De verslavende werking van Aandacht

Matthijs van Nieuwkerk bij DWDD tegen Ronald: "hoe lang kennen we elkaar nu al niet... Jij was altijd zo'n eenvoudige jongen."
Hé, even opletten, is daar iemand veranderd, want zo vaak gebeurt dat niet. Ik vroeg me af wat het kon zijn. Natuurlijk de omgeving waar de schrijver en "kook-fanaat" zich in begeeft is anders geworden, maar wat is er nu echt veranderd?
 

Ronald vatte het zelf heel mooi samen: "jij draagt nu toch ook een ander pak dan destijds... het is fijn als ergens aandacht aan besteed is."

Aandacht. Daar gaat het om.

Dat kan op twee manieren: aandacht geven en aandacht ontvangen. Of ... vragen en het dan wel of niet krijgen. Vreemd genoeg is de formule van DWDD gericht op het geven van aandacht, maar dan heeeél erg kort. Het is een vorm van zapp-aandacht.

En daar zat Ronald dan rustig te vertellen hoe het is om in een wereld te leven waar alles draait om het geven en verkrijgen van aandacht. Aandacht is een luxegoed geworden. En niet onlogisch dat de zelfde wereld van de Michelin-sterren - waar de sterren natuurlijk langskomen - ook draait om aandacht.

In de wereld van luxe staat de relatie centraal. Binnen bedrijven stelt men dat ook wel, en zelfs heeft men het over de medewerkers die centraal staan. Maar het geven van aandacht is nog niet zo eenvoudig. Vragen wel.

Aandacht krijgen wordt een steeds grotere luxe.

En dan de vraag waar het leven van Ronald en misschien ook wel dat van Matthijs veranderd is. Ik denk dat beiden - net als zo velen - aandacht nodig hebben. Alleen Beiden zijn gelukkig met die aandacht, waar het gros het zonder de gemiddelde aandacht moet stellen.

En aandacht ontvangen werkt waarschijnlijk verslavend. Je wil niet meer zonder.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Voorbij goed en kwaad (Nietzsche)

Begraven of cremeren?