Aan de rand van het bos
Ik reed langs deze kliniek en was positief verrast door ik denk, de combinatie van de rustgevende bosrijke omgeving en herkenbarefunctie van deze kliniek.
- Gewoon worden wie u bent
Een seconde later kwam er een associatie in me op, die deze kliniek met een geheel andere kliniek vergleek. Beiden in uitzonderlijke locaties.
Waarom staan afkickklinieken vaak aan de rand van de maatschappelijke orde? Ik kom ze regelmatig tegen midden in de natuur, op afgelegen gebieden. Dat lijkt voor de hand te liggen en zou ook goed passen bij de functie: niet gestoord worden door de praktijk van alle dag, zodat iemand in alle rust tot zichzelf kan komen.
Gewoon worden wie u bent, vind ik een prachtige slagzin. Worden wie je al bent. Wetende dat dit om transgender operaties gaat, kan het haast niet beter voorgesteld worden. Worden wie je altijd al was, maar ... er was iets...dat er voor zorgde dat je niet kon zijn wie je was...
Je zit in het verkeerde lichaam.
Bij (drugs)verslaafden is er een heel ander verhaal, maar misschien zou ook daar: worden wie je bent, wel passen. Je bent niet verslaafd, dat is iemand anders geweest. Je zat op een verkeerd pad. Je moet terug.
In beide gevallen speelt de natuur een belangrijke rol. De bosrijke omgeving van de kliniek past bij de intensieve zorg die daar geleverd wordt en nodig is. Ook hier mag de klant of patient niet afgeleid worden, maar komt in die omgeving tot rust. ik denk dat de natuur hier een handje helpt: het is een natuurlijk proces. Tenminste, zo heet dat. Transgenders zijn relatief nieuw in onze cultuur, maar voor de acceptatie van het idee dat je kan worden wie je bent, gaat het om de natuur. De natuur "is," veel meer dan de mens "heeft." Ik bedenk dit in het licht van hebben en zijn, waar we doorgeslagen zijn in het hebben en terug "moeten" naar wie we echt zijn.
Weer worden wie je bent.
Terug naar de natuur, wat die ook precies is.
Een bos dwingt eerbied af. Dat is inherent aan de natuur. Daar kom je niet zomaar aan, behalve wanneer opzet in het spel is. De amazone wordt opgegeten door landbouwers. Cultuur wint het altijd, tot de natuur wraak neemt, en een heel dorp in Zwitserland onder de modder schuift. Al was dat natuurlijk geen wraak. In de natuur vind je geen emotie.
Maar waarom dan niet gewoon een kliniek onder het volk? In de buurt naast de slager of groenteboer? Dat kan natuurlijk niet omdat het dan te normaal is. Je gaat geen brood kopen als meisje en komt als jongen terug. Je moet ervoor op vakantie. Op reis, naar een uniek gebied. En als je terugkomt zie je alles met andere ogen. En zien anderen je, ... wie je echt bent.
En je moet thuis komen. Dat kan alleen als je ver weg geweest bent. Ver is in dit geval, ver buiten de bebouwde kom, aan de rand van het bos.
Reacties