeren principes, waaronder deze: vraag jezelf of je het recht hebt verworven om een mening te hebben! (#24, “Pregúntate a ti mismo si te has ganado el derecho a tener una opinión”)
Tim Krabbé, met het aantal werken op zijn naam heeft dat ongetwijfeld. Zijn aanpak voor dit boek was om alle feiten te downloaden. Die - politierapporten, dagboeken, getuigenverslagen, etc, etc. bleken namelijk gewoon beschikbaar. Hij heeft het land en Columbine niet bezocht. Die afstandelijke benadering is uniek en wat voor anderen een zwakte zou zijn, maakt het in dit geval tot een sterkte: want door goed te lezen stuitte Krabbe op een groot aantal fouten in het onderzoek en onderzoeksmateriaal. Volgens eigen zeggen, dat wel.
Dat hij dus de strijd aangaat met de schrijver van een bestseller (over) "Columbine" is prachtig. Vooral als de historische gebeurtenis in de VS plaatsvindt: het land dat door competitie en wedstrijd groot geworden is. "We zijn maar we zijn niet geschift." Is het een spel? als onderdeel van de marketing van het boek. En wat staat er op het spel?
Dave Cullen retweet een boodschap van een Nederlands meisje die neemt dat er plagiaat in het spel is:
Dave Cullen @DaveCullen Are there passages lifted? MT @heidemariek: netherlands Tim krabbe wrote à book about columbine. But it looks à lot like plagiarism!
Een beetje onsportief voor een inwoner in een land waar alles en iedereen de competitie met elkaar aangaat.
Tim Krabbé's werkwijze is dus dat hij enkel officiele bronnen selecteert, en niet let op "Leugenaars" als Michael Moore. Deze heeft over dezelfde verschrikking een twee-uur durende documentaire gemaakt: Bowling for Columbine. Krabbé ziet al snel dat de waarheid niet boven water komt, politie-rapporten kloppen niet, e.d.... Maar dat hoort natuurlijk bij het spel; zo moet hij natuurlijk zijn boek verkopen. Zijn conclusie is anders dan anders. In DWDD zegt hij: "Ja Breivnik was ook gek, natuurlijk, maar wie zag dat en wat bedoelen we daarmee?" of woorden van gelijke strekking.
De werkelijkheid is altijd weerbarstiger dan de fictie die schrijvers verzinnen. Dat maakt dit project zo uniek. Maar Krabbe wil met dit boek ons de boodschap verkopen dat hij de ultieme waarheid heeft gevonden. En die wijkt af van de heersende mening van de Amerikaanse deskundigen.
Ook dit is niet nieuw. zelf vijfhonderd jaar na het verschijnen van Don Quichote willen nieuwe schrijvers en onderzoekers nieuwe interpretatie vinden die anderen nog niet blootgelegd hebben. En vaak gebeurt dit door allochtone auteurs. Buitenstaanders.
Zelf wil ik een land kunnen begrijpen door er geweest te zijn, maar dat hoeft natuurlijk niet. Ik wil met Russen Vodka hebben gedronken, ik wil Jappanners zien lachen zonder dat ik begrijp waarom, of in Spanje wil ik ervaren wat "manaña" nu precies betekent. Maar ervaring is ook maar subjectief. Veel objectiever is het door op afstand alles over een land en de cultuur te weten te komen. Maar lukt dat dan ook altijd?
Tijd - maar ook zin - om het boek te lezen heb ik niet. Ik ben wel benieuwd hoe het boek in de VS ontvangen zal worden. Misschien is "het hoofdstuk Columbine" afgesloten aldaar. Ik vraag me ook af of ze daar zitten te wachten op een nieuwe mening, maar vooral op de echte waarheid. In het land van de marketing bestaat die m.i. namelijk niet. Enkel overleeft de waarheid die het meeste verkocht wordt, zoals tot op dit moment die van Dave Cullen. En dat is waarschijnlijk voldoende.
Voordat Tim Krabbé het ultime boek over "Columbine" had geschreven, was er een andere, die net als Krabbé meent, dé verklaring had gepubliseerd over de tragedie op de gelijknamige "Highschool" op 20 april 1999.
... Eric Harris and Dylan Klebold left an indelible stamp on the American psyche. Their plan was staggering: to blow up their school, surpass Oklahoma City in horror, and leave "a lasting impression on the world." The bombs failed. But the unprecedented attack unleashed a new era of violence in schools—branding every future shooting "another Columbine."
When we think of Columbine, we think of the Trench Coat Mafia; Cassie Bernall, mistaken Columbine martyr; and Patrick Ireland, "the boy in the window"—the whole world watching his gutsy escape. Now, in a gripping work of journalism a full decade in the making, comes the story we never knew. In this revelatory book, Dave Cullen debunks the myths and produces a profile of teen killers that burrows to the core of psychopathology. He reveals two radically different killers: Eric Harris, the callously brutal mastermind, and Dylan Klebold, the quivering depressive who journaled obsessively about love and attended the Columbine prom three days before opening fire.
