Jung en voor hem Freud hebben zich als psychologen / psychiaters verdiept in het thema illusies.
A. In Man and his symbols (Jung) gaat het o.a. om:
The archetype in dream symbolism. In dit deel een (de benadering van het onderbewuste) geeft hij het voorbeeld van de communistische wereld en de archetypische droom van een Gouden Eeuw (of Paradijs) waar alles in overvloed wordt verschaft voor iedereen en waar een grote en eerlijke en wijze leider "regeert over de menselijke kindergarten."
In relatie met het geloof in god heeft de mens nog steeds illusies nodig. zijn voorbeeld is het gebruik van zout. Ook al is het wetenschappelijk niet bewezen dat zout nodig is, dan toch is het gebruik een illusie van onze zintuigen, dat hoe dan ook bijdraagt aan ons welzijn.
Het is een gedeelde illusie te menen dat we vandaag de dag alles weten wat er te weten valt. maar niets is meer kwetsbaar dan wetenschappelijke theorie, die feiten probeert te verklaren maar niet tot de (kern van de) waarheid komt.
 |
| https://besettled.org/nl/vergelijking-van-sigmund-freud-en-carl-jung/ |
Is het number 13 nog een taboe voor velen / sommigen? Zijn sommigen nog steeds bevangen door irrationele vooroordelen, projecties en kinderlijke illusies?
Ons huidige leven wordt gedomineerd door de "Goddess Reason," onze grootste en meest tragische illusie. Met behulp van de reden verzekeren we onszelf dat we de natuur hebben veroverd.
verschillende geloven gaan hier verschillend mee om. het Boeddhisme ziet onderbewuste fantasieën als onnodige illusies. Christenen zetten de kerk en haar bijbel tussen hemzelf en zijn onderbewuste en de rationele intellectueel, weet nog niet dat zijn bewustzijn niet zijn hele psyche omvat.
--- Intermezzo - hero Myth:
Er zijn vier verschillende cycli in de evolutie van de heldenmythe (Dr. Paul Radin): de bedrieger, de haas, de rode hoorn en de tweeling. Deze mythecycli helpen adolescenten volwassen te worden door verschillende levensfasen.
(1) De Bedrieger-cycli komen voor bij zeer jonge individuen, het wordt gedomineerd door fysieke bezigheden, met de mentaliteit van een kind. Omdat het enige doel van het leven in deze fase persoonlijke bevrediging van primaire behoeften is, is het individu wreed, cynisch en gevoelloos. Hij heeft een dierlijke vorm die op volwassen leeftijd verandert in een menselijke vorm.
(2) De haas verschijnt ook voor het eerst in dierlijke vorm zoals de Bedrieger, deze held wordt gezien als de grondlegger van de menselijke cultuur - de transformator. Hij is degene die medische kennis aan het Winnebago-volk heeft geplakt. De archetypische heldencyclus van de Haas heeft het duidelijke voordeel ten opzichte van de Bedrieger-archetypische heldencyclus omdat de Haas een gesocialiseerd wezen is, dat de instinctieve en infantiele driften corrigeert die in de Bedrieger-cyclus worden gevonden. (3)
De Rode Hoorn is een dubbelzinnig persoon, die voldoet aan de vereisten van het heldenarchetype dat wordt doorgegeven door races te winnen en reuzen te verslaan met dobbelstenen of worstelen. Hij had een dondervogel die zijn fouten aanvulde toen hij zijn tegenstanders versloeg. Hier zijn we volledig in het wereldse waarin een god enige tijd kan helpen, maar uiteindelijk bepalen individuen hun eigen lot. Dit wijst op het fundamentele primitieve thema van hoe veilig de mens in zichzelf is. Hoe lang zal het duren voordat trots of de jaloezie van de goden tot onze ondergang leidt.
(4) De Tweelingen zijn mensen die bij hun geboorte gesplitst zijn. Ze horen echter bij elkaar en moeten natuurlijk ook bij elkaar zijn. Het is buitengewoon moeilijk om deze twee samen te brengen. Ze vertegenwoordigen de dualiteit van de menselijke natuur. Vlees is kalm, mild en zonder trots (initiatief), terwijl Stomp dynamisch en rebels is. Flesh volgt het archetypische introverte personage terwijl Stomp het extraverte personage vertegenwoordigt. Ze zijn aanvankelijk onoverwinnelijk, vallen op eigen kracht en komen vervolgens ten onder. Je innerlijke zelf laat je zien dat zelfs helden vallen. Dit wekt een instinctief idee op om grote dingen te proberen, evenals het voordeel van een extreme taak in het proces. Met alle verhalen en mythen die we hebben, zullen we ons bewust zijn dat we het verkeerd hebben en ons laten overweldigen door onze trots. Een scherp inzicht in de mythologie helpt de analyticus bij het interpreteren van dromen, omdat het helpt om archetypische thema's te identificeren waardoor de symbolen relatief kunnen worden geplaatst om een verhaal te voltooien.
---------------------- ------------------------- -
De hero myth biedt hulp bij ons persoonlijk groeiproces door de illusie van eeuwige fictie.
De vrouw die in het archetypische huwelijk treedt kan een illusie van vrijheid houden, ook al weet ze dat dit impliciet betekent dat ze moeder gaat worden.
Sommige culturen waar het utiliteitsdenken sterke wortels heeft biedt de moeilijkheid om bewuste planning op te geven om te groeien. Ze moeten de illusies van het bewustheid denken doorbreken om tot het onderbewuste te komen. Dit is een existentialistische gedachte, (huis clos) en de deur naar het onderbewuste kunnen zie niet openen.
Dan is er de Griekse sirene of Germaanse Lorelei die het gevaarlijke aspect van destructieve illusie van de anima symboliseert. De Sirene waar de man (Animus) op jacht gaat, of achtervolgt volgt daarmee een onwerkelijke droom van liefde en warmte (haar thuis), een droom die de man van de werkelijkheid afleidt.
Onze geest creëert steeds de illusie van een duidelijk gevormde werkelijke wereld, die andere percepties tegenhoudt.
...
B. DAN Freud.
-------------------
The future of an illusion, is een boek van Sigmund Freud, speciaal over het onderwerp geschreven.
In het boek geeft Freud zijn inzichten over wat hij denkt over religie. Hij spreekt ook de overtuiging uit dat de wetenschap op een bepaald moment in de toekomst verklaringen zal geven die verder gaan dan de beperkingen van religie. Voor dit werk creëert Freud een niet-bestaande criticus, dus het boek wordt gepresenteerd in de vorm van een dialoog. In wezen is het kritische karakter dat hij creëert representatief voor de bredere samenleving. In dit boek gebruikt Freud psychoanalyse om religie te verklaren, wat volgens hem een maatschappelijke neurose is. In zijn werk stelt Freud dat dit fenomeen louter verbeelding is, een illusie.
In de eerste hoofdstukken van het boek legt Freud uit dat religie voortkomt uit een behoefte aan eenheid. Hij stelt dat de reden dat we in religie geloven is dat degenen die ons voorgingen er al in geloofden. Een andere reden is volgens Freud dat de meeste religies deze overtuigingen in twijfel trekken. De andere reden is dat het geloof van mensen in religie wordt versterkt door bewijs'. Volgens Freud is dit bewijs echter denkbeeldig. Het is niets meer dan een gissing die in de hoofden van mensen is verweven en gedurende vele jaren opnieuw is verteld om op feiten te lijken.
Volgens Feud komt religie voort uit de gevoelens van kwetsbaarheid die men op jonge leeftijd ervaart. Na verloop van tijd leiden deze gevoelens van zwakte tegenover de krachten van de natuur ertoe dat men een verlangen naar bescherming ontwikkelt. In wezen gebruiken mensen religie als een ontsnapping voor de harde realiteit en mysteries van de wereld. In zijn werk suggereert Freud dat individuen het grootste risico vormen voor de samenleving. Bovendien zijn de meeste mensen instinctief tegen de beschaafde samenleving. Als gevolg daarvan leggen de beschaafde weinigen hun wil op aan de weerbarstige meerderheid. Het was Freuds hoop dat op een dag; de beschaving zou voldoende vooruitgaan zodat deze weerbarstige meerderheid slechts zou worden teruggebracht tot een klein, beheersbaar deel van de bevolking.
In zijn werk legt Freud uit dat religie voortkomt uit de behoefte van de menselijke geest om de realiteit van de natuur te begrijpen. Als gevolg daarvan probeert de mensheid de natuur te personifiëren. De meest instinctieve personificatie waar de geest het gevolg van is, is die van ouders en hun kind. Bijgevolg worden natuurlijke krachten machtige godinnen en goden waaraan de menselijke samenleving offers moet brengen. Deze machtige wezens krijgen volgens Freud de macht om de verschrikkingen van de natuur te beheersen. Daarnaast moeten ze troost bieden vanwege de gruwelen van de natuur en als intermediair optreden voor de mens en krachtige natuurkrachten. Naarmate de tijd verstreek, merkte Freud echter op dat samenlevingen evolueerden om goden en de natuur als hetzelfde te behandelen. Bovendien kregen deze godheden de rol van het beslechten van geschillen die voortkomen uit de mensheid. In wezen werden deze religieuze wezens heersers van het universum, wat we moesten dienen en niet in twijfel trekken.
Volgens Freud kunnen mensen, dankzij de krachten die al aan deze machtige wezens zijn gegeven, dodelijke slachtoffers zoals de dood accepteren. Volgens Freud is de relatie die de menselijke geest creëert een poging om een verloren liefde terug te winnen. Deze oorspronkelijke liefde bestaat tussen een kind en zijn ouders. Religie is gewoon een uitdrukking van het verlangen om terug te keren naar deze pure vorm van liefde. Volgens Freud is het eerste object van genegenheid dat een kind identificeert zijn moeder; na verloop van tijd komt het echter om van de vader te leren. Volgens het Oedipuscomplex ontwikkelt het kind een ambivalente relatie met de vader, die het als krachtiger beschouwt. Bijgevolg groeit het kind op met de wetenschap dat het zwak is en afhankelijk is van zijn vader. Dit gevoel van afhankelijkheid wordt later via een proces van projectie op het religieuze wezen geprojecteerd. De geest wordt zich bewust van zijn zwakheid tegenover de natuur; als resultaat creëert het een krachtige godheid, vertegenwoordiger van de vader, om met deze gevaren om te gaan.
Naast het zoeken naar bescherming, legt Freud uit dat religie een manier is voor de samenleving om moraliteit te waarborgen. In plaats van dat een individu zijn hele leven de regels en normen van de samenleving moet leren, krijgt hij een paar eenvoudige richtlijnen die hem helpen te overleven in de samenleving. Verder legt Freud in dit werk uit dat religie een illusie is. Hij wijst erop dat deze illusie voortkomt uit inconsistenties in het verlangen naar wensvervulling. Om religieuze illusie te onderscheiden van een waanvoorstelling die tot een neurose leidt, geeft Freud een korte uitleg. Hij legt uit dat een waanvoorstelling iets is dat volledig in tegenspraak is met de wetten van de werkelijkheid. Een illusie omvat echter enkele aspecten van de werkelijkheid, naast valse mythen die door de geest worden bestendigd, waardoor deze het als een feit gaat geloven. Hij erkent echter wel de belangrijke rol die religie heeft gespeeld in de menselijke samenleving. Freud schrijft religie bijvoorbeeld toe aan het helpen van mensen bij het bouwen van enkele van de grootste beschavingen op aarde. Bovendien schrijft Freud religie toe aan het helpen redden van sommige leden van de samenleving van het lijden van neurose. Door een universele neurose te vinden, kunnen ze omgaan met hun interne conflicten als ze worden blootgesteld aan de gevaren van het dagelijks leven. Freud stelt dat zonder de waarborgen van religie sommige van deze individuen zouden zijn geïmplodeerd en een last voor de samenleving zouden zijn geworden.
Volgens Freud heeft religie echter zijn toppunt bereikt en moet het de weg vrijmaken voor de waarheid. Hij vergelijkt het voortdurende geloof in religie door de samenleving met de leugens die kinderen worden verteld over waar ze vandaan komen. Freud postuleert dat er individuen zijn die zich al afvragen welk doel religie dient als het is gebouwd op leugens en verdraaiingen van de waarheid. Hij stelt dat dergelijke individuen echter te timide zijn om deze misvatting in twijfel te trekken. In zijn werk suggereerde Freud dat het blijven onderwijzen van deze maatschappelijke neurose het onbedoelde gevolg had dat de menselijke intelligentie verzandde. Bijgevolg vormde het een belemmering voor de ontwikkeling van de samenleving.
In zijn werk concludeerde Freud dat de menselijke samenleving maar op één manier vooruit kon. Ze moesten afstand doen van de collectieve neurose die een plaag was geworden voor de maatschappelijke ontwikkeling. Na de periode van de Eerste Wereldoorlog te hebben meegemaakt, was Freud al getuige geweest van het lijden dat het gevolg was van religieuze verschillen. Misschien zal op een dag in de toekomst zijn droom van een samenleving gedreven door wetenschap en niet door illusie uitkomen.
(bron: https://www.sigmundfreud.net/the-future-of-an-illusion.jsp)
--
Reacties