Verbindend Leiderschap - Contradictio in terminis
Het is een wijze man die naar de tijd zich voegen kan. Tijd is geld. De tijd staat niet stil. Alles heeft zijn tijd. De tijd heelt alle wonden. Met passen en meten wordt de tijd versleten. Andere tijden, andere zeden. ... De tijd zal het leren. Deze laatste zocht ik. De vraag die op tafel ligt is of verbindend leiderschap niet een contradictio in terminis is.
Stel er zijn twee stromingen in de politiek of in bedrijf en in dergelijk polariserende omstandigheden zoekt men een verbindend leider. Wanneer die tweestrijd er niet zou zijn, zou men geen verbindend leider zoeken, maar gewoon een sterke persoonlijkheid, een ervaringsdeskundige "die eerder met het bijltje heeft gehakt" of een ordinair charismatisch leider.
De verbindend leider zoekt de gemeenschappelijke delen uit de twee kampen en bakt daar een partijprogramma van. Of een strategie. Wat is daarvan de uitkomst, een soort compromis?
Het grootste probleem is dat een verbindend leider - gebruik deze terminologie niet meer, zeker niet in deze tijd - naar binnen kijkt (namelijk naar de stellingen van de twee kampen) en niet naar buiten. "Er ontbreekt een visie," is een uitdrukking die bij de verbindende leider past.
Leiderschap is wel degelijk verbindend. Dat is de paradox. Juist door niet naar de individuele kampen of tegenstellingen te kijken. Dat doet de leider door te communiceren in termen van wat hij wil, wil doen of wil bereiken. Niet door te focussen op het oplossen van interne geschillen.
De term "verbinden leiderschap" zal in vrede rusten.
Zie ook: de brugfunctie.
-- 23 maart 2014
Actueel de term "verbindend leiderschap leeft nog:
Stel er zijn twee stromingen in de politiek of in bedrijf en in dergelijk polariserende omstandigheden zoekt men een verbindend leider. Wanneer die tweestrijd er niet zou zijn, zou men geen verbindend leider zoeken, maar gewoon een sterke persoonlijkheid, een ervaringsdeskundige "die eerder met het bijltje heeft gehakt" of een ordinair charismatisch leider.
De verbindend leider zoekt de gemeenschappelijke delen uit de twee kampen en bakt daar een partijprogramma van. Of een strategie. Wat is daarvan de uitkomst, een soort compromis?
Het grootste probleem is dat een verbindend leider - gebruik deze terminologie niet meer, zeker niet in deze tijd - naar binnen kijkt (namelijk naar de stellingen van de twee kampen) en niet naar buiten. "Er ontbreekt een visie," is een uitdrukking die bij de verbindende leider past.
Leiderschap is wel degelijk verbindend. Dat is de paradox. Juist door niet naar de individuele kampen of tegenstellingen te kijken. Dat doet de leider door te communiceren in termen van wat hij wil, wil doen of wil bereiken. Niet door te focussen op het oplossen van interne geschillen.
De term "verbinden leiderschap" zal in vrede rusten.
Zie ook: de brugfunctie.
-- 23 maart 2014
Actueel de term "verbindend leiderschap leeft nog:
‘DRAIJER KAN BRUGGEN SLAAN - DAT IS PRECIES WAT WE ZOEKEN’ Wout Dekker, voorzitter van de raad van commissarissen: (Bron: nrc, over beoogde nieuwe Rabo CEO). Echter pas op voor misleidende eerste conclusies: Wiebe Draijer is ook "McKinsey" en dat - in combinatie met Rabo's imago-cultuurprobleem - betekent: een forse reorganisatie. Verbindend leiderschap, of een tussenpaus?
Reacties