Columbine unfolds seamlessly, in an unforgettable tale of two honor students with a healthy circle of friends, secretly stockpiling a cache of weapons in the basement. They recorded their vitriol on film while manipulating every adult who could have stopped them. Eric Harris and Dylan Klebold left warnings all around them—described by Cullen with a sharp investigative eye and psychological acumen. Culling from hundreds of interviews, thousands of police files, testimony from world-class psychologists brought in by the FBI, and the boys' videos and journals, he delivers the first comprehensive account of the tragic Columbine school shooting... (Bron: Dave Cullen Website)
De grootste hedgefundmanager van de wereld, Ray Dalio (Bridgewater) heeft een aantal ijzeren principes, waaronder deze: vraag jezelf of je het recht hebt verworven om een mening te hebben! (#24, “Pregúntate a ti mismo si te has ganado el derecho a tener una opinión”)Tim Krabbé, met het aantal werken op zijn naam heeft dat ongetwijfeld. Zijn aanpak voor dit boek was om alle feiten te downloaden. Die - politierapporten, dagboeken, getuigenverslagen, etc, etc. bleken namelijk gewoon beschikbaar. Hij heeft het land en Columbine niet bezocht. Die afstandelijke benadering is uniek en wat voor anderen een zwakte zou zijn, maakt het in dit geval tot een sterkte: want door goed te lezen stuitte Krabbe op een groot aantal fouten in het onderzoek en onderzoeksmateriaal. Volgens eigen zeggen, dat wel.
Dat hij dus de strijd aangaat met de schrijver van een bestseller (over) "Columbine" is prachtig. Vooral als de historische gebeurtenis in de VS plaatsvindt: het land dat door competitie en wedstrijd groot geworden is. "We zijn maar we zijn niet geschift." Is het een spel? als onderdeel van de marketing van het boek. En wat staat er op het spel?
Dave Cullen retweet een boodschap van een Nederlands meisje die neemt dat er plagiaat in het spel is:
Dave Cullen @DaveCullen Are there passages lifted? MT @heidemariek: netherlands Tim krabbe wrote à book about columbine. But it looks à lot like plagiarism!
Een beetje onsportief voor een inwoner in een land waar alles en iedereen de competitie met elkaar aangaat.
Tim Krabbé's werkwijze is dus dat hij enkel officiele bronnen selecteert, en niet let op "Leugenaars" als Michael Moore. Deze heeft over dezelfde verschrikking een twee-uur durende documentaire gemaakt: Bowling for Columbine. Krabbé ziet al snel dat de waarheid niet boven water komt, politie-rapporten kloppen niet, e.d.... Maar dat hoort natuurlijk bij het spel; zo moet hij natuurlijk zijn boek verkopen. Zijn conclusie is anders dan anders. In DWDD zegt hij: "Ja Breivnik was ook gek, natuurlijk, maar wie zag dat en wat bedoelen we daarmee?" of woorden van gelijke strekking.
De werkelijkheid is altijd weerbarstiger dan de fictie die schrijvers verzinnen. Dat maakt dit project zo uniek. Maar Krabbe wil met dit boek ons de boodschap verkopen dat hij de ultieme waarheid heeft gevonden. En die wijkt af van de heersende mening van de Amerikaanse deskundigen.
Ook dit is niet nieuw. zelf vijfhonderd jaar na het verschijnen van Don Quichote willen nieuwe schrijvers en onderzoekers nieuwe interpretatie vinden die anderen nog niet blootgelegd hebben. En vaak gebeurt dit door allochtone auteurs. Buitenstaanders.
Zelf wil ik een land kunnen begrijpen door er geweest te zijn, maar dat hoeft natuurlijk niet. Ik wil met Russen Vodka hebben gedronken, ik wil Jappanners zien lachen zonder dat ik begrijp waarom, of in Spanje wil ik ervaren wat "manaña" nu precies betekent. Maar ervaring is ook maar subjectief. Veel objectiever is het door op afstand alles over een land en de cultuur te weten te komen. Maar lukt dat dan ook altijd?
Tijd - maar ook zin - om het boek te lezen heb ik niet. Ik ben wel benieuwd hoe het boek in de VS ontvangen zal worden. Misschien is "het hoofdstuk Columbine" afgesloten aldaar. Ik vraag me ook af of ze daar zitten te wachten op een nieuwe mening, maar vooral op de echte waarheid. In het land van de marketing bestaat die m.i. namelijk niet. Enkel overleeft de waarheid die het meeste verkocht wordt, zoals tot op dit moment die van Dave Cullen. En dat is waarschijnlijk voldoende.
Reacties