Noorwegen wint Eurovisie Songfestival 2009
Toen ik de Noorse bijdrage zag en hoorde dacht ik dat het wel eens ver zou kunnen komen. En inderdaad. Een eenvoudig liedje, een violist wat altijd wat een authentiek karakter meegeeft, de titel: fairytale… het klopt allemaal.
Wat opvalt bij het songfestival als het gaat om cultuur is natuurlijk het gebruik van de taal. Het engels is de voertaal; sommige vertegenwoordigers zeiden: “twelve point goes to…” en anderen twelve points go to…” Toen de britse vertegenwoordiging aan de beurt was leek het me alsof ze nog eens extra netjes en verzorgd hun woorden en zinsbouw uitgekozen hadden. Om te laten zien, hoe echt engels klinkt.
Maar vooral ook het gebruik van de taal bij de nummers. De Franse bijdrage klonk geheel in het Frans, de Duitse bijdrage daarentegen was in het Engels. Waarom? Zijn de Duitsers meer gericht op het engels en de internationale norm, terwijl ze thuis alles nasynchroniseren. Vreemd toch?
De Spaanse tractatie was een mix van Engels en Spaans. Dat is helemaal moeilijk te beoordelen. Waarom niet gewoon een taal kiezen?
Verder waren veel liedjes klassiek (de Franse en de Engelse met de grote vleugel), traditioneel (Portugal leek me) en wat meer modern. Vreemde uitschieters zoals vorig jaar (Ierland en Spanje) met een bijzondere uitvoering waren er dit keer niet. Er werd weinig risico gelopen.
... Overigens.
Als ik het goed begrepen heb komt de winnaar - Alexander Rybak - oorspronkelijk uit (wat nu) Wit Rusland (is). Dat toont maar weer eens aan hoe geïntegreerd Europa maar is. Vooral bij voetbal wordt dit ook duidelijk, waar de spelers oorspronkelijk vandaan komen. Terwijl de ene helft van de bevolking scheldt op buitenlanders zingt de andere helft lofzang op de succesverhalen die er zijn, zoals de Noorse Violist. De waarheid zal wel in het midden liggen.
Een soortgelijk verhaal geldt voor de Turkse bijdrage, maar dan precies tegenovergesteld. Zij heeft jarenlang in België gewoond. Wat wil Turkije nu precies, vraag ik me dan af. Turkije is het enige land met zowel westerse als oosterse waarden.. maar waarom dan iemand met een westerse achtergrond naar voren schuiven bij het songfestival. Turkije, waar is uw trots?
Wat opvalt bij het songfestival als het gaat om cultuur is natuurlijk het gebruik van de taal. Het engels is de voertaal; sommige vertegenwoordigers zeiden: “twelve point goes to…” en anderen twelve points go to…” Toen de britse vertegenwoordiging aan de beurt was leek het me alsof ze nog eens extra netjes en verzorgd hun woorden en zinsbouw uitgekozen hadden. Om te laten zien, hoe echt engels klinkt.
Maar vooral ook het gebruik van de taal bij de nummers. De Franse bijdrage klonk geheel in het Frans, de Duitse bijdrage daarentegen was in het Engels. Waarom? Zijn de Duitsers meer gericht op het engels en de internationale norm, terwijl ze thuis alles nasynchroniseren. Vreemd toch?
De Spaanse tractatie was een mix van Engels en Spaans. Dat is helemaal moeilijk te beoordelen. Waarom niet gewoon een taal kiezen?
Verder waren veel liedjes klassiek (de Franse en de Engelse met de grote vleugel), traditioneel (Portugal leek me) en wat meer modern. Vreemde uitschieters zoals vorig jaar (Ierland en Spanje) met een bijzondere uitvoering waren er dit keer niet. Er werd weinig risico gelopen.
... Overigens.
Als ik het goed begrepen heb komt de winnaar - Alexander Rybak - oorspronkelijk uit (wat nu) Wit Rusland (is). Dat toont maar weer eens aan hoe geïntegreerd Europa maar is. Vooral bij voetbal wordt dit ook duidelijk, waar de spelers oorspronkelijk vandaan komen. Terwijl de ene helft van de bevolking scheldt op buitenlanders zingt de andere helft lofzang op de succesverhalen die er zijn, zoals de Noorse Violist. De waarheid zal wel in het midden liggen.
Een soortgelijk verhaal geldt voor de Turkse bijdrage, maar dan precies tegenovergesteld. Zij heeft jarenlang in België gewoond. Wat wil Turkije nu precies, vraag ik me dan af. Turkije is het enige land met zowel westerse als oosterse waarden.. maar waarom dan iemand met een westerse achtergrond naar voren schuiven bij het songfestival. Turkije, waar is uw trots?
Reacties