Is Nederland al toe aan verbindend leiderschap?
Dat is zomaar een vraag die in me opkomt.
Bij alle onrust en ontwikkelingen van de afgelopen dagen, weken, maanden en misschien wel jaren. Want Felix Rottenberg meende zelfs dat de echte impact van de verschijning Hans van Mierlo pas over een periode van zestig jaar kan worden beoordeeld. Maar niemand was nog zover.
Als je op Google nieuws kijkt dan is de ranglijst op dit moment (13 maart):
1. Wouter Bos
2. Job Cohen
3. Hans van Mierlo
Hij is op een tragisch moment overleden, precies gedurende de wisseling van de macht - zullen we maar zeggen.
In Spanje overleed een dag later schrijver Miguel Delibes, die kreeg wel een mooi tijdstip toegedeeld, want als hij een dag eerder was gestorven, dan zou dat geweest zijn op de inmiddels historische datum 11m.
Bij de wisseling - en truc - van Wouter Bos schiet me het moment van de redding van ABN voor de ogen. Dat was toen ook een perfecte ingreep en timing. Achteraf is dat allemaal anders ingekleurd en bijgekleurd.
Nu denkt men ook dat met de komst van Job Cohen alle problemen oplossen, hij wordt de nieuwe premier, hij wil samenwerken met iedereen die een fatosoenlijk Nederland voor ogen heeft en eindelijk heeft Nederland weer een leider die staat, na de jaren van wat je misschien mismanagement zou kunnen noemen.
Maar is dat zo, is er sprake van mismanagement geweest. Van onbestuurbaarheid? of is er iets anders aan de hand wat we nog niet kunnen duiden? Zelf denk ik van wel. De plotselinge wending bij de PVDA die misschien wel voorbereid is, geeft aan dat de partij op zoek was naar een sterke leider die het op kon nemen tegen een andere sterke leider.
Mensen denken nog te vaak dat het enkel om de inhoud gaat en dat daarom PVV zo gegroeid is, maar supporters hebben de neiging om voor de winnende partij te kiezen...
Wat hier speelt is m.i. dat bij onvoldoende visie en zicht en interpretatie van op ontwikkelingen, organisaties (politiek als bedrijf) kiezen voor een sterke leider - die hen misschien weet te redden. Maar meestal is het de business (of de maatschappij in het geval van politiek) die bepaalt waar het heen gaat. En zo te zien zijn ontwikkelingen en veranderingen op het maatschappelijk vlak nog lang niet uitveranderd. in die zin zou verbindend leiderschap waar Bos op doelt in zijn verhaal om Cohen naar voren te schuiven, misschien wel niet de enige oplossing zijn. Maar net als destijds bij de redding van ABN lijkt het nu alsof de problemen vanzelf oplossen.
--
8 oktober 2011
'Cohen moet meer polariserende stijl innemen' ..., omdat de Nederlandse politiek is veranderd. Dat stelt Jouke de Vries, lid van het bestuur ofwel het curatorium van de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau van de PvdA, zaterdag in een ingezonden stuk in de Volkskrant.
In de tweede plaats stelt De Vries dat de PvdA-leider de rekrutering van medewerkers moet evalueren. ''Als Cohen zelf niet de weg van de polarisatie wil opgaan, zal iemand anders in de PvdA dat moeten doen. Als je een hond hebt, hoef je niet zelf te blaffen!.''
--
18 okt 2017. Over tijdsbeeld gesproken, want vind je van deze tweet (anno 2017), van Jan Gajentaan @jangajentaan 16 oct.:
Bij alle onrust en ontwikkelingen van de afgelopen dagen, weken, maanden en misschien wel jaren. Want Felix Rottenberg meende zelfs dat de echte impact van de verschijning Hans van Mierlo pas over een periode van zestig jaar kan worden beoordeeld. Maar niemand was nog zover.
Als je op Google nieuws kijkt dan is de ranglijst op dit moment (13 maart):
1. Wouter Bos
2. Job Cohen
3. Hans van Mierlo
Hij is op een tragisch moment overleden, precies gedurende de wisseling van de macht - zullen we maar zeggen.
In Spanje overleed een dag later schrijver Miguel Delibes, die kreeg wel een mooi tijdstip toegedeeld, want als hij een dag eerder was gestorven, dan zou dat geweest zijn op de inmiddels historische datum 11m.
Bij de wisseling - en truc - van Wouter Bos schiet me het moment van de redding van ABN voor de ogen. Dat was toen ook een perfecte ingreep en timing. Achteraf is dat allemaal anders ingekleurd en bijgekleurd.
Nu denkt men ook dat met de komst van Job Cohen alle problemen oplossen, hij wordt de nieuwe premier, hij wil samenwerken met iedereen die een fatosoenlijk Nederland voor ogen heeft en eindelijk heeft Nederland weer een leider die staat, na de jaren van wat je misschien mismanagement zou kunnen noemen.
Maar is dat zo, is er sprake van mismanagement geweest. Van onbestuurbaarheid? of is er iets anders aan de hand wat we nog niet kunnen duiden? Zelf denk ik van wel. De plotselinge wending bij de PVDA die misschien wel voorbereid is, geeft aan dat de partij op zoek was naar een sterke leider die het op kon nemen tegen een andere sterke leider.
Mensen denken nog te vaak dat het enkel om de inhoud gaat en dat daarom PVV zo gegroeid is, maar supporters hebben de neiging om voor de winnende partij te kiezen...
Wat hier speelt is m.i. dat bij onvoldoende visie en zicht en interpretatie van op ontwikkelingen, organisaties (politiek als bedrijf) kiezen voor een sterke leider - die hen misschien weet te redden. Maar meestal is het de business (of de maatschappij in het geval van politiek) die bepaalt waar het heen gaat. En zo te zien zijn ontwikkelingen en veranderingen op het maatschappelijk vlak nog lang niet uitveranderd. in die zin zou verbindend leiderschap waar Bos op doelt in zijn verhaal om Cohen naar voren te schuiven, misschien wel niet de enige oplossing zijn. Maar net als destijds bij de redding van ABN lijkt het nu alsof de problemen vanzelf oplossen.
--
8 oktober 2011
'Cohen moet meer polariserende stijl innemen' ..., omdat de Nederlandse politiek is veranderd. Dat stelt Jouke de Vries, lid van het bestuur ofwel het curatorium van de Wiardi Beckman Stichting, het wetenschappelijk bureau van de PvdA, zaterdag in een ingezonden stuk in de Volkskrant.
In de tweede plaats stelt De Vries dat de PvdA-leider de rekrutering van medewerkers moet evalueren. ''Als Cohen zelf niet de weg van de polarisatie wil opgaan, zal iemand anders in de PvdA dat moeten doen. Als je een hond hebt, hoef je niet zelf te blaffen!.''
--
18 okt 2017. Over tijdsbeeld gesproken, want vind je van deze tweet (anno 2017), van Jan Gajentaan @jangajentaan 16 oct.:
Reacties