De ene schrijver (Coelho) is de andere niet (Borges)

Bijvoorbeeld omdat de ene leeft en de andere is overleden.

Paul Coelho kent iedereen. 

Jorge Luis Bórges kent waarschijnlijk ook iedereen. Maar - zeker nu - is de eerste bekender. De statistieken van zijn succes zijn onvoorstelbaar. Ik zal ze niet opsommen.

De eerste is Braziliaan, de laatste is Argentijn. De eerste schrijft populaire lectuur, de laatste vernieuwde de literatuur.

En dan opeens komt Coelho met een titel van een nieuw werk dat Borges al eerder had uitgebracht: De Aleph. Dat is geen toeval.

Geluk zou Russel zeggen zit in het feit dat je niet precies bereikt wat je wilt. En geluk bereik je wanneer je tevreden bent met wie je bent. Met je identiteit.
Coelho is multi-miljonair. Hij schrijft onder andere over geluk en gelukkig worden. Blijkens zijn laatste boek vraag ik me af of hij zelf echt gelukkig is, zolang hij zich niet kan meten met Borges.

Qua stijl is dat onmogelijk. Een populaire schrijver kan niet opeens literatuur voortbrengen.

-- 1 januari 2013.
In XL Semanal, het zondagse bijvoegsel / weekblad van een aantal Spaanse kranten bevat regelmatig een column van de Braziliaanse schrijver. In de laatste editie van 2012 - waar Messi op de voorpagina prijkt - schrijft Paulo dat er twee soorten schrijvers bestaan; diegenen die het leven geleefd hebben en daarover schrijven en anderen die meer een sterk interne belevingswereld hebben. Hijzelf behoort net als ... (ik meen dat hij Proust als voorbeeld geeft - maar hij had dan nog beter Cervantes als voorbeeld kunnen nemen) tot de eerste categorie.
Ik denk  - voor wie waarde hecht aan deze categorisering - dat Borges eerder tot de tweede categorie behoort.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch Spaans: Balay

Voorbij goed en kwaad (Nietzsche)

Begraven of cremeren?