Philips klopt aan bij de Spaanse Overheid

Verschillen in productiviteit zijn de belangrijkste dragers van cultuurverschillen. Zo is de gemiddelde Nederlander anders productief dan bijvoorbeeld de gemiddelde Spanjaard; bij vergelijking is deze laatste meer een verkoper, de Nederlander eerder een handelaar.

Dat wordt ook weer duidelijk als u het interview leest tussen Bernat García (El País) en Rudy Provoost (van Philips). Al lezende vraag ik me af; wie interviewt nu wie? Is het interview over innovatie in Spanje nu vooral voor de Spaanse lezer en gericht om te laten zien dat Spanje wel degelijk verandert waarbij de regering onderhandelt met Philips over meer duurzaam energieverbruik? Philips lightning levert hiervoor diverse oplossingen. Eerst de spaarlamp en nu met “intelligent” licht – de led.

Uit het interview spreekt Spaanse trots. “Vindt u dat Spanje het Zwarte schaap is binnen Europa,” vraagt de interviewer. Hierop reageert Provoost met de stelling: “wat de Spaanse regering probeert lijkt me gewaagd en dapper. Ik heb de IDAE plannen bestudeerd (gericht op diversificatie en besparing van energie) en die zien er goed uit, ze laten een strategische visie zien...”

Wie interviewt wie? De Nederlander is per definitie niet of zelden trots (Trots op Nederland verandert hier weinig aan). In Spanje hoort trots bij de volksaard, en zo is de Spanjaard eerder een verkoper dan de Nederlander dat is.

Uit het interview wordt ook duidelijk dat Philips aan het veranderen is. Het lemma van “Sense en Simplicity” is niet alleen meer gericht op de (particuliere) consument waar Philips vooral groot door geworden is, maar lijkt nu ook bruikbaar te zijn in de jacht op de overheid als klant.

Als ik qua bedrijfsarchitectuur Philips probeer te begrijpen dan vergelijk ik het met een groter maar (oorspronkelijk) een soortgelijk bedrijf als Siemens. Siemens is veel meer dan Philips gericht op de zakelijke markt, maar zit ook in de consumentenmarkten. Bij Philips is dat eerder andersom. Siemens is ook duidelijk nog een conglomeraat, terwijl Philips dat veel minder is. Mijn zoon van twaalf zou nooit een PC kopen van Siemens, net als hij geen gitaar of keyboard zou kopen van Yamaha, maar veel eerder een Gibson – in het laatste geval – omdat deze gespecialiseerd zijn...

Echter, op dit moment moet je als bedrijf niet teveel van de consument verwachten. En dan is de overheid een goede partij in moeilijke tijden. De keerzijde is dat de overheid een imago-probleem heeft: ze is per definitie onbetrouwbaar. En dat is een risico voor partijen als Philips en Siemens. Siemens lang last gehad met het effect van een omkoopschandaal op haar imago van een aantal jaren terug.

Productiviteit en cultuur hebben alles met elkaar te maken. De productieve houding die nodig is om succesvol te zijn op de consumentenmarkt is een andere dan de productiviteit die nodig voor de werving van de overheid als klant.

Uit het jaarverslag van Philips sprak in ieder geval volop vertrouwen. De onderneming is volgens eigen zeggen ook meer veerkrachtig. Flexibiliteit zou daar nog aan toegevoegd kunnen worden. Al is een enkel interview misschien wat karig om die flexibiliteit aan af te lezen, het lijkt erop dat Philips geruisloos haar focus verschuift richting een andere doelgroep afhankelijk van wat verstandig (sense) lijkt gegeven de huidige marktontwikkelingen. De overheid moet besparen en Lightning is duidelijk thema dat past in de categorie "duurzaam."

Ook op de beurs lijkt (op het oog) Philips het beter te doen dan Siemens...

--
Rudy Provoost is in het managementboard van Philips verantwoordelijk voor de lichtdivisie, het interview werd gepubliseerd in de Spaanse krant El Pais op 4 april:

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Economie - Teveel wiskunde, te weinig geschiedenis?

Begraven of cremeren?