Verloren Krediet

 De Nederlandsche Bank (DNB) was in de jaren voor de kredietcrisis niet de waakhond van de financiële sector waarvoor zij zich nu voor uitgeeft. De toezichthouder kwam vooral op voor de belangen van de banken. Ewald Engelen, hoogleraar Financiële Geografie van de Universiteit van Amsterdam, bevestigde zaterdag berichtgeving hierover in de Volkskrant.''DNB liet de belangen van financiële dienstverleners zwaarder wegen dan het belang van stabiliteit op de financiële markten'', stelt Engelen in een nieuwe studie in opdracht van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Volgens de onderzoeker steunde DNB de bankensector in de jaren voor de crisis met het 'securitiseren' van financiële producten, ofwel het bundelen en doorverkopen van financiële producten zoals hypotheken. ''DNB was het schoothondje van de financiële sector'', aldus Engelen. De studie komt twee dagen voordat de parlementaire commissie-De Wit een onderzoek presenteert naar de oorzaken van de financiële crisis met de conclusies over de eerste reeks verhoren. (Bron: Het Parool)

DNB als schoothondje...? In dezelfde tijd dat ze bij de SEC "zaten te internetten"... Klinkt allemaal wel aannemelijk.

Een dag later presenteert commissie de Wit haar rapport "Verloren Krediet:"

Veel van de oorzaken die geleid hebben tot de financiële crisis zijn nog steeds aanwezig en kunnen leiden tot een nieuwe, ingrijpende crisis. Dat concludeert de parlementaire commissie onder leiding van SP-kamerlid Jan de Wit die onderzoek heeft gedaan naar de financiële crisis van de afgelopen twee jaar...

Vandaag publiceerde de Commissie De Wit haar eerste rapport, getiteld Verloren Krediet. Daarin wordt betoogd dat velen “ banken, toezichthouders, aandeelhouders, politici, accountants en kredietbeoordelaars" schuldig zijn aan de crisis. Zo werd het Centraal Planbureau (CPB) en de De Nederlandsche Bank (DNB) verweten risicovolle macro-economische ontwikkelingen te hebben onderschat.

Daarnaast verkeken banken, onderdruk staand door de eisen van aandeelhouders en beleggers, zich op de risico's op hun eigen balansen. Daarbij was er bij financiële instellingen volgens de Commissie sprake van "perverse prikkels" door middel van bonussen. De Commissie deed een reeks aanbevelingen, zoals hogere kapitaaleisen voor banken, een aangescherpte Code Banken en het in Europees verband organiseren van toezicht op de financiële sector. Daarnaast moet er binnen banken een muur komen tussen de ''normale'' retail bankactiviteiten en het zakenbankieren...

De Commissie De Wit hield in januari en februari drie weken lang hoorzittingen. Kopstukken als oud-minister van Financiën Wouter Bos, DNB-president Nout Wellink en voormalig ABN Amro topman Rijkman Groenink werden aan de tand gevoeld. Voor de zomer wil de Commissie beginnen met het tweede deel van de verhoren, waarin de rol van de Kamer en het kabinet onder de loep wordt genomen (bron: Arne Petimezas, ABM Financial News).

--
30 juni 2011, de laatste werkdag van Nout Wellink, Einde woelige jaren voor Nout Wellink

„In het binnenland bijzonder bekritiseerd. In het buitenland een gigant.” Zo luidt de analyse van hoogleraar financiële markten Sylvester Eijffinger (Universiteit van Tilburg), die er eerlijkheidshalve aan toevoegt dat hij „een beetje biased” is. ... Eijffinger trad namelijk op als erepromotor toen Wellink eredoctor werd van de Universiteit van Tilburg. „Er zijn zeker fouten gemaakt bij DNB in de dossiers Icesave en DSB. Absoluut. En Wellink droeg de eindverantwoordelijkheid. Hij is een vent geweest en heeft die verantwoordelijkheid genomen.”
In andere landen is het oordeel over Wellink volgens Eijffinger veel positiever. „Als voorzitter van het Basel-comité heeft hij een topprestatie geleverd met Basel III (een overeenkomst waarin is afgesproken dat banken meer kapitaal in kas moeten houden om een volgende crisis te voorkomen, red.). Dat is een tour de force geweest. Wellink beheerst het vak tot in alle haarvaten. Ik weet dat hij in de loop der jaren aanbiedingen heeft gehad van de particuliere sector waar hij veel meer geld had kunnen verdienen. Hij heeft dat nooit gedaan en is zich in blijven zetten voor de publieke zaak. Dat mag ook wel eens gezegd worden.”

De mening van iemand vanuit de praktijk, Kees de Kort: "Als er niets op het spel staat, is Wellink de beste speler, als het erop aankomt bakt hij er niets van" (BNR